Ο "πονηρός" προς τον ντελάλη για τα σχόλια και η απάντηση του ντελάλη

Του Πονηρού

Kύριοι έχω καταλάβει ότι ο φίλος ΝΤΕΛΑΛΗΣ δεν ανεβάζει όλα τα σχόλια, και ορισμένα τα πνίγει.
Φίλε Ντελάλη γιατί γίνεται αυτό?
Μήπως θέλεις να πηγαίνεις το παιχνίδι εκεί που θέλεις ΕΣΥ.
Γίνε ποιο δίκαιος γιατί θα αλλάξουμε blog... Καταλαβαίνεις? Τι θέλω να πω.
Μην νομίζεις οτί μασάω κουτόχορτο, σε έχω τσεκάρει.
Ξέρω ποιος είσαι, και με ποιους είσαι, αλλά να τα ανεβάζεις όλα.


Η απάντηση του Ντελάλη

Φίλε ΠΟΝΗΡΕ

Σε ευχαριστώ για την ερώτηση γιατί μου δίνεις την αφορμή να τοποθετηθώ επί του θέματος.

Κατ'αρχήν πρέπει να σου ομολογήσω ότι μόνο από το όνομα που διάλεξες (ΠΟΝΗΡΟΣ) καταλαβαίνω ότι δεν μασάς κουτόχορτο. Άρα μην ανησυχείς ως προς αυτό. Εξάλλου είναι κάτι που γενικώς δεν το σκέφτομαι και δεν το επιθυμώ για κανέναν... Εγώ βέβαια θα προτιμούσα να είσαι έξυπνος παρά πονηρός, αλλά εν πάσει περιπτώση...

Έρχομαι στο θέμα. Έχεις καταλάβει ότι "πνίγω" ορισμένα σχόλια. Έχεις δίκιο μα αυτό δεν είναι κάτι που το κρατάω μυστικό.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου -που λένε- να υπενθυμίζω σε κάθε περίσταση ότι: ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ!
Πώς αλλιώς να το κάνω σαφές αυτό;

Ορισμένα από τα άτομα που έκοψα (όσα ήταν επώνυμα είτε όσα έστελναν με email), έψαξα να τα βρω είτε μέσω γνωστών, είτε μέσω email προκειμένου να τους εξηγήσω το λόγο που δεν μπορώ να δημοσιεύσω τα σχόλιά τους (μπορούν να στο επιβεβαιώσουν). Για τα υπόλοιπα-ανώνυμα ανέβαζα ένα σχόλιο και εξηγούσα τους λόγους.
Αυτό δεν ήμουν αναγκασμένος/η να το κάνω, αλλά το έκανα για να είμαι δίκαιος/η προς όλους.

Άκου φίλε Πονηρέ. Έπέλεξα στην πορεία (μετά το σχετικό χαμό που έγινε πριν μερικές μέρες) έναν δρόμο.
ΕΠΕΛΕΞΑ το δρόμο της αξιοπιστίας σε αυτά που γράφονται, αυτόν που μπορεί να οδηγήσει όλους μας ένα σκαλοπάτι παραπάνω, να βοηθήσει να κάνουμε καλύτερο τον τόπο μας, να μας βοηθήσει κι εμάς τους ίδιους με το να ανταλλάξουμε 5 κουβέντες της προκοπής, να εκφραστούμε είτε ανώνυμα είτε επώνυμα.
ΕΠΕΛΕΞΑ το δρόμο της αλήθειας.
ΕΠΕΛΕΞΑ το δρόμο του να ακούω και να διαβάζω αυτούς που έχουν πραγματικά κάτι χρήσιμο να πουν (δόξα τω Θεώ στο Ντελάλη γράφουν αρκετοί τέτοιοι), αυτούς που με κάνουν να σκέφτομαι, αυτούς που μου λένε πράγματα που ισχύουν.
ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΑ το δρόμο των ανώνυμων αλληλοκατηγοριών, του κουτσομπολιού, της συκοφαντίας και των μικροκομματικών επιδιώξεων.
ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΑ το δρόμο των ύβρεων, το δρόμο της κουτοπονηριάς και της κάλυψης πίσω από την ανωνυμία για την επίτευξη προσωπικού οφέλους.
ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΑ το δρόμο της υστεροβουλίας και της ανέξοδης, κατά τη γνώμη μου και αδιάφορης, πλάκας που ξέφυγε κάποια στιγμή στο χώρο αυτό.

Απ'οτι θυμάμαι όμως, σχόλια του ΠΟΝΗΡΟΥ δεν έχω κόψει, αν όμως έστελνες με άλλο όνομα προφανώς τα σχόλιά σου κόπηκαν για έναν από τους παραπάνω λόγους.

Έρχομαι στο δεύτερο θέμα που θίγεις. Λες να γίνω πιο δίκαιος γιατί θα αλλάξετε blog.
Άκου φίλε μου πονηρέ. Δεν έχω σκοπό να γίνω η Espresso της Αράχωβας (δεν έχω τίποτα με τη συγκεκριμένη εφημερίδα, δεν αποτελεί μομφή), ούτε βέβαια έχω σκοπό να γίνω ο εισαγγελέας, ο κριτής των πάντων, να δικάζω και να καταδικάζω τους συγχωριανούς μου.
Έχω όμως σκοπό να προσπαθήσω να ακούσω όσους φίλους έχουν να πουν κάτι σοβαρό από εδώ. Τίποτε άλλο.

Ο Ντελάλης προσπαθεί να ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ/Η ΚΑΙ ΙΣΟΣ/Η ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ. Με αυτό το σκεπτικό άλλωστε τον δημιούργησα. Πώς θα μπορούσα να το αλλάξω τώρα;

Όσον αφορά τώρα το αν με τσεκάρεις όπως λες και ξέρεις ποιος/α είμαι και με ποιους είμαι, έχω να σου πω ότι δεν έχω τίποτα να κρύψω, δε φοβάμαι κάτι. Αν έχεις να πεις οτιδήποτε για μένα σε προκαλώ να το κάνεις από εδώ με τη δέσμευση ότι θα το δημοσιεύσω.
Κι όσο για το με ποιους είμαι, πες το σε όλους μας, για να το μάθω κι εγώ δηλαδή.
Φίλε μάθε ότι είμαι μόνο με το δίκαιο και με το καλό της Αράχωβας, με κανέναν άλλον και με τίποτε άλλο.

Αν παρ'ελπίδα εσύ που στέλνεις τα "πονηρά" μηνυματάκια για να με τσεκάρεις (κάνεις μπαμ από χιλιόμετρα, καλύψου και λίγο) εξακολουθείς να θέλεις να αλλάξεις blog, εγώ έχω όλη την καλή διάθεση να σε βοηθήσω για να το στήσεις. Για να δείς και λίγο την "ευκολία" που έχει η διαχείριση και το χρόνο που απαιτεί. Σου εύχομαι μάλιστα και καλή επιτυχία.

Όσον αφορά εμένα θα συνεχίσω στο τέμπο που σου περιέγραψα. Και αν μείνω μόνος μου στο τέλος, τι να κάνουμε, άλλωστε το πιο δύσκολο στη ζωή (και εικάζω ότι σε αυτό θα συμφωνήσει κι ο φίλος μου Στέργιος), είναι να μάθεις ποιες γέφυρες να περάσεις και ποιες να κάψεις (Laurence J. Peter).

Φιλικά
Ντελάλης

ΥΓ. Το σχόλιό σου και η απάντηση μου δημοσιεύονται και σαν ανάρτηση για να μην λες ότι κρύβομαι.