Στον κόσμο τους οι Γερμανοί - στον κόσμο μας κι εμείς...

Οι Γερμανοί...

Κι εμείς...*

Να σας πω κάτι; Εχω βαρεθεί, από τη μέρα που θυμάμαι τον εαυτό μου σ' αυτή τη χώρα, την ψευτοευαισθησία. Οι μισοί Ελληνες κλέβουν ξεδιάντροπα τους άλλους μισούς στις υπερτιμολογημένες τιμές της αισχροκέρδειας, κάθε μέρα, σε όλα σχεδόν τα καταστήματα, είτε είναι σουπερμάρκετ, είτε πουλάνε καρφίτσες, είτε φαΐ. Αλλά οι κλεμμένοι δεν ξεσηκώθηκαν ποτέ εδώ και χρόνια, δεν διαμαρτυρήθηκαν, δεν μποϊκοτάρησαν, παρά υποταγμένοι σαν τα πρόβατα συνεχίζουν να καταθέτουν τα δουλεμένα τους λεφτά στους κερδοσκόπους συμπατριώτες τους. Οι γερμανικές μίζες της Siemens τους μάραναν, που βγήκαν, λέει, από την τσέπη τους!

Οι μισοί Ελληνες κλέβουν τους άλλους μισούς κάθε μέρα στα ιατρεία, στα δικηγορικά γραφεία, στα συμβολαιογραφεία, στα μηχανουργεία, στις οικοδομές, στα ηλεκτρολογεία και τα υδραυλικά, στα συνεργεία, στις κάθε είδους παροχές υπηρεσιών και έργων, που είτε χρεώνονται ο κούκος αηδόνι, είτε χρεώνονται έτσι και χωρίς απόδειξη. Χωρίς συμμετοχή του δράστη στην κοινή φορολογία, δηλαδή.

Αλλά, οι άλλοι μισοί Ελληνες, τους ψηφίζουν και τους χειροκροτούν και συνωστίζονται στις ουρές για ένα χαρτί, μία βεβαίωση, ένα δάνειο, ένα διορισμό και συχνά μια παρανομία, ένα ξεμπλέξιμο, καμία μικροαπάτη, αντί να τους πετροβολούν στο Σύνταγμα κι αντί να απαιτούν τα δικαιώματά τους και να 'ναι φόβητρο (ναι, φόβητρο) αυτοί οι πολίτες για κάθε επίορκο απ' όλο αυτό το συρφετό, που ευημερεί με τα λεφτά και τον ιδρώτα του λαού.

Οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις τους μάραναν, που θα πηγαίνανε στην τσέπη όλου αυτού του παρακράτους τον πρώτο χρόνο ήδη, όπως και πήγαν (κάποιες) όσες δοθήκανε μετά τη συμφωνία Καραμανλή και Ερχαρτ.

Αλλά κανείς ως τώρα δεν έχει απεργήσει, δεν ξεσηκώθηκε, δεν επαναστάτησε γι' αυτή τη φανερή κλοπή από το κοινό ταμείο, απ' όπου χτίζονται τα σχολεία όλων, τα νοσοκομεία όλων, οι δρόμοι όλων, τα λιμάνια όλων, η ποιότητα της ζωής όλων, η ισοπολιτεία όλων. Η Δημοκρατία όλων. Πού τίποτε απ' αυτά δεν υπάρχει σωστά και όλα υπολειτουργούν και κοστίζουν πανάκριβα σε δάνεια και χρέη ακριβώς επειδή ο λαός δεν έχει ποτέ επαναστατήσει.

Και δεν έχει επαναστατήσει ούτε κατά των Τραπεζών, των κατασκευαστών, των μεσαζόντων, των αντιπροσώπων και των μεγαλεμπόρων, που μην έχοντας πατρίδα στην πλειοψηφία τους (ποτέ το χρήμα δεν είχε πατρίδα) γδέρνουν κερδοσκοπικά τους εγχώριους πελάτες τους, δουλεύοντας (!) με ποσοστό κέρδους, που δεν το έχει ονειρευτεί κανείς Γερμανός έμπορος, τραπεζίτης, βιομήχανος, αντιπρόσωπος.

Δεν μ' ενδιαφέρει τι λένε οι Γερμανοί, οι Αγγλοι, οι Νορμανδοί για την Ελλάδα. Με νοιάζει τι κάνουν οι Ελληνες για την Ελλάδα. Πόσο και αν την αγαπάνε κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Στην πράξη.

Η Ελλάδα, που αντιμετώπισε τον Αξονα ήταν μια Ελλάδα όπου ο ένας νοιαζόταν τον άλλον απείρως περισσότερο από όσο σήμερα ο κάθε Ελληνας έχει γραμμένο τον διπλανό του στα παλιά του τα παπούτσια.

Οι Γερμανοί μάς μάραναν.

* από την ελευθεροτυπία της Κυριακής