Το μοσχάρι, επιβεβαιώθηκε με σχετική δήλωση ότι ήταν ψητό στα κάρβουνα και φαγώθηκε!! Δεν μπορέσαμε όμως να καταλάβουμε εάν το ψήσιμο ήταν δημόσια η ιδιωτική γιορτή. Η έστω και μικτή. Το μπέρδεμα οφείλεται στην εξήγηση ότι ήταν διαφήμιση της Αράχοβας προς τους δεκάδες ξένους επώνυμους και ανώνυμους. Ηταν περαστικοί η προσκεκλημένοι; Δικαίωμα του καθενός είναι να μαζεύει τους φίλους του να γιορτάζει (και χωρίς αιτία) και να κάνει ο,τι θέλει, όποτε θέλει και όπου θέλει.
Όμως το μοσχάρι να μην λανσάρεται και ως διαφήμιση!!! Εκτός εάν η ιδιωτική εκδήλωση με τους επώνυμους (ξέρετε να υπάρχουν πολίτες χωρίς όνομα;) έγινε στα πλαίσια για τα πολιτιστικά δρώμενα του Δημοτικού Συμβουλίου εξ αιτίας των οποίων και η βαρυστομαχιά.
Το «ψήσιμο» δεν είχε ανακοινωθεί στους αραχωβίτες αλλά μόνον στους επιλεγμένους γευσιγνώστες και δοκιμαστές. Πάντως σαν ιδιωτική εκδήλωση δεν ενδιαφέρει κανέναν απολύτως!!!.
Πάντως εντύπωση και οίκτο προκάλεσε η μη πρόσκληση του κ. Πανουργία διότι όπως έγραψε ο Πρόεδρος δεν είχε μολυβί και χαρτί για να στείλει την πρόσκληση. Επίσης συμπληρώνουμε εμείς δεν είχε ούτε και το τηλέφωνο του κ. Πανουργιά. Αυτά όλα ο Πρόεδρος τα είχε στην Αθήνα και τα ξέχασε.Προφανώς μαζί με το χρίσμα. Δεν είχε πάντως τηλεφωνικό κατάλογο στην Αράχοβα ούτε και μπόρεσε να βρει κάτι ανάλογο (μολυβί και χαρτί).
Θα τα γράφουμε συνέχεια γιατί η απόκρυψη παγιδεύει τους ψηφοφόρους.
Τελικά η παρενέργεια από το ψήσιμο και το φάγωμα προκάλεσε και έκτακτες ανάγκες που ήταν η αιτία της ματαίωσης της συνεδρίασης του ΔΣ. Ακούστηκε ότι ο δήμαρχος που ήταν στην θράκα και διάβαζε επάνω στα κάρβουνα τις μελέτες για την Αράχοβα ειδοποιήθηκε μετά την ματαίωση. Μάλιστα από την βιασύνη να παρευρεθει στις παρενέργειες από την ματαίωση, έδενε τα παντελόνια και τα κορδόνια καθ οδόν. Όταν έφθασε είχε την απαίτηση να συνεχίσει την μελέτη για το ψήσιμο των αραχωβιτών. Τελικά η ευαισθησία που έχει ενταφιαστεί από καιρό δεν άφησε δυστυχώς ίχνη και έτσι την έχουν ξεχάσει.
Το ψήσιμο δεν συνδέεται με τις εκλογές και τις διαδικασίες. Αναγκαστικά όμως έτσι για το γλέντι όλο και κάτι λέγεται. Έτσι ξεπήδησαν οι λαγοί που κρυφάκουγαν.
Οι υποψήφιοι του ενωτικού απέστειλαν ευχαριστήρια στον Ντελάλη και μάλιστα πρώτοι από αλλους χώρους πριν από το βαρύ πυροβολικό του συνδυασμού της ΝΔ του κ. Γ. Πατσαντάρα. Είχαν και την εγκριση της τρόϊκας όπως σχολίασε και ο ανώνυμος. Το επιτελείο με τον αρχηγό κ. Πατσαντάρα πήρε κουράγιο και δύναμη και έφυγε για την Αντίκυρα. Εκεί συνάντησε συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας, εργολάβους και διευθυντές αλλα και στελέχη του κόμματος και στην συνέχεια άρχισαν συναντήσεις «πόρτα πόρτα» με τα τάματα προς τους αξιοτίμους κκ ψηφοφόρους «αμα τη εκλογή». Η γύρα τελείωσε στο Δίστομο.
Κατά τα λοιπά η «σιωπή των αμνών» δεν μας δίδει τροφή για αλλά σχόλια. Θα σχολιάζουμε τους συνδυασμούς και τους επικεφαλής και όχι τους υποψηφίους όσο και να μας προκαλούν.
Και μια επισήμανση.Αγαπητέ Ντελάλη, η προαναγγελία ανάρτησης άρθρων και σχολίων δεν συνηθίζεται σε ιστοχώρους ελεύθερης πρόσβασης και σχολιασμού όπως και εσύ έχεις αυτοπροσδιοριστεί. Σε συνηθίσαμε απλό και ρομαντικό με την κουλτούρα σου. Η προαναγγελία ανάρτησης είναι επικοινωνιακό τέχνασμα αύξησης των επισκεπτών το οποίο κατά την άποψη μας δεν το έχεις ανάγκη. Τέτοιες μέθοδοι παραπέμπουν σε επαγγελματική ιστοσελίδα εκτός εάν μας προδιαθέτεις ότι σε λίγο θα δούμε και διαφημίσεις. Εάν είναι επιλογή σου και πορεία σου, θα την ενισχύσουμε αρκεί να το ξέρουμε.
Με εκτίμηση
Παρατηρητής
Η απάντηση του Ντελάλη:Αγαπητέ Παρατηρητή,Καθώς το περιβάλλον του blog τελευταία ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο, κατά τη γνώμη μου -αν θες- χωρίς ιδιαίτερα σοβαρό λόγο, θεώρησα καλό να εφαρμόσω μια τεχνική "αποφόρτισης" του κλίματος και όχι πάντως αύξησης της επισκεψιμότητας. Η επισκεψιμότητα του blog όπως τη θέτεις, δεν με απασχολεί.
Όμως με απασχολεί το ότι οι αναγνώστες του blog ανταποκρίθηκαν, κι αυτό σημαίνει ότι το χωριό μας δεν είναι παρατημένο στην τύχη του.
Η προαναγγελία του σατυρικού αυτού άρθρου με υπόνοιες "καταγγελίας" ήταν ένας δόκιμος τρόπος "διόρθωσης" της ρότας, εστιάζοντας με χιούμορ σε πολύ σοβαρά πράγματα, που ωστόσο τελευταία είχαν καταντήσει για γέλια (ή για κλάματα)...
Έρχομαι τώρα στις διαφημίσεις. Ο ιστοχώρος αυτός δεν είναι επαγγελματικός. Η διαχείρισή του οφείλεται και πηγάζει από την αγάπη μου για την Αράχωβα, η οποία δεν εξαγοράζεται. Το blog λειτουργεί (μέχρι σήμερα) ακριβώς 307 ημέρες, κατά τις οποίες απασχολούμαι για σχεδόν μία ώρα κάθε μέρα. Αυτό μας κάνει σύνολο 307 ώρες (μέχρι στιγμής). Αυτές τις ώρες φίλε μου δεν τις θεωρώ χαμένες, πίστεψέ με, είναι οι ώρες που περιμένω με χαρά κάθε μέρα. Προς το παρόν δεν έχω σκεφτεί να βάλω διαφημίσεις, ακόμη όμως κι αν κάποτε το έκανα, θα πρόσφερα όλα τα χρήματα στο χωριό, για να βοηθήσω να γίνει κάτι, οτιδήποτε. Δεν περιμένω να ζήσω από την αγάπη μου για την Αράχωβα έτσι όπως το εννοείς, αντιθέτως έχω την ανάγκη να προσφέρω ότι μπορώ.
Από το blog αυτό έχω κάνει πολλούς φίλους και φίλες -αναγνώστες και αρθρογράφους-, που δεν θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω και που μου προσφέρουν πολλά.
Αν ωστόσο, κάποτε πάψω να ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες τους, θα σταματήσω να γράφω.
Ελπίζω όμως ακόμα και τότε να συνεχίσω -με κάποιον άλλο ίσως τρόπο- να επικοινωνώ μαζί τους για να λέμε τα νέα του χωριού...
Ντελάλης