
Κάνοντας μια
ανασκόπηση και έναν απολογισμό του 2010 για το blog
Ντελάλης της Αράχωβας, μπορώ να ακολουθήσω
δύο προσεγγίσεις: η πρώτη είναι η ψυχρή προσέγγιση,
των αριθμών και η δεύτερη
η δική μου υποκειμενική αίσθηση για την επιτυχία ή αποτυχία που είχε το blog.
Οι αριθμοίΤα παρακάτω μεγέθη προέρχονται από το απολύτως αξιόπιστο
Google Analytics και κατά τη γνώμη μου αντικατοπτρίζουν μια τεράστια ανταπόκριση του κόσμου στο blog. Ιδού κάποια νούμερα, ενδεικτικά (χρόνος αναφοράς:
έτος 2010):
322.371 προβολές σελίδας.
163.795 επισκέπτες (επισκέπτες που "επιστρέφουν" στο blog, το έχουν επισκεφτεί ξανά τουλάχιστον μία φορά στο παρελθόν).
22.952 αποκλειστικά μοναδικοί επισκέπτες (επισκέπτες που επισκέπτονται για πρώτη φορά το blog).
55 οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι αναγνώστες: Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία και Αυστρία στην κορυφή της λίστας. Στις "απρόσμενες" χώρες (υπάρχουν κι εκεί Αραχωβίτες...?) συγκαταλέγονται οι: Αίγυπτος, Κουβείτ, Ινδία, Σρι Λάνκα, Ουζμπεκιστάν, Σαουδική Αραβία, Βιετνάμ, Αργεντινή, Μαλαισία και Ιρλανδία.
Η λέξη-κλειδί "ntelalis" στην αναζήτηση Google έχει στείλει 27.500 επισκέψεις, ενώ στην πρώτη δεκάδα συμπεριλαμβάνονται μόνο φράσεις που περιέχουν την λέξη ντελάλης.
303 sites "δείχνουν" με υπερσύνδεση (link) τον Ντελάλη της Αράχωβας.
Η προσωπική αίσθησηΠαρά τα πολύ ενθαρρυντικά νούμερα που παρέθεσα παραπάνω, η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι η επιτυχία μετριάζεται ως ένα βαθμό από κάποιες προσωπικές επιθέσεις και απαξιωτικά σχόλια που τίποτα δεν εξυπηρετούν, παρά μόνο κάποιες αντιπαραθέσεις που δεν ενδιαφέρουν τους υπόλοιπους αναγνώστες.
Οι περισσότεροι διαβάζουν το blog για να ενημερωθούν για τα νέα της Αράχωβας. Βέβαια, και το "κοινωνικό σχόλιο" είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά θα σας παρακαλούσα να φθάνει μέχρι τα επιτρεπτά όρια.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι -ακόμα κι από το χώρο της δημοτικής αρχής- που επιτίθενται στους αναγνώστες του blog με χαρακτηρισμούς όπως: ανώνυμοι "τρομοκράτες", τσογλάνια του διαδικτύου, μασκοφόροι-κουκουλοφόροι ανώνυμοι, δειλοί ή θρασύδειλοι, και άλλα τέτοια που προσωπικά με θίγουν. Δεν είμαστε τσογλάνια. Δεν είμαστε ανώνυμοι "τρομοκράτες". Δεν είμαστε λαμόγια. Είμαστε πολίτες και λέμε χωρίς φόβο τη γνώμη μας.
Σε όλους αυτούς που αγνοούν την αξία της ανωνυμίας και τη σερβίρουν στους υπόλοιπους ως δειλία, ας μείνουμε στην ουσία των θεμάτων που συζητάμε, κι ας απαντήσουμε με την ποιότητα και τον πολιτισμό μας...
Σας ευχαριστώ.
Ντελάλης