Ρύπανση του νερού από χρησιμοποιημένα λάδια

Του karam

Μιας και είδα την πολύ ωραία ανάρτηση για το νερό, θα ήθελα να θυμίσω σε όλους μας πόσο βλάπτουμε τη φύση και πόσο κακό κάνουμε στην ποιότητα του νερού, πετώντας τα καμένα λάδια από τα φορτηγά και όλα τα άλλα μηχανήματα εργοταξίων.
Αυτά είναι που κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά στο νερό που πίνουμε και γενικά χρησιμοποιούμε, αυτά είναι που μολύνουν τα πηγάδια και όλες τησ πηγές που όλοι μας ξέρουμε ότι είναι υπόγειες και κάποια στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια και τις εκμεταλλευόμαστε.
Τα λάδια αυτά από όσο γνωρίζω πρέπει αυτός που τα πουλάει να κρατάει τα στοιχεία του αγοραστή και αφού ο τελευταίος τα αλλάξει πρέπει να επιστρέψει στον πωλητή τα παλιά λάδια κι αυτός με τη σειρά του τα δίνει για ανακύκλωση.
Εγώ πάντως δεν έχω δει ποτέ να γίνεται κάτι τέτοιο αλλά ίσως να μπορούσαν οι ίδιοι να μην τα πετάνε όπου είναι εκείνη τη στιγμή το μηχάνημα αλλά να τα δίνουν για ανακύκλωση!

Η αξία του νερού

Του Ελεύθερου Πολίτη

Την αξία του νερού την αντιλαμβανόμαστε όταν στερέψει το πηγάδι.

Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στο Μεξικό, το Τέταρτο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό, το οποίο συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με την ευκαιρία αυτής της ημέρας και υπό την αιγίδα του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος και της Ελληνικής Επιτροπής Υδρογεωλογίας, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στην οποία ακούστηκαν ενδιαφέροντα στοιχεία. Τα σημαντικότερα από τα οποία σας παραθέτω:

1. Το 18% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό.
2. Το 40% του Παγκόσμιου πληθυσμού στερείται εγκαταστάσεων βασικής υγιεινής.
3. Καθημερινά 6.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι παιδιά, πεθαίνουν από αίτια που σχετίζονται με το νερό.
4. Σήμερα στις νότιες ακτές της Μεσογείου, μόνο το 60% των αγροτικών περιοχών έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, στο προσεχές μέλλον το 38% του πληθυσμού της Μεσογείου θα ζει σε ζώνες με έντονη λειψυδρία.
5. Περισσότεροι από 2,5 δις άνθρωποι, δηλαδή το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει άμεση πρόσβαση στο νερό. Το ένα πέμπτο του Π. Π. δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
6. Ένα δις άνθρωποι πίνουν μολυσμένο νερό.
7. Ένας Καναδός χρησιμοποιεί ημερησίως 6 φορές περισσότερο νερό από τον μέσο Ινδό.
8. Το 86% των διαθέσιμων υδάτινων πόρων ξοδεύεται αλόγιστα.
9. Το πόσιμο νερό μολύνεται και αχρηστεύεται παράλογα, τη στιγμή που αποτελεί το 1% του συνόλου του ύδατος (97% θαλάσσιο, 2% πάγοι).

Αφιερώστε λίγο από τον χρόνο σας...

Άξιοι Αραχωβίτες και Αραχωβίτισσες...

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Αγαπητέ Ντελάλη,

Διαβάζοντας τη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ της 27ης Μαΐου 2010, η ματιά μου έπεσε στις προαγωγές στο Δικαστικό Κλάδο. Εκεί λοιπόν, στις προαγωγές στο βαθμό του ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΦΕΤΩΝ διάβασα και μάλιστα πρώτο στη σειρά (δε γνωρίζω αν αυτό έχει κάποια σημασία) και το όνομα της Εφέτου Αθηνών κυρίας Αλτάνας ΚΟΚΚΟΒΟΥ.

Προφανώς πρόκειται για τη συμπατριώτισσά μας εκλεκτή δικαστικό λειτουργό (άλλωστε και το όνομα και το επώνυμο είναι αρκούντως... Αραχωβίτικα). Παρακαλώ πάντως τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Αράχωβας και εκλεκτό δικηγόρο Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω κ. Γεώργιο Δ. ΑΝΔΡΕΟΥ να μας το επιβεβαιώσει για το έγκυρο της πληροφορίας.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω βέβαια και άλλη μία λαμπρή διαδρομή συμπατριώτη μας στο Δικαστικό Κλάδο, εκείνη του γνωστού σε όλους μας (και ιδιαίτερα στους ενορίτες του Αγίου Γεωργίου για τη μελωδικότατη ψαλτική του τέχνη) κ. Γεράσιμου ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ, επιτίμου Αρεοπαγίτη, Αραχωβίτη όχι από ρίζα αλλά από επιλογή και με πλήρη ένσωμάτωση.

Επανερχόμενοι στην είδηση, εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στην εκλεκτή μας συμπατριώτισσα, που πραγματικά κοσμεί το Δικαστικό Σώμα (σύμφωνα και με την άποψη Δικηγόρων με τους οποίους συνεργάζομαι επαγγελματικά) για την προαγωγή της στον υψηλό αυτό βαθμό του Δικαστικού Σώματος και να ευχηθούμε και εις ανώτερα. Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και αναγνώριση για την ίδια, την οικογένειά της, τους συγγενείς της στην Αράχωβα και για ολόκληρο το χωριό.

Η αναφορά (εκτός από την τυχαία ανάγνωση) έχει και ένα προσωπικό στοιχείο. Τα πατρικά μας σπίτια ήταν κάποτε στην ίδια γειτονιά, την ΚΟΥΜΟΥΛΑ, προτού γίνει η απαλλοτρίωση και κατεδάφιση αρκετών σπιτιών, προκειμένου να χτισθεί το ΞΕΝΙΑ και να δημιουργηθεί η ομώνυμη πλατεία.

Θα ήθελα να τονίσω, εκπροσωπώντας νομίζω και όλους όσους διαμένουμε μόνιμα στην Αράχωβα, ότι παρακολουθούμε τους συμπατριώτες μας που προοδεύουν και διαπρέπουν εκτός Αραχώβης σε διάφορους τομείς και κλάδους, τους καμαρώνουμε και είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι γι αυτούς, γνωρίζοντας μάλιστα ότι σίγουρα δεν ξεχνούν και την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Άλλωστε η πρόσφατη τιμητική αναφορά του ΝΤΕΛΑΛΗ και των επισκεπτών του στον εκλεκτό μας συμπατριώτη μας πτέραρχο της Πολεμικής Αεροπορίας κ. Ιωάννη ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ το αποδεικνύει περίτρανα.

Με την ευκαιρία απευθύνω και μια παρότρυνση προς τους συμπατριώτες μας: εκτός από τη «επικοινωνία της γκρίνιας» (όπως την ονομάζω εγώ) η οποία είναι δικαιολογημένη και απαραίτητη, να δημοσιοποιούμε ΚΑΙ ευχάριστες ή αισιόδοξες ειδήσεις, σημαντικές (όπως η παραπάνω) ή απλές καθημερινές, γενικότερες ή και τελείως ατομικές χωρίς να διστάζουμε γι αυτό.

Οι λόγοι γι αυτή τη «δημιουργική επικοινωνία» είναι τρείς:

1. αναδεικνύει την καλή όψη της πραγματικότητας
2. δημιουργεί ένα ανάλογο κλίμα
3. μοιάζει κατά τούτο με το ΧΑΜΟΓΕΛΟ : είναι και τα δύο μεταδοτικά !

Με εκτίμηση
ΙΑΛ

Ανακοίνωση: έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο την Κυριακή για τον Καλλικράτη

Από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. Αράχωβας,
κ. Γεώργιο Δ. Ανδρέου

Την Κυριακή 30/5/2010 και ώρα 20.00 θα συνεδριάσει έκτακτα το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αράχωβας, ακόμα, στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου, με θέμα τον Καλλικράτη που έγινε πλέον νόμος.

Καλούνται οι συμπολίτες μας να παρευρεθούν στη συνεδρίαση, στην οποία θα γίνει ενημέρωση και θα εξετασθεί η παραπέρα πορεία μας.

Σχετική ανακοίνωση έχει τοιχοκολληθεί και στα καφενεία.

Η συμμετοχή των δημοτών είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα από εδώ και πέρα.

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου
Γιώργος Δ. Ανδρέου

Τρέχουμε με... 100.000

Ο Ντελάλης της Αράχωβας, το blog όλων των Αραχωβιτών, μετά από 202 ημέρες στον διαδικτυακό αέρα των blogs (6 μήνες και 21 ημέρες), έφτασε τα 100.000 χτυπήματα (κλικ)!

Με καλές και κακές στιγμές, με συμφωνίες και διαφωνίες, το blog όλων μας, θα συνεχίσει την πορεία του όσο εσείς το επισκέπτεστε, διαβάζετε και γράφετε, όσο κρίνετε πως βοηθάει στην αντικειμενική ενημέρωση, στην ανάδειξη ποιοτικών θεμάτων, στην αντιμετώπιση καθημερινών, πιθανώς μικρών, ωστόσο καθοριστικών προβλημάτων του τόπου μας, καθώς και στην προβολή του όμορφου χωριού μας. Σας ευχαριστώ όλους!

Με εκτίμηση

Ντελάλης

Ανοικτή Επιστολή του κ. Λουκά Παπαγεωργίου, Προέδρου του Δ.Σ. Διστόμου

Ανοικτή Επιστολή του κ. Λουκά Παπαγεωργίου Προέδρου Δημοτικού συμβουλίου Δήμου Διστόμου

Προς:

Όλους τους αιρετούς άρχοντες του υπό σύσταση Νέου Καλλικράτιου Δήμου της Δυτικής Βοιωτίας, όπως το είχε ονομάσει στην μελέτη και το Ινστιτούτο τοπικής Αυτοδιοίκησης Ι.Τ.Α.

Όλα όσα γράφτηκαν στον τύπο, ειπώθηκαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι ανοιχτές επιστολές που αναρτήθηκαν, μονό κακό έκαναν και δημιούργησαν Πόλωση και Τοπικισμό, με αναφορές στην Ιστορία της κάθε πόλης με μόνο μέλημα το ΟΝΟΜΑ του νέου Δήμου.

Δικαιώνουν την μη ανακοίνωση ονόματος, από την επιτροπή του Ινστιτούτου τοπικής Αυτοδιοίκησης στην μελέτη, χαρακτηρίζοντας των ως Δυτικό Δήμο του Νομού Βοιωτίας.

Σέβομαι απόλυτα της αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων των Δήμων Αράχωβας και Διστόμου, της Κοινότητας Αντίκυρας και του Τοπικού Συμβούλιου Στειρίου που προβάλλουν τις επίσημες θέσεις, καθώς και της τοποθετήσεις των Συμβούλων και δεν θα τις σχολιάσω.

Κ. Δήμαρχοι Αραχώβης και Διστόμου, κ. Πρόεδρε Αντίκυρας, κ. Πρόεδρε του Δ.Δ. Στειρίου, κ. Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου Αράχωβας, κ. Δημοτικοί και Κοινοτικοί Σύμβουλοι, κ. Τοπικοί Σύμβουλοι του Στειρίου, στις 28/5/2010 το σχέδιο Νόμου Καλλικράτης θα είναι Νόμος του κράτους, που για το υπόλοιπο της ζωής μας θα μας συνενώσει Διοικητικά και Χωροταξικά.

Και αυτό θα πρέπει να μας απασχολεί, ο νέος Δήμος με όποιο ΟΝΟΜΑ και αν έχει, μέλημα μας πρέπει να είναι οι σωστές βάσεις ανάπτυξης σε όλους τους τομείς.

Οι πόλεις μας θα συνεχίσουν να έχουν την ιδία Ιστορία, τα ίδια ήθη και έθιμα όπως σήμερα.

Συνάδελφοι είμαι από το Στείρι, αγαπώ το χωριό μου όπως και εσείς τα δικά σας, δεν τιμούν κανέναν οι ύβρεις, δεν φταίνε σε τίποτα οι κάτοικοι της Αντίκυρας, της Αράχωβας, του Διστόμου και του Στειρίου, αν κάποιοι μας επιβάλουν την Διοικητική και Χωροταξική συνένωση, κανένας δεν θα μας αλλάξει την τοπική κουλτούρα στο πέρασμα του χρόνου.

Θα αναφερθώ στην δική μου πορεία στη ενασχόληση μου με την τοπική αυτοδιοίκηση, αρχές της δεκαετίας του 1980 και επί σειρά ετών είχα την τιμή να εκλέγομαι Κοινοτικός Σύμβουλος στην Κοινότητα Στειρίου, με τίμησαν οι συνάδελφοι μου και με το αξίωμα του Αντιπρόεδρου, αγωνιστήκαμε με τους συναδέλφους για την ανάπτυξη του τόπου μας και επιτύχαμε πολλά.

Μετά την συνένωση του ΣΤΕΙΡΙΟΥ με το ΔΙΣΤΟΜΟ και συγκεκριμένα το 2002 και πάλι εκλέγομαι στον συνενωμένο πλέον Δήμο Διστόμου.

Οι διαπιστώσεις μου σήμερα έχοντας και το αξίωμα του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ότι το Στείρι, διοικητικά και οικονομικά αλλά και σε έργα υποδομής κέρδισε πολλά, δεν έχασε τίποτα.

Με την νέα μεταρρύθμιση πιστεύω σε ένα πολύ καλύτερο αύριο για τα χωριά μας και για την νέα γενιά, μέσα από έργα υποδομής και ανάπτυξης του νέου Δήμου.

Κλείνοντας, σας καλώ όλους να δούμε κατάματα την πραγματικότητα και να φτιάξουμε έναν Δήμο πρότυπο.

Στην συνάντηση που είχαμε στην Αντίκυρα οι δυο Δήμαρχοι και ο Πρόεδρος στην αρχική τους ομιλία, μας μίλησαν για το πρόγραμμα ανάπτυξης που έχουν ο καθένας για το τόπο του, από εκεί να ξεκινήσουμε, αυτό μας ενώνει, ενώ όλα τα αλλά μονό μισός και απαξίωση δημιουργούν.

Φιλικά
Λουκάς Ι. Παπαγεωργίου

Η ρήση της ημέρας

Κυβέρνηση είναι μια παρέα ανθρώπων που παρενοχλούν τους υπόλοιπους.

Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας

Κορυφαίος Ρώσος μυθιστοριογράφος και ηθικός στοχαστής, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της (ρεαλιστικής) λογοτεχνίας σε παγκόσμια κλίμακα. Το εξάτομο ιστορικό και φιλοσοφικό μυθιστόρημά του «Πόλεμος και Ειρήνη» (1868-69) και το μυθιστόρημα «'Αννα Καρένινα» έκαναν το όνομα του Τολστόι παγκόσμια γνωστό. Αυτά τα μυθιστορήματα αποτελούν δύο από τα σημαντικότερα έργα του ψυχολογικού ρεαλισμού στο 19ο αιώνα.
Ως κριτικός του πολιτισμού και ερμηνευτής θρησκευτικών θεμάτων άσκησε ο Τολστόι σημαντική επιρροή στη σλαβική και στη δυτικοευρωπαϊκή λογοτεχνία. Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901. Το φθινόπωρο του 1910 εγκατέλειψε ο μεγάλος συγγραφέας, ο οποίος δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει την αντίφαση μεταξύ των θρησκευτικών και κοινωνικών αντιλήψεών του αφενός και της θέσης του ως ευγενής και μεγαλοκτηματίας αφετέρου, την οικογένειά του για να συνεχίσει να ζει σε ασκητική απομόνωση. Πέθανε στο ταξίδι προς την αυτοεξορία του.

Ένας... φανταστικός (!) διάλογος Ικτίνου - Καλλικράτη. Ένα... ιστορικό ντοκουμέντο

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Αγαπητέ Ντελάλη της Αράχωβας,

Εκλεκτοί φίλοι του Ντελάλη συμπατριώτες και μη,

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε η ανάρτηση από τη συνονόματη Ιωάννα στον Ντελάλη της ανακοίνωσης του Δήμου Αμφίκλειας σχετικά με την έδρα του Δήμου Παρνασσού. Οπωσδήποτε εντυπωσιάσθηκα κι εγώ από το σοβαρό τεχνοκρατικό πνεύμα της ανακοίνωσης και την τεκμηριωμένη τεχνική ανάλυση που παρατέθηκε. Μέσα σε έναν πίνακα, με τη χρήση αριθμών και χωρίς περιττά λόγια και βαρύγδουπη αρλουμπολογία, οι άνθρωποι μας είπαν αυτό που ήθελαν με στοιχεία που δύσκολα αμφισβητούνται, αναδεικνύοντας έτσι τα δυνατά τους σημεία (Συγκριτικά Πλεονεκτήματα που μετατρέπονται σε Ευκαιρίες σύμφωνα και με την μέθοδο S.W.O.T. ANALYSIS για τους γνωρίζοντες Διοίκηση).

Μας έδωσαν και ένα δείγμα σοβαρής μελετητικής δουλειάς και στρατηγικού σχεδιασμού. Για την αποτελεσματικότητα όλων αυτών βέβαια πολύ αμφιβάλλω, καθώς άλλα κριτήρια επικρατούν, πάντως οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους. Ήταν μια όαση σοβαρής προσέγγισης μέσα σε ένα διχασμένο κόσμο που κραυγάζει, αλληλοδυσφημεί και λασπολογεί.

Στη συνέχεια, αρχίζοντας να διαβάζω τα σχόλια, ειλικρινά σοκαρίσθηκα από τον επισκέπτη R2 που αναρωτήθηκε με τόλμη και ειλικρίνεια, τι απ’ όλα αυτά διαθέτουμε εμείς στην Αράχωβα, με την κυνική κατάληξη «εκτός από Cayenne, Porsche και λαμόγια». Η πρώτη μου αυθόρμητη αντίδραση ήταν να συμφωνήσω μαζί του, χωρίς καθόλου να σκεφθώ ότι προσφέρει επιχειρήματα στο ‘ αντίπαλον δέος’ , απόδειξη ότι ο αυτοέλεγχος και η δημόσια αυτοκριτική δε λείπουν από τους Αραχωβίτες. Σιγά-σιγά όμως κάτι άρχισε να επαναστατεί στη σκέψη μου. Αν είναι έτσι, αν αυτές είναι οι αξίες μας, αυτά τα επιχειρήματά μας, αυτά τα πρότυπά μας τότε γιατί αγωνιζόμαστε; «Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη», δηλαδή εγωιστικά και πεισματικά για ένα όνομα;

Μήπως όμως δεν είναι έτσι; Μήπως η περιρρέουσα δυσώδης ατμόσφαιρα έχει μπλοκάρει τον τρόπο σκέψης μας, παραλύοντας κάθε κριτική ανάλυση και αντίδραση στα στερεότυπα, τα σλόγκαν και τα κλισέ των ημερών μας; Μήπως η χούντα, η αθλιότητα και η τρομολαγνεία των βραδινών τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων έχει λοβοτομήσει και παγιδεύσει τη σκέψη μας, με αποτέλεσμα να δεχθούμε εύκολα ότι τελικά είμαστε ‘ελέφαντες’, παρότι ζούμε ψηλά στον Παρνασσό; Μήπως δηλαδή ταυτίζουμε μερικούς τυχάρπαστους, νεόπλουτους επισκέπτες της Αράχωβας με την ίδια την Αράχωβα;

Μήπως σ’ αυτό έχει συντελέσει και η τακτική μας να προσφέρουμε την Αράχωβά μας σε τιμή ευκαιρίας, περιφέροντάς τη πότε στη Φωκίδα, πότε στη Βοιωτία, πότε χωρίς κανένα αντάλλαγμα, πότε απαιτώντας τα πάντα, πότε οργισμένοι, πότε αδιάφοροι, πότε συμβιβασμένοι, πότε αιθεροβάμονες, πότε επαιτώντας, πότε απαιτώντας, αλλά απευθύνοντας ανοιχτές επιστολές προς όλους και θυμίζοντας τελικά γυρολόγους και παζαριώτες; Νομίζω ότι μόνο σ’ αυτό το θέμα είναι δικαιολογημένη η κριτική που μας ασκείται (κακόπιστη ίσως αλλά με υπαιτιότητά μας). Με συμπαθάτε αλλά προτιμώ να είμαι χρήσιμος και ειλικρινής παρά ευχάριστος και υποκριτής.

Και όλα αυτά μέσα σε διαδικασίες που βρίθουν από παρασκήνιο, αδιαφάνεια, παζαρέματα, γελοιότητες, φαιδρότητες, τελικά μια παρωδία μεταρρύθμισης.

Της αξίζουν όλα αυτά της Αράχωβας; Αρμόζουν όλα αυτά των Αραχωβιτών; Του πρέπουν όλα αυτά του περήφανου Παρνασσού;

Μήπως είναι η ώρα για ένα «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» ή για ένα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ»; Μήπως είναι προτιμότερη μια αξιοπρεπής αποχώρηση, μια γενναία άρνηση, μία ηρωική έξοδος-λύση του δράματος που έχει εξελιχθεί σε κακόγουστη φαρσοκωμωδία;

Ο καθένας ας δώσει τις απαντήσεις του.

Με αφορμή λοιπόν όλες αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, οδηγήθηκα, έστω και για να αλλάξει κάπως το κλίμα, να γράψω για την πατρίδα μας την Αράχωβα, όχι σε ύφος τεχνοκρατικό και επιστημονικό (αυτό είναι χρέος και αρμοδιότητα της Δημοτικής Αρχής μας και των αντίστοιχων υπηρεσιών της), αλλά σε γλώσσα λογοτεχνική, σύμφωνα και με τη ρήση του Ελύτη «τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» αλλά και έμμετρη, καθώς στην Αράχωβα οι περισσότεροι πιστεύω πως έχουμε την αίσθηση του μέτρου (κάθε είδους).

Θέλησα να γράψω βιωματικά, όπως γράφει κανείς για οικεία, αγαπημένα και καθημερινά του πρόσωπα. Χώρος για κατηγορίες προς τους γείτονες δεν περισσεύει. Η ιδιαίτερη πατρίδα του καθενός είναι η γενέτειρα γη του και επομένως η προσβολή της και η προσπάθεια μειώσεώς της (συνήθως και ανώνυμα) δεν είναι πράξη ούτε «καλή κ’ αγαθή» ούτε και λεβέντικη.

Τι αντιπροσωπεύει λοιπόν σήμερα η Αράχωβα; Είναι αυτά που μας τσαμπουνάνε τα lifestyle media ή είναι ίσως πολλά άλλα, διαφορετικού ύφους, ήθους και ειδικού βάρους;

Ποιες είναι οι δικές μου απαντήσεις πάνω σ’ αυτά τα ερωτήματα και ποια η πρότασή μου θα φανεί εύκολα στη συνέχεια διά στόματος Καλλικράτους.

Καλή σας ανάγνωση!

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΕΝ ΠΑΡΝΑΣΣΩ

1. Ω ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ μέγιστε

Της τέχνης υπηρέτα

Σε κάναν οι πολιτικοί

Μια σχέτη οπερέτα.

2. Και ο ΙΚΤΙΝΟΣ κατηφής

Ψηλά απ’ τον Παρθενώνα

"Επέστρεφε" του φώναζε,

"Παράτα τον αγώνα".

3. Μη με πιέζεις φίλε μου

Δεν ημπορώ να φύγω

Έχω την υποχρέωση

Ονόματα να δίδω.

4. Τον τελευταίο τον καιρό

Εδώ είμαι δεσμευμένος

Στους πρόποδες του Παρνασσού

Είμαι αποκλεισμένος.

5. Ένα όνομα ειν’ το πρόβλημα

Και λύση αυτό δεν έχει

Μεγάλη σπαζοκεφαλιά,

Θαρρώ θα μου σαλέψει.

Η ρήση της ημέρας

Δε με νοιάζει τι κάνουν οι βουλευτές, αρκεί να μην το κάνουν στο δρόμο και τρομάζουν τα άλογα.

Βίκτωρ Ουγκό, 1802 - 1885

Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού.

Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του Lettre à une femme (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.

Ανοικτή επιστολή του κ. Ιωάννη Μίχου, Κοινοτάρχη Αντίκυρας, προς τον Δήμαρχο και το Δ.Σ. Διστόμου

Προς
α. τον κ. Αθ. Πανουργιά, Δήμαρχο Διστόμου
β. το Δ.Σ. του Δήμου Διστόμου

Ανοικτή επιστολή του Ιωάννη Μίχου,

Κοινοτάρχη Αντίκυρας

Οι εξελίξεις, όσον αφορά τα του νέου Δήμου και ειδικότερα το θέμα της ονομασίας, με αναγκάζουν να κάνω αυτή τη δημοσίευση, θεωρώντας ότι οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και καθείς από εμάς που βρισκόμαστε σε κάποια θέση ευθύνης τον παρόντα χρόνο, οφείλει να τοποθετηθεί, όσο και να είναι πολύ προσεκτικός σ' αυτά που λέει...

Πρέπει να ομολογήσω ότι η υπ' αρίθμ. 6/2010 απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου Διστόμου με άφησε άναυδο και με προβλημάτισε ιδιαίτερα το ύφος της, καθώς και τα ίδια τα λεγόμενά της. Την αρχική μου αυτή εντύπωση, ήρθε να ενισχύσει η ανοικτή επιστολή του Δημάρχου Διστόμου που επακολούθησε. Δε θα σχολιάσω τα περί ανακλήσεως των προσκλήσεων για την επέτειο της 10ης Ιουνίου, που για μένα είναι πρωτοφανή πράγματα, ούτε την “καταδίκη” των μελών της κυβέρνησης, που ανάλγητα διέπραξαν αυτή την “τρομερή αδικία” εις βάρος του Διστόμου. Θα καταθέσω απλώς έναν προβληματισμό όσον αφορά το χρόνο που ελήφθη η συγκεκριμένη απόφαση.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, προ της τριπλής ονομασίας, υπήρξε η διπλή. Δεν συνεδρίασε τότε το Δ.Σ. του Δήμου Διστόμου και δεν καταδίκασε κανέναν γι αυτή την επιλογή. Η αντίδραση επήλθε μετά την αναγγελία της τριπλής ονομασίας, πράγμα που ευνόητα παραπέμπει στη σκέψη ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι η συμπερίληψη του ονόματος της Αντίκυρας. Είναι έτσι κ. Δήμαρχε; Η τρομερή και ασύλληπτη αδικία που έγινε σε σας είναι ότι μπήκε το όνομα και της Αντίκυρας; Διότι μη μου πείτε ότι όψιμα ενδιαφερθήκατε για το Στείρι. Ο καποδιστριακός Δήμος Διστόμου συμπεριλαμβάνει και το Στείρι εξ αρχής και όταν πανηγυρίζατε για την αναγγελία του ονόματος του νέου καλλικρατικού Δήμου ως Δήμος Διστόμου, δεν ακούστηκε καμία φωνή που να ζήτησε τότε την αποκατάσταση του Στειρίου το οποίο απορροφήσατε εν είδη προτεκτοράτου. Τώρα το θυμηθήκατε; Όχι κ. Δήμαρχε, δεν πείθετε κανέναν. Αυτό που θέλετε είναι απλώς να τα πάρετε όλα και δε σας αρέσει κανενός είδους αντίσταση. Όποιο “χωριουδάκι” αντισταθεί, το ρίχνουμε στην πυρά; Κάτι μου θυμίζουν αυτά... Η Αντίκυρα απλώς διεκδίκησε “μια θέση στον ήλιο” και δεν νιώθει ότι έκανε κάτι κακό ή μεμπτό. Και ήταν μια συλλογική απόφαση που πάρθηκε ύστερα από δημοκρατικές διεργασίες και η επιτυχία που ήρθε ήταν γιατί το αίτημά μας ήταν με βάση τη λογική κι όχι εξαιτίας των ενεργειών ενός ατόμου που διαπιστώνω ότι δαιμονοποιείται. Όλοι εδώ πρόσφεραν, ο καθένας με τη δύναμή του, ακριβώς διότι ο στόχος ήταν και ηθικός και, επαναλαμβάνω, λογικός. Η πρότασή μας ήταν ενωτική χωρίς να μειωθεί ούτε η μαρτυρικότητα του Διστόμου ούτε η αναμφισβήτητη ωφέλεια της παρουσίας του ονόματος της Αράχωβας. Αντίθετα από τη δική σας στάση προς εμάς, εμείς στηρίξαμε την υπόθεση της έδρας για σας από την αρχή.

Από την αρχή παλέψαμε για τη δημιουργία του Δήμου ενάντια στο σενάριο της Λιβαδειάς, γιατί πιστέψαμε στη καλή γειτονία και στα κοινά συμφέροντα. Και δε σας κρύβω, απογοητευτήκαμε από τη στάση σας. Δεν αντιδράσαμε στην ονομασία “Δήμος Αράχωβας” διότι μόνο κάποιος τυφλός δε θα έβλεπε την αναπτυξιακή ωφέλεια που προκύπτει από το όνομα αυτό. Ομοίως δεν αντιδράσαμε στην ονομασία “Δήμος Διστόμου”, από σεβασμό στους προγόνους σας. Δεν μπορούσαμε όμως να δεχτούμε τη διπλή ονομασία, δηλ. Αράχωβα-Δίστομο, γιατί θα ήταν αντίθετο προς τα συμφέροντά μας και δε θα ήταν συναινετική λύση. Δεν προτείναμε, για τους ίδιους λόγους, διπλή ονομασία δηλ. Αράχωβα-Αντίκυρα που, ίσως, θα ήταν και πιο δίκαια λύση δεδομένου του ότι πήρατε την έδρα, αν και η πρόταση αυτή συζητήθηκε πολύ. Είπαμε ότι όλοι μαζί πρέπει να πορευθούμε προς το μέλλον και μια συναίνεση στο θέμα του ονόματος θα ήταν μια καλή αρχή... Έτσι προτείναμε την τριπλή ονομασία Αράχωβα-Δίστομο-Αντίκυρα βάζοντας την Αντίκυρα τελευταία. Τριπλή ονομασία δόθηκε από το υπουργείο και σε άλλη περίπτωση, άλλου καλλικρατικού Δήμου. Πώς κρίνετε αυτές μας τις ιδέες; Τις βρίσκετε απαράδεκτες και υβριστικές προς τους προγόνους σας; Η κεντρική εξουσία πάντως δεν τις θεώρησε έτσι...

Αντιλαμβάνομαι, με βάση τις ενέργειές σας, ότι διαφέρουμε ριζικά στις απόψεις μας. Θέλω να εξάρω τη στάση της Αράχωβας η οποία, όταν είδε ότι η δική της πρόταση δεν πέρασε, δέχτηκε τη δική μας επιδεικνύοντας έτσι σωφροσύνη και αντιλαμβανόμενη την ουσία του ζητήματος που είναι η από τούδε συνύπαρξη. Στάθηκαν έτσι στο ύψος των ιστορικών αυτών περιστάσεων ατενίζοντας το μέλλον και όχι ολισθαίνοντας προς το παρελθόν. Αν και είναι η λιγότερο εξαρτώμενη από τη βιομηχανία που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή μας και θα περίμενε κανείς να βρίσκεται αυτή απέναντι σε μας τους δύο, έχει συμβεί το αντίθετο. Αυτό δείχνει πράγματι ορθότητα σκέψης και δημιουργεί ερωτήματα για τη δική σας στάση. Δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση σας... Δεν μπορώ να καταλάβω τα επιχειρήματά σας… Για παράδειγμα το επιχείρημα των απαλλοτριώσεων, που θα πρότεινα να το επανεξετάσετε. Ίσως δείτε ότι υπάρχουν και αλλού απαλλοτριώσεις...

Κλείνοντας, θέλω να κάνω μια επισήμανση κ. Δήμαρχε. Κάθε οικογένεια έχει νεκρούς από τη μαύρη περίοδο της κατοχής, ανά την Ελλάδα, είτε από εκτελέσεις είτε από αντίσταση. Στην Αντίκυρα υπάρχει ένα μνημείο του ΕΛΑΝ. Δε στήθηκε τυχαία... Ο σεβασμός προς τους νεκρούς εκείνης της περιόδου είναι δεδομένος και μη τον θέτετε συνεχώς υπό συζήτηση. Οι νεκροί κέρδισαν αυτό το σεβασμό και είναι αιώνιος. Μένει και μεις οι νεώτεροι να σταθούμε σε ανάλογο ύψος...

Το δικό μας στοίχημα είναι η ανάπτυξη και η δημιουργία κατάλληλων προϋποθέσεων για τα παιδιά μας και γενικότερα για το μέλλον του τόπου μας.

Φιλικά

Ι. Μίχος

Τεχνολογία: το τρένο που δεν σταματά ποτέ...

Δείτε σε αναπαράσταση τρισδιάστατων γραφικών μια ιδέα για ένα τρένο που θα μπορούσε να απαλλάξει τους επιβάτες του από το μαρτύριο των ενδιάμεσων στάσεων αφού δε σταματάει ποτέ.

Η αποβίβαση και επιβίβαση των ταξιδιωτών του επιτυγχάνεται μέσω αποσπώμενων βαγονιών που εναλλάσσονται εν κινήσει από καθώς το κυρίως τρένο προσεγγίζει τον εκάστοτε σταθμό.

Από το troktiko

Η ρήση της ημέρας

Οι ευφυείς άνθρωποι λύνουν τα προβλήματα.
Οι ιδιοφυΐες τα προλαμβάνουν.

Αλβέρτος Αϊνστάιν, 1879-1955 Γερμανοεβραίος Φυσικός

Θεωρητικός φυσικός που άνοιξε νέους δρόμους για την αντίληψη του κόσμου με την διατύπωση της Ειδικής και της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας (1905). Τιμήθηκε με το Νόμπελ το 1921 για την ανακάλυψη του φωτοηλεκτρικού φαινομένου. Σίγουρα ο μεγαλύτερος επιστήμονας του περασμένου αιώνα και ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές όλων των εποχών.

Η απάντηση του Δήμαρχου Διστόμου στην πρόσκληση του κ. Γ. Ανδρέου

Του κ. Αθανάσιου Πανουργιά

Δήμαρχου Διστόμου

Απαντώντας στον Αξιότιμο Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αράχωβας αναφορικά με την... πεποίθηση του, όπως αυτή περιγράφεται στην ανοιχτή επιστολή – πρόσκλησή του της 24ης Μαΐου 2010, «...η διεκδίκηση, εκτός από την έδρα, που δεν σας την αμφισβητεί κανένας...», είμαι στη δυσάρεστη θέση να του υπενθυμίσω την υπ’ αρ. 106/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο οποίο είναι Πρόεδρος.

Σε αυτή την απόφαση φαίνεται καθαρά ότι επτά (7) από το σύνολο δεκατριών (13) Δημοτικών Συμβούλων, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος, ψήφισαν υπέρ της διεκδικήσεως όχι μόνο του ονόματος, όπως τώρα υποστηρίζει, αλλά και της έδρας του νέου Δήμου.

Επομένως, είναι σαφές πως υπάρχει αμφισβήτηση και μάλιστα με απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αράχωβας.

Αυτά για την αποκατάσταση της Αλήθειας.

Με εκτίμηση,

Αθανάσιος Πανουργιάς

Δήμαρχος Διστόμου

Ανοιχτή επιστολή - πρόσκληση του Προέδρου του Δ.Σ. Αράχωβας κ. Γ. Ανδρέου προς τον Δήμαρχο και το Δ.Σ. Διστόμου

Προς

Τον Δήμαρχο Διστόμου κ. Αθανάσιο Πανουργιά

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Διστόμου

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Του Γεωργίου Δ. Ανδρέου, Δικηγόρου,

Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αράχωβας

Την ύστατη ώρα της ψήφισης του Σχεδίου Νόμου «Καλλικράτης» στην ολομέλεια της Βουλής και με αφορμή όσα τραγελαφικά έχουν λάβει χώρα σε σχέση με το όνομα του Δήμου που δημιουργείται με το νόμο αυτό και στον οποίο μας εντάσσει χωρίς να μας ρωτήσει η Ελληνική Πολιτεία, αλλά και με ειδικότερη αφορμή την «Ανοιχτή Επιστολή» του Δημάρχου Διστόμου κ. Λ. Πανουργιά προς τον Υπουργό κ. Ραγκούση και την 6/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Διστόμου, απευθύνω την παρούσα για να καταγραφεί και για να μην λέει κανένας στο μέλλον ότι δεν γνώριζε ή δεν πρόβλεπε τι θα συμβεί.

Με ξένισε ιδιαίτερα η οξύτητα της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Διστόμου για την τέταρτη στη σειρά αλλαγή του ονόματος του πολύπαθου, πριν από την γέννησή του, νέου Δήμου μας με την προσθήκη του ονόματος της Αντίκυρας και ιδιαίτερα η ανάκληση της πρόσκλησης των επισήμων στην επέτειο της σφαγής της 10ης Ιουνίου και μάλιστα με σκεπτικό βασισμένο εκ πρώτης όψεως στον παραγκωνισμό του Στειρίου, αληθώς όμως στο ότι η Τριπλή Ονομασία θεωρήθηκε «υποβάθμιση και αδικία» για το Μαρτυρικό Δίστομο, την οποία καλείται ο Υπουργός να αποκαταστήσει (αφαιρώντας από το όνομα την Αντίκυρα ή και την Αράχωβα άραγε).

Με εντυπωσίασε επίσης από την επιστολή του Δημάρχου κ. Πανουργιά η παράθεση των παρεμβάσεων της πολιτείας στην περιοχή Διστόμου (απαλλοτριώσεις, έργα κλπ), που μείωσαν την γεωργική γη και την τουριστική ανάπτυξη της παραλίας Διστόμου και οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αρνητικές ενέργειες του Κράτους για την περιοχή του Διστόμου, τις οποίες καλείται να αποκαταστήσει ο Υπουργός, χωρίς να διευκρινίζεται ευθέως πως, αλλά υπαινικτικά και έμμεσα να εννοείται ότι αυτό θα γίνει με την απονομή και του ονόματος του νέου Δήμου (αφαιρώντας από το όνομα την Αντίκυρα ή και την Αράχωβα άραγε), ως εάν οι αναφερόμενες στην επιστολή παρεμβάσεις της πολιτείας στην περιοχή δεν είχαν ως αποτέλεσμα να «πέσουν» σ’ αυτή χρήματα πολλά χρήματα, σε δύσκολα χρόνια και κατ’ επέκταση την ανάπτυξη της περιοχής του Διστόμου.

Δήμαρχε και συνάδελφοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, αυτοί που στις δύσκολες ώρες βρίσκονται επικεφαλής κρίνονται στις δύσκολες και σκληρές αποφάσεις - εκ πρώτης όψεως - για τον τόπο ή τον χώρο που εκπροσωπούν, αποφάσεις που αποβλέπουν στο αληθές συμφέρον και όχι στο να κολακεύουν τον εγωισμό και τον τοπικισμό των κατοίκων καταλήγοντας εν τέλει σε βάρος τους. Η άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα επίκαιρη σήμερα σε εθνικό επίπεδο.

Ας δούμε λοιπόν κάποια πράγματα με το μάτι και κάποιου που θέλει να λέει ότι είναι αντικειμενικός στο θέμα, γιατί δεν αντιπαθεί το Δίστομο και τους Διστομίτες «από χέρι» όπως φαίνεται να κάνουν κάποιοι και που ο παππούς και η γιαγιά του (Γεώργιος και Πανδώρα Λούκα) είναι στον κατάλογο των σφαγιασθέντων από τους Γερμανούς.

Πιστεύω ότι, εκτός από την ιστορικότητα, που δεν μετριέται με την μεζούρα, τον πληθυσμό κλπ, το όνομα του Δήμου, που μαζί με την έδρα απεικονίζεται στο λογότυπο του Δήμου και των πόλεων που τον απαρτίζουν, θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα στοιχεία που μπορούν να προσφέρουν στην ανάπτυξη και το μέλλον του, με την έννοια ότι το όνομα πρέπει να είναι ελκυστικό και να προβάλλει το είδος της ανάπτυξης στην οποία είναι προσανατολισμένη και προσβλέπει η περιοχή. Να αποτελεί δηλαδή στοιχείο προβολής της περιοχής, εκτός εάν η ανάπτυξη είναι προσανατολισμένη σε δραστηριότητες που δεν επηρεάζονται από την προβολή.

Γι'αυτό και εμείς στην Αράχωβα, πήραμε την απόφαση, κόντρα στον τοπικιστικό εγωισμό, που και εδώ υπάρχει, με μοναδικό γνώμονα τον προσανατολισμό της ανάπτυξης της πόλης μας, δηλαδή το αληθές συμφέρον της, να διεκδικήσουμε την ένταξή μας σε Δήμο με έδρα και όνομα τους Δελφούς, όνομα παγκόσμιας πνευματικής, πολιτιστικής και τουριστικής ακτινοβολίας, μεγαλύτερης από το όνομα της πόλης μας, χωρίς να διεκδικούμε όνομα ή έδρα. Όταν βέβαια ο αντιαναπτυξιακός και πρόχειρος σχεδιασμός της πολιτείας απέρριψε την απόφασή μας αυτή, στο βωμό της μη καταργήσεως των παλαιών νομών, χειροκροτήσαμε την ανακοίνωση του νέου «Δήμου Αράχωβας με έδρα το Δίστομο», μη θέλοντας να χαθούμε στη χοάνη της πρωτεύουσας του νομού, που καραδοκεί να εκμεταλλευτεί την αντιπαλότητά μας. Είχαμε το μυαλό και την λογική να μην αμφισβητήσουμε ουσιαστικά την έδρα που δικαιωματικά ανήκει στο Δίστομο και λόγω θέσεως αλλά και λόγω μαρτυρικότητας και ιστορικότητας.

Αντίθετα εσείς διεκδικείτε τα πάντα, κατά την άποψή μου αντίθετα στο αληθές συμφέρον της πόλεώς σας αλλά και της περιοχής του νέου Δήμου εν γένει ή σε κάθε περίπτωση αδιαφορώντας αν το όνομα του νέου Δήμου επηρεάζει αρνητικά τις άλλες πόλεις. Εκτός βέβαια αν πιστεύετε ότι το όνομα Δίστομο συμβάλει στην τουριστική προβολή ή έχει μεγαλύτερη παγκόσμια ακτινοβολία από τους Δελφούς.

Όπως φαίνεται από τις τοποθετήσεις σας, η διεκδίκηση, εκτός από την έδρα, που δεν σας την αμφισβητεί κανένας, και του ονόματος του Δήμου, γίνεται στο όνομα της ιστορικότητας και ιδιαίτερα της μαρτυρικότητας, ως ανταπόδοση της πολιτείας στη θυσία. Θα συμφωνήσετε μαζί μου και είναι άλλωστε φυσικό, ότι το όνομα του νέου Δήμου δεν μπορεί να επηρεάσει ούτε θετικά ούτε αρνητικά την, προσανατολισμένη στον βιομηχανικό – μεταλλευτικό τομέα, ανάπτυξη της πόλεως και της περιοχής του Διστόμου. Οι ανεμογεννήτριες ήρθαν και θα έρθουν επειδή έχει αέρα η περιοχή και το εργοστάσιο επειδή έχει βωξίτη και όχι γιατί εκεί είναι Δίστομο.

Αντίστροφα η Αράχωβα, που έχει προσανατολίσει την ανάπτυξή της στον Τουρισμό και έχει πετύχει το όνομά της να γίνει παγκόσμια πλέον γνωστό και συνδυασμένο με τον Παρνασσό, τον χειμερινό τουρισμό και την κοσμοπολίτικη ζωή και όπως είναι γνωστό ο τουρισμός στηρίζεται στην προβολή, είναι προφανές ότι όχι μόνο κερδίζει από το όνομα του Δήμου, ως στοιχείο προβολής και συνειρμού με τον τουρισμό και την ανάπτυξη, αλλά και αντίστοιχα ζημιώνεται από όνομα που συνειρμικά παραπέμπει σε βιομηχανική – μεταλλευτική δραστηριότητα.

Αντίστοιχα οι πόλεις που εντάσσονται κάτω από την ομπρέλα τουριστικά προβεβλημένου ονόματος μόνο να κερδίσουν έχουν από την προβολή και ανάπτυξη της περιοχής.

Η σκέψη είναι απλή:

Με όνομα Δήμος Διστόμου, το Δίστομο θα είχε την ηθική ικανοποίηση ότι τιμήθηκε η θυσία και ιστορικότητα του τόπου και τίποτα άλλο, ενώ αντίστοιχα το Στείρι μια από τα ίδια, ενώ η Αντίκυρα και ιδιαίτερα η Αράχωβα θα έχαναν τουλάχιστον το όνομα του Δήμου ως στοιχείο της προβολής τους.

Αντίστοιχα με όνομα Δήμος Αράχωβας, η Αράχωβα θα συνέχιζε την ανάπτυξή της και οι υπόλοιποι Δήμοι θα είχαν μόνο να ωφεληθούν από το όνομα. Οι παραλίες της Αντίκυρας θα έμπαιναν στον τουριστικό σχεδιασμό προβολής της περιοχής ως προορισμός, ο ΄Οσιος Λουκάς και το Στείρι το ίδιο. Οι ταβέρνες του Στειριού και το Διστομίτικο και Στειριώτικο κρασί, δηλαδή ο γεωργικός προσανατολισμός του Διστόμου, θα κέρδιζαν προβαλλόμενα δίπλα στη φορμαέλα και την φέτα Παρνασσού. Αλλά και το Δίστομο αυτό καθ’ εαυτό θα είχε άμεση ωφέλεια από την εξέλιξη αυτή, αφού ως έδρα του νέου Δήμου, που αναγράφεται μαζί με το όνομα στο λογότυπο των Νέων Δήμων, στη μέση του τουριστικού δρόμου, μαζί με την μαρτυρικότητα θα αποκτούσε και την αίγλη του χειμερινού τουριστικού προορισμού με ότι αυτό συνεπάγεται, ιδιαίτερα σε έργα υποδομής και προβολής των αγροτικών του προϊόντων...

Είτε το θέλουμε είτε όχι αυτή είναι η πραγματικότητα.

Η άλλη όμως και χειρότερη πραγματικότητα είναι ότι με την απαίτησή σας για τα πάντα και ιδιαίτερα με την βίαιη αντίδρασή σας ακόμα και στην «τριπλή ονομασία», δημιούργημα των παλινδρομήσεων της ελληνικής πολιτείας, που απέδειξε ότι έχει ως μέτρο σχεδιασμού την πολιτική εμβέλεια των προσώπων κάθε περιοχής και όχι την ανάπτυξη και το μέλλον, τροφοδοτήσατε και μεγενθύνατε την ήδη υποβόσκουσα από τις αρχικές μεθοδεύσεις αντιπαλότητα των κατοίκων των πόλεών μας, που καλούνται να συνεργασθούν αλλά και την αμετροέπεια ορισμένων ένθεν και εκείθεν που την διευρύνουν περαιτέρω.

Αυτό όμως, κύριοι, πρέπει να σταματήσει ΤΩΡΑ. Ούτε χρόνος υπάρχει ούτε πολυτέλεια για αντιπαραθέσεις και διχασμό, εδώ που φτάσαμε.

Σας καλώ με την παρέμβασή μου αυτή, που απηχεί τις προσωπικές μου απόψεις αλλά και άλλων πολλών, την ύστατη τούτη ώρα, να σκεφθείτε λογικά και με μετριοπάθεια και μαζί να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Να βρούμε μια κοινή λύση – πρόταση για το όνομα του νέου Δήμου – με έδρα το Δίστομο - και να ζητήσουμε από την πολιτεία να το νομοθετήσει. Όνομα που να ωφελεί όλους και να μην βλάπτει κανέναν και κυρίως να μπορεί να κατευνάσει, εδώ που φτάσαμε, τους τοπικιστικούς εγωισμούς.

Μια λύση ανάγκης - εδώ που φτάσαμε πάντα - θα ήταν «Δήμος Αράχωβας – Διστόμου – Αντίκυρας».

Άλλη λύση «Δήμος Νότιου Παρνασσού με έδρα το Δίστομο και Ιστορική έδρα την Αράχωβα».

Αυτή θα ήταν μια ελάχιστη επανόρθωση της αδικίας και κυρίως της ζημιάς που έκαναν οι παρεμβάσεις και οι παλινωδίες της πολιτείας και διάφορων ανεγκέφαλων στην Αράχωβα αλλά και σε εσάς τους ίδιους (δεν θα εξαιρέσω και την τελευταία παρέμβαση της Αντίκυρας, σημαίνων στέλεχος της οποίας πέτυχε, με την παρέμβασή του ως μέλος της Επιτροπής που εισηγήθηκε τις αλλαγές στα ονόματα κατά την συζήτηση του Νομοσχεδίου στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή, να γίνει τριπλή η ονομασία αγνοώντας ότι η απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Αντίκυρας 5/2010 μιλούσε για «Δήμο Αράχωβας – Διστόμου – Αντίκυρας»). Πρέπει ΤΩΡΑ να γίνει από όλους αναγνώριση της ανάγκης για ισότιμη συνεργασία και συμπόρευση στο μέλλον.

Από εσάς και μόνο εξαρτάται, κ.κ. Άρχοντες του Διστόμου, να αποδείξετε ότι δεν αδιαφορείτε για τους εταίρους σας στον αναγκαστικό συνεταιρισμό που μας επιβλήθηκε, πιστεύετε στην ισότιμη συμμετοχή, παραμερίζοντας τους τοπικίστικους εγωισμούς με τα μάτια στο μέλλον.

Η παρέμβασή μου αυτή γίνεται με την γνώση του γιγαντιαίου έργου που πρέπει να γίνει από όλους μαζί ενωμένους και ισότιμους μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου και είναι πρόσκληση συνεργασίας, σύμπνοιας και κοινού δρόμου.

Το παράδειγμα της Ιτέας και του Γαλαξιδιού που αρνήθηκαν την πρότασή – πρόσκλησή μας και χάθηκαν στην χοάνη της πρωτεύουσας του νομού τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, είναι πρόσφατο.

Τολμήστε.

Αθήνα 24.5.2010
Γιώργος Δ. Ανδρέου

Για την ανοιχτή επιστολή του δήμαρχου Διστόμου

Του "υπανάπτυκτου από Αντίκυρα"

Αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα

κ. δήμαρχε,

Χωρίς να αναφερθώ στο ολοκαύτωμα της 10ης Ιουνίου 1944, στο οποίο όλη η Ελλάδα ευλαβικά σκύβει το κεφάλι τιμώντας το, θέλω να σας ρωτήσω τα παρακάτω:

• Από τη δεκαετία του ΄50 ο αγωγός του ΝΑΤΟ διασχίζει κατά μήκος τη μισή περίπου Ελλάδα από την Αντίκυρα μέχρι τη Λάρισα. Από τη πίσω πλευρά της Αντίκυρας λοιπόν, μέχρι και τον κάμπο του ιστορικού Κιλλελέρ...
  Θα ζητήσουμε όλοι οι απαλλοτριωθέντες ανταλλάγματα κ. Δήμαρχε;
• Από τη Δεκαετία του ΄60 που η ΠΕΣΙΝΕ απαλλοτρίωσε μια από τις ωραιότερες ακτές του Κορινθιακού τώρα θυμηθήκατε να ζητήσετε ανταπόκριση κ. Δήμαρχε;
  Από ποιόν άραγε; Και με ποιά ανταλλάγματα;…
  Μήπως την καταστροφή ενός από τους ομορφότερους Ελληνικούς κόλπους;
• Εδώ και 20 χρόνια η σκάλα φόρτωσης του Βωξίτη στη Περιστερά είναι ανενεργή.
  Που είναι η ευαισθησία σας για την αποκατάσταση της θάλασσας σ’ αυτό το σημείο της ωραιότερης ακτής Κορινθιακού; Εκτός και αν η διορατικότητα, σας οδήγησε και τη χρησιμοποιείτε τώρα σαν μοχλό πίεσης για ανταπόκριση.
  Από ποιόν αλήθεια ζητάτε ανταπόκριση κ. Δήμαρχε;
• Τη δεκαετία του ’70 όταν οι πυλώνες πλήγωναν τη γή του μαρτυρικού Διστόμου που ήσασταν κ. Δήμαρχε; Ποιος υπερασπιζόταν τότε τη μονοκαλλιέργεια των αμπελιών; Ποιος και τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετούσε;
  Της πόλεως των Αθηνών, είπατε; του Αλουμινίου, είπατε;
• Ο Μόρνος, κ. Δήμαρχε, ξεκινά από την ορεινή Δωρίδα, ξεδιψά πλήθος χωριών και πόλεων στο νέο διάβα του, αρδεύει χιλιάδες στρέμματα σ’ όλο το μήκος της νέας του διαδρομής και σίγουρα έχουν αναγκαστικά απαλλοτριωθεί χιλιάδες στρέμματα πριν και μετά το Δίστομο.
  Από ποιους και με ποιο δικαίωμα ζητάτε ανταπόκριση κ. Δήμαρχε;
  Τι εννοείτε με την δικαιότατη οικονομική απαίτηση των 60.000.000,00 ευρώ των συγγενών των θυμάτων;
  Τι είδους ανταπόκριση περιμένετε από την Ελληνική Πολιτεία κ. Δήμαρχε;
• Ο αγωγός Φυσικού αερίου Μαυρονερίου – Αντίκυρας που από το 2007 διασχίζει από άκρο σ΄ άκρου την Δυτικοκεντρική Βοιωτία. Στοίχισε στον Ελληνικό λαό περί τα 11.000.000 ευρώ. Εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνον έναν. Τον Άρχοντα της Παραλίας (κάπου το διάβασα).
  Ποιος συναίνεσε στη κατασκευή του;
  Από ποιόν και πως νομιμοποιείσθε να ζητάτε ανταπόκριση κ. Δήμαρχε;
• Για τη γραμμή Υ/Τ που σήμερα διασχίζει τον ελαιώνα του Διστόμου, και θα συνδεθεί με το Εθνικό Σύστημα μεταφοράς Ενέργειας προκειμένου να μεταφέρει την ηλεκτρική ενέργεια από τα δύο εργοστάσια του «Ομίλου Μυτιληναίος» που βρίσκονται στην Περιοχή «Αγ. Νικόλαος» της Παραλίας Διστόμου, που ήδη καταστρέφει και θα συνεχίσει να καταστρέφει μια από τις ωραιότερες ακτές του Κορινθιακού κόλπου, ποιος συναίνεσε με αποφάσεις του, στην κατασκευή τους;
  Χρειάζεται να σας θυμίσω κ. Δήμαρχε;
  Δεν μίκρυνε μόνο η καλλιεργήσιμη γη κ. Δήμαρχε αλλά, δυστυχώς φτήνυναν και οι συνειδήσεις.

Από σεβασμό και μόνο, λοιπόν, στις γενιές που έρχονται, επειδή τους καταστρέψαμε τη ζωή, δεν έχουμε δικαίωμα να ομιλούμε, για αυτό και σας παρακαλώ:

ΣΙΩΠΗ κ. Δήμαρχε.

Επειδή τους Δήμους δεν τους κάνουν τα ονόματα αλλά οι κάτοικοί τους...

Χωρίς καμιά εκτίμηση.

Ένας υπανάπτυκτος μελλοντικός συμπολίτης σας.

Η ρήση της ημέρας

Ο αριθμός των εχθρών μας αυξάνεται σε ευθεία αναλογία με τη σπουδαιότητά μας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό των φίλων μας.

Paul Valéry, 1871-1945, Γάλλος συγγραφέας και ποιητής

O Πωλ Βαλερύ ασχολήθηκε αρχικά με τη ζωγραφική και αργότερα αφοσιώθηκε με πάθος στην ποίηση. Με τις συλλογές του "La Jeune Parque" (1919) και "Charmes" καθιερώθηκε σαν ένας από τους μεγαλύτερους Γάλλους ποιητές και απέκτησε το status Εθνικού ποιητή.
Έχει διατυπώσει μερικούς από τους πιο ωραίους αφορισμούς. Οι αφορισμοί του είναι έξυπνοι, πρωτότυποι, περιεκτικοί αποφεύγοντας τον επιτηδευμένο κυνισμό και τον εξυπνακίστικο εντυπωσιασμό.

Ανοιχτή επιστολή του δήμαρχου Διστόμου προς τον υπουργό εσωτερικών, κ. Ραγκούση

Από τον κ. Αθανάσιο Πανουργιά, δήμαρχο Διστόμου, έλαβα το παρακάτω email, σχετικά με την προσφορά του Δήμου Διστόμου στην πολιτεία για την ανάπτυξή της.

Ανοιχτή επιστολή

Προς υπουργό εσωτερικών, αποκέντρωσης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης
κ. ΡΑΓΚΟΥΣΗ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ

Χωρίς να αναφερθώ καθόλου στο ολοκαύτωμα «ΣΦΑΓΗ» της 10ης Ιουνίου 1944, θέλω να κάνω γνωστό σε εσάς τι έχει προσφέρει το Δίστομο στην Πολιτεία για την ανάπτυξή της.

• Τη δεκαετία του ’50 έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση εκατοντάδων στρεμμάτων στην Παραλία Διστόμου από την Ελληνική Αεροπορία για να γίνουν οι αποθήκες καυσίμων του ΝΑΤΟ. Ο αγωγός καυσίμων Λάρισας – Αντίκυρας διέρχεται καταμεσής της κτηματικής περιοχής του Διστόμου, δημιουργώντας ζώνη δουλείας βαθιάς άροσης, δενδροκαλλιέργειας και δόμησης.
• Τη δεκαετία του ’60 η ΠΕΣΙΝΕ με αναγκαστική απαλλοτρίωση πήρε χιλιάδες στρέμματα στην Παραλία Διστόμου, προκειμένου να κατασκευαστεί ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ «ΑΣΠΡΑ ΣΠΙΤΙΑ». Εδώ πρέπει να τονίσω ότι η Παραλία Διστόμου ήταν μια από τις ωραιότερες ακτές του Κορινθιακού κόλπου, μήκους 500 περίπου μέτρων. Από αυτή την παραλία στους Διστομίτες έμεινε ακτή περίπου ΠΕΝΗΝΤΑ (50) μέτρων και μάλιστα εκεί που ήταν η σκάλα φορτώσεως του βωξίτη.
  Το αποτέλεσμα των δύο παραπάνω απαλλοτριώσεων ήταν να σβήσει κάθε πιθανότητα τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.
• Τη δεκαετία του ’70 στο μέσο της μικρής πεδιάδας του Διστόμου, όπου υπήρχε σχεδόν μονοκαλλιέργεια αμπέλου (περίφημα τα Διστομίτικα κρασιά) ήρθε η ΔΕΗ και προέβη σε αναγκαστική απαλλοτρίωση αρκετών στρεμμάτων, όπου κατασκεύασε το Κ.Υ.Τ (Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης) Διστόμου για την εξυπηρέτηση της πόλεως των Αθηνών και του Αλουμινίου της Ελλάδος, με ηλεκτρικό ρεύμα που ερχόταν από το ενεργειακό κέντρο της Πτολεμαΐδας.
  Στο Κ.Υ.Τ. Διστόμου φθάνουν και αναχωρούν, αφού διασχίσουν κατά μήκος ολόκληρη την κτηματική περιοχή του Διστόμου, τρεις γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και, όπως είναι επόμενο, καθιερώθηκαν και άλλες τρεις ζώνες δουλείας δόμησης.
  Την ίδια δεκαετία (1970) κατασκευάστηκε ο αγωγός μεταφοράς ύδατος του Μόρνου για την Αθήνα, ο οποίος διασχίζει των ελαιώνα του Διστόμου κατά πλάτος. Για την κατασκευή του χρειάστηκε να γίνει άλλη μια αναγκαστική απαλλοτρίωση και, κατ’ επέκταση, άλλη μια ζώνη δουλείας.
• Τη δεκαετία του ’90 κατασκευάστηκε ο αγωγός ύδατος από τις γεωτρήσεις του άνω ρου του Κηφισσού στον αγωγό του Μόρνου. Προϋπόθεση για την κατασκευή ήταν να γίνουν νέες απαλλοτριώσεις, με αποτέλεσμα την ύπαρξη και νέας ζώνης δουλείας.
• Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο αείμνηστος Ιωάννης Σταμούλης, προσπαθεί να εκτελέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς εις βάρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αποπειρόμενος να κατασχέσει το κτίριο του ιδρύματος Goethe στην Αθήνα. Ο τότε, όμως, Υπουργός δικαιοσύνης κ. Σταθόπουλος, με Μεταξική διάταξη, απαγόρευσε την εκτέλεση της κατάσχεσης. Η απόφαση του πρωτοδικείου Λιβαδειάς έχει επιδικάσει στους συγγενείς των θυμάτων περίπου 28.000.000,00 ευρώ. Σήμερα η απαίτηση έχει ξεπεράσει τα 60.000.000,00 ευρώ.
• Το 2007 κατασκευάστηκε ο αγωγός μεταφοράς αερίου Μαυρονερίου – Αντίκυρας, διασχίζοντας και πάλι την κτηματική περιοχή του Διστόμου κατά μήκος και ως εκ τούτου υπήρξαν νέες απαλλοτριώσεις και νέα ζώνη δουλείας βαθειάς άροσης, δενδροκαλλιέργειες και δόμησης.
• Σήμερα, άλλη μία γραμμή μεταφοράς κατασκευάζεται και διασχίζει τον ελαιώνα του Διστόμου. Η γραμμή θα συνδεθεί τελικά με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ενεργείας (ΕΣΜΕ), προκειμένου να μεταφέρει την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τα δύο εργοστάσια του «Ομίλου Μυτιληναίου», και τα οποία βρίσκονται στην περιοχή «Άγιος Νικόλαος» της Παραλίας Διστόμου, στο ΕΣΜΕ. Και για αυτή τη γραμμή υπάρχει δουλεία δόμησης.
  Εδώ πρέπει να τονίσω ότι το Δίστομο βρίσκεται μεταξύ του Ελικώνα και του Παρνασσού. Αυτό σημαίνει ότι η καλλιεργήσιμη γη του είναι δυσανάλογα μικρή, και οι γεωργικοί του κλήροι έγιναν τελικά ακόμα μικρότεροι.

Αυτές είναι οι αναπτυξιακές, κοινωνικές και όχι μόνο υποχρεώσεις της Ελληνικής Πολιτείας απέναντι στο Δίστομο. Περιμένουμε την ανταπόκρισή της.

Με εκτίμηση,
Αθανάσιος Πανουργιάς
Δήμαρχος Διστόμου

Μια διαφορετική προσέγγιση για το όνομα του νέου Δήμου

Του Χάρη Αλμπάνη

Το όλο θέμα έχει πλέον καταντήσει για γέλια... Η συμπεριφορά της κεντρικής εξουσίας προς όλους μας (Αραχωβίτες, Διατομίτες, Αντικυριώτες, Στειριώτες, Ασπροσπιτιώτες) είναι τελείως απαράδεκτη...

Χωρίς βούληση, χωρίς άποψη, χωρίς ευθύνη, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς σεβασμό προς κανένα, χωρίς καν να σκεφτούν αν όλα αυτά θα βάλουν τους κατοίκους αυτού του δήμου να αλληλοσπαραχτούν και όλα αυτά στο ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ... Προσπάθησαν να βάλουν σε μια μασχάλη όλα τα καρπούζια και όχι μόνο δεν το κατάφεραν, αλλά απέδειξαν ότι είναι τόσο πολύ αδέξιοι και ανίκανοι που προσπαθούν με ματσούνια και διάφορα γιατροσόφια να αναστήσουν ένα νεκρό Δήμο που οι ίδιοι του έβαλαν το πιστόλι στο κεφάλι και τον έχουν πυροβολήσει μέχρι τώρα τέσσερις φορές...

Δυστυχώς για όλους εμάς το ποτήρι έχει σπάσει και ότι και να γίνεται από το πρώτο όνομα και μετά, ακόμα και αν γυρίσει ο κ. Ραγκούσης στην αρχική του επιλογή το μόνο που θα καταφέρει θα είναι απλά ένας ακόμη πυροβολισμός στο κεφάλι αυτού του νέου Δήμου...

Με λίγα λόγια έχουμε καταλάβει όλοι πολύ καλά ότι η κεντρική εξουσία (το ίδιο θα γινότανε αν η κεντρική εξουσία ήταν άλλης απόχρωσης), δεν δίνει δεκάρα για τα επιχειρήματα που ο καθένας μας τους αραδιάζει και για το μόνο που καίγεται είναι τα κουκιά που θα μετρήσουν στις επόμενες εκλογές...

Προσωπικά λοιπόν πιστεύω ότι επιβάλλεται πλέον να αποφασίσουν οι δημότες αυτού του δήμου για το νέο όνομα, και όχι η κεντρική εξουσία, η οποία αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων και πολύ λίγη ώστε τελικά να καταφέρει να δώσει λύση στο οποιοδήποτε πρόβλημα...

Θα ήθελα λοιπόν να καταθέσω την δική μου άποψη στην προσπάθεια ανάνηψης του κλινικά νεκρού νέου Δήμου, ώστε να υπάρξουν και άλλες φωνές και με άλλες προτάσεις μήπως τελικά βρεθεί μια τελική λύση που να μπορεί να μας κάνει όλους να έχουμε το κουράγιο να μπορέσουμε να συνεργαστούμε στο μέλλον...

Πιστεύω ότι το όνομα που θα πρέπει να δοθεί στο νέο Δήμο ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΝΕΝΟΣ... Δεν θα φέρει τα συνθετικά ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ, ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ και ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΣ, και θα είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αναγνωρίσιμος από τους επισκέπτες και τους επενδύτες που θα προσελκύει...

Προτείνω λοιπόν δυο ονομασίες που για μένα θα κόψουν το γόρδιο δεσμό που μας πνίγει και ίσως μας δώσουν καινούργια δεδομένα ώστε επιτέλους να μπορούμε να μιλήσουμε και να συνεργαστούμε σαν άνθρωποι και όχι να αλληλοβριζόμαστε λες και ήμασταν εχθροί χρόνια...

Οι ονομασίες που προτείνω είναι:

1. ΔΗΜΟΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
2. ΔΗΜΟΣ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ

Θα ήθελα να διαβάσω και άλλες προτάσεις ώστε όλοι μαζί να καταλήξουμε σε μια, να σπρώξουμε τα τοπικά δημοτικά συμβούλια να πάρουν μια κοινή απόφαση και με αυτό το τρόπο εμείς να αποφασίσουμε και κανένας άλλος, εκλογομάγειρας, τυχάρπαστος και συμφεροντολόγος πολιτικός που το μόνο που θέλει είναι να σπέρνει την καταστροφή για να θερίσει ψήφους...

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ...

Με λίγα λόγια πρέπει να στρώσουμε μόνοι μας και όλοι μαζί το τραπέζι και όχι να κάτσουμε να φάμε σε αυτό που προσπαθεί να μας στρώσει η κεντρική εξουσία, γιατί είναι πολύ βρώμικο και με πολλά αποφάγια πάνω...

Ας προσπαθήσουμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι οι πολίτες του νέου Δήμου μας είναι ώριμοι και υπεύθυνοι και όχι καιροσκόποι, απαθείς, και τυχοδιώκτες σαν τις αφεντιές τους...

ΦΙΛΙΚΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ....
Χάρης Αλμπάνης

Βόμβα στο όνομα του Δήμου;

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών δεν πρόκειται να κάνει πίσω στο θέμα των 325 δήμων.

Θα προχωρήσει μόνο σε επιμέρους αλλαγές όσον αφορά την ονομασία ή την έδρα ορισμένων δήμων, εφόσον υπάρξει ομόφωνο αίτημα των βουλευτών του νομού.

Κι αυτό γιατί, μεταξύ άλλων, ούτως η άλλως το εκάστοτε δημοτικό συμβούλιο έχει το δικαίωμα για αλλαγή τόσο στην έδρα όσο και στην ονομασία του δήμου, εφόσον αυτή υπερψηφιστεί με πλειοψηφία δύο τρίτων.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Σχόλιο Ντελάλη:

Απέχουμε 4 υπογραφές απο μια δίκαιη ονομασία όπως Δήμος Αράχωβας-Αντίκυρας (4 βουλευτές του νομού).
Διαφορετικά βλέπω μετά τις εκλογές να πέρνουν τα 2/3 των συμβούλων η Αράχωβα και η Αντίκυρα και να μετονομάζεται ο Δήμος σε Δήμο Αράχωβας με έδρα την Αντίκυρα.

Καταδικάζει το Δημοτικό Συμβούλιο Διστόμου την τριπλή ονομασία του νέου Δήμου

Από τον κ. Αθανάσιο Πανουργιά, δήμαρχο Διστόμου, έλαβα το παρακάτω email με το Πρακτικό υπ. αρ. 6/2010 της Απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου που αφορά τη διαμαρτυρία του Δήμου Διστόμου σχετικά με την εισηγηθείσα τριπλή ονομασία του νέου Δήμου.

Απόφαση Δ.Σ. Δήμου Διστόμου
Πρακτικό αριθμός 6/2010

Σήμερα την 21 Μαΐου 2010, ημέρα Παρασκευή και ώρα 19:30 μ.μ συνήλθε το Δημοτικό Συμβούλιο σε δημόσια έκτακτη συνεδρίαση στο Δημοτικό Κατάστημα, ύστερα από την αριθ. πρωτ. 1211/21-5-2010 πρόσκληση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβούλου Λουκά Παπαγεωργίου, που δημοσιεύθηκε στον ειδικό χώρο ανακοινώσεων του Δήμου και επιδόθηκε με αποδεικτικό στους Συμβούλους, στον Δήμαρχο και στον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Στειρίου (άρθρο 95 του Ν. 3463/2006 «Κ.Δ.Κ») για την συζήτηση και λήψη απόφασης στο κατωτέρω μοναδικό θέμα της ημερήσιας διάταξης:

ΘΕΜΑ: Συζήτηση και λήψη απόφασης επί των νέων δεδομένων, μετά την απόφαση – εισήγηση της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής επί του σχεδίου νόμου «Πρόγραμμα Καλλικράτης», να δοθεί τριπλή ονομασία στον Νέο υπό σύσταση Δήμο.

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου εισηγούμενος το μοναδικό θέμα της ημερήσιας διάταξης είπε:
Μετά από εισήγηση του Δημάρχου συγκάλεσα σήμερα έκτακτα το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρίαση με μοναδικό θέμα συζήτησης, «Νέα δεδομένα μετά την απόφαση – εισήγηση της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής να δοθεί Τριπλή Ονομασία στον Νέο υπό διαμόρφωση Δήμο».

Ακολούθως ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον Δήμαρχο ο οποίος εισηγήθηκε προς το Δημοτικό Συμβούλιο, εξιστορώντας χρονικά τα όσα διαμείφθηκαν για να φτάσουμε στην ΤΡΙΠΛΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, να αποφασίσει την σύνταξη ψηφίσματος διαμαρτυρίας.

Μετά την εισήγηση του Δημάρχου και διαλογική συζήτηση το Δημοτικό Συμβούλιο, σεβόμενο απολύτως την αυτοτέλεια, τους αγώνες και την ιστορική διαδρομή των υπολοίπων Δήμων και Κοινοτήτων όπως και τις έντονες και δίκαιες αντιδράσεις του Δημοτικού Διαμερίσματος Στειρίου για την μη αναφορά του ονόματός του στο Νέο Δήμο.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ

1. Καταδικάζει τα μέλη της Κυβέρνησης και ειδικότερα τον Υπουργό Εσωτερικών για τις παλινωδίες του σχετικά με το όνομα του υπό σύσταση Δήμου επειδή θεωρούμε ότι η τριπλή ονομασία υποβαθμίζει μια Ιστορική και Μαρτυρική πόλη που θυσίασε στο βωμό της ελευθερίας και της ειρήνης το αίμα των παιδιών της.
2. Να ανακαλέσει όλες τις προσκλήσεις που έχουν σταλεί στα μέλη της Κυβέρνησης και στους Βουλευτές του Νομού μας για να παραστούν στις εκδηλώσεις μνήμης της 10ης Ιουνίου, με μοναδική εξαίρεση αυτήν που απευθύνεται στον Πρωθυπουργό της Χώρας, γιατί είναι ο μόνος που μετά το νικηφόρο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών του 2009 επισκέφθηκε την Μαρτυρική Πόλη μας για να τιμήσει τα θύματα της Ναζιστικής θηριωδίας.
3. Να διαμαρτυρηθεί έντονα για την εισήγηση της ΚΕΔΚΕ και του Προέδρου της που αγνόησε τα πραγματικά δεδομένα και τα κριτήρια βάσει των οποίων έγινε η μελέτη του Ι.Τ.Α.
4. Παρακαλεί την Βουλή των Ελλήνων κατά την συζήτηση και ψήφιση του Σχεδίου Νόμου να άρει την εις βάρος μας αδικία.