Επιστολή προς τους Πατριώτες μας Αραχωβίτες

Από Ομάδα Πολιτών Αράχωβας

Επιστολή Προς τους Πατριώτες μας Αραχωβίτες.

Πατριώτες Αραχωβίτες εγερθείτε. Το σχέδιο Καλλικράτης όπως ακριβώς έχει εκπονηθεί θα χρησιμοποιήσει την Πόλη μας, ως τροφή στον Μινώταυρο των συμφερόντων του ΑΡΧΟΝΤΑ της παραλίας. Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε και δημιούργησε μια αυτοκρατορία σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, χρησιμοποιώντας όλα τα... νόμιμα μέσα, όλους τους επίορκους πολιτικούς της περιοχής μας αλλά και άλλους, κατά την περίοδο του χρηματιστηρίου για να μπορέσει να γίνει αυτός που είναι σήμερα. Φυσικά όλα αυτά ήταν... Νόμιμα, κατά πόσον ήταν ηθικά όμως ας το αφήσουμε να μας το πει η μελλοντική έρευνα και η Ιστορία. Άλλωστε τα όποια αδικήματα έγιναν, έχουν... παραγραφεί.

Την πόλη μας στο μέλλον θα την χρησιμοποιήσει μέσω των... υπαλλήλων του, ντόπιων και ευρισκόμενων στην κεντρική εξουσία, για να πραγματοποιήσει το επόμενο βήμα των συμφερόντων του. Θέλει να χρησιμοποιήσει την Αράχωβα σαν ενέχυρο για τη μελλοντική προσωπική και εταιρική του γιγάντωση. Τη θεωρεί χρήσιμη, αλλά και αναλώσιμη, όπως οι μεγαλοπαράγοντες τις μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες. Θα την βάλει μπροστά σαν ασπίδα προστασίας του, σ’ αυτούς που στο μέλλον θα αντισταθούν στη συνέχιση της απόθεσης των αποβλήτων του εργοστασίου του στον Κορινθιακό. Σ’ αυτούς που θα προσπαθήσουν να τον εμποδίσουν να γεμίσει τα γύρω βουνά (εννοώ προς την πλευρά της Αράχωβας, για τα υπόλοιπα που δεν φαίνονται, δεν μας αφορά), με κακάσχημες ανεμογεννήτριες, να κατασκευάσει εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος με λιγνίτη, πλουτίζοντας έτσι αυτός και τα εταιρικά κεφάλαια που εκπροσωπεί, αλλά ταυτόχρονα γεμίζοντας ρύπους την περιοχή και σπέρνοντας θανατικό στους κατοίκους της. Καθιστώντας υποχείρια τους κατοίκους των γύρω χωριών και ελεγχόμενους ψηφοφόρους, μοιράζοντάς τους ψίχουλα, απασχολώντας τους σαν βιομηχανικούς εργάτες.

Τα συμφέροντα της Αράχωβας είναι...

...ο Τουρισμός και ο πνευματικός Πολιτισμός των Δελφών, σ’ αυτά πρέπει να επικεντρωθούμε και αυτά να εκμεταλλευτούμε. Ρίξτε μια ματιά απέναντι στο Ξεροβούνι, ή όταν έρχεστε από τη στενή προς την Αράχωβα, δεξιά και απέναντι προς στον Παρνασσό, θα δείτε τα σπλάχνα των βουνών να είναι έξω και κατακόκκινα από το αίμα τους, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Κανένας από αυτούς που διέπραξε αυτό το έγκλημα δεν φρόντισε για την αποκατάσταση των ζημιών.

Τα συμφέροντα της Αράχωβας δεν έχουν καμία σχέση με τη μικτή οικονομική ανάπτυξη (Τουριστική και βιομηχανική) με την οποία προσπαθούν να μας δελεάσουν θωπεύοντας τ’ αυτιά μας. Κανένα τέτοιο μοντέλο οικονομικό δεν είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα όπου και αν εφαρμόστηκε. Η εξειδίκευση είναι αυτή που δημιουργεί υπεραξία και παράγει πλούτο. Η κεντρική εξουσία ή δεν κατάλαβε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε, ή δεν την ενδιαφέρει η τοπική ανάπτυξη. Αφήστε στην άκρη τους οχαδερφισμούς που πηγάζουν από το ατομικό συμφέρον της αυτάρκειας του καθενός μας και ας σκεφτούμε τι μπορεί να προσφέρει στην Αράχωβα αυτή η νέα τερατογένεση. Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα απολύτως παρά μόνο να δώσουμε.

Δυστυχώς ο Δήμαρχος της Αράχωβας δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αποδέχεται ομόφωνες αποφάσεις του Δ.Σ., για να τις πετάξει μετά στο καλάθι των αχρήστων. Μάλλον καταναλώνει τον χρόνο του σε άλλες ασχολίες που εκείνος ξέρει ποιους σκοπούς εξυπηρετούν. Υπάρχουν επίσης κάποιοι άλλοι εκτός Δ.Σ. που στο βωμό της ιδιοτέλειας και των προσωπικών και κομματικών τους μικροσυμφερόντων, συντάσσονται με τις διεκδικήσεις και τις επιδιώξεις της κεντρικής διοίκησης, η οποία κάθε άλλο παρά για τα συμφέροντα της Αράχοβας ενδιαφέρεται.

Ο Δήμαρχός μας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων. Απουσιάζει συνεχώς από τον τόπο του, δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν για τα προβλήματα ή τις πιθανές λύσεις του τόπου, δημιουργεί μια ομιχλώδη κατάσταση υποτιθέμενων συνεχών διεκδικήσεων που απαιτούν την υποχρεωτική απουσία του από τη βάση του, δεν ζητάει βοήθεια από κανέναν γι’ αυτά τα προβλήματα, περιφέρεται ανά την Ελλάδα τα βαλκάνια και την Ευρώπη για λόγους που εκείνος ξέρει, αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει πίσω. Παρίσταται στα συμβούλια, εκφέροντας ένα μπερδεμένο και ακαταλαβίστικο λόγο (πολιτικάντικο), με τον οποίο προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, τις δε αποφάσεις που εκεί παίρνονται τις παραπέμπει στις... καλένδες.

Αποθέωση όλης αυτής της αδιαφορίας, ήταν η οργάνωση της συγκέντρωσης την περασμένη Κυριακή με το γνωστό απογοητευτικό αποτέλεσμα. Δεν κατάφερε να εμπνεύσει τους νέους για να παραστούν δυναμικά. Δεν ενεργοποίησε το μηχανισμό του Δήμου για να κάνει γνωστή σε όλο το χωριό την επικείμενη συγκέντρωση. Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο: ελλιπής συμμετοχή, αποτυχία και απογοήτευση.

Στη συνέχεια ήρθε η νέα, προσβλητική για το μέγεθος της Αράχωβας, ονομασία του Δήμου τρίβοντάς μας τα μούτρα στο χώμα για δεύτερη φορά. Προσπαθούν να μας ελέγξουν κάνοντάς μας άβουλους επαίτες, που θα είμαστε ευχαριστημένοι αλλά και εξαρτημένοι από τα ξεροκόμματα που θα μας ρίξουν.

Πολλοί θα πουν: Η Αράχωβα πάλι Αράχωβα θα λέγεται, ή ότι εμείς δεν θα πάθουμε τίποτα γιατί κανένας δεν μπορεί να μας πάρει τις περιουσίες μας και τις δουλειές μας. Αυτό είναι αλήθεια, όπως αλήθεια είναι και η σύγχρονη υποδούλωση, μέσα από την απώλεια του ελέγχου του οίκου μας, κάτω από το πρίσμα των συνεχών συμβιβασμών και εκχωρήσεων δικαιωμάτων.

Αντί σαν Δήμαρχος μιας σημαντικής Πόλης, το Πάσχα και στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου (μεσούντος του προβλήματος) να είναι πλαισιωμένος συνεχώς στα καφενεία και στους υπαίθριους χώρους με συμπολίτες μας από όλες τις παραγωγικές τάξεις, να ανταλλάσει απόψεις γνώμες και προτάσεις, αυτός περιφερόταν ολομόναχος ή με κάποιους αγνώστους ξένους από εδώ κι από κει. Έγινε ξαφνικά αριστοκράτης, ξεχνώντας την ομοειδή με μας τους υπόλοιπους καταγωγή του, καθώς και την Δημοκρατική διαδικασία της εκλογής του. Νομίζω ότι πιστεύει ότι είναι ελαίου θεού Ηγεμών με το δικαίωμα του απυρόβλητου στον έλεγχο και την κρητική.

Αγαπητοί συμπολίτες, θέλουν να μας αποκόψουν από τις ρίζες μας και τα οικονομικά μας συμφέροντα, που είναι ο Τουρισμός, από την εκμετάλλευση του χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού και ο οικονομικός βιοπορισμός από το πνευματικό Ιερό των Δελφών και να μας κάνουν βορά των αναπτυξιακών σχεδίων μιας κάστας ανθρώπων που στο μυαλό της έχει μόνο το δικό της κέρδος, καθώς και την δική της οικονομική ευμάρεια που δεν έχει καμία σχέση με τον Τουρισμό καθώς και με την ανάπτυξη της Αράχωβας. Θέλουν να μας στερήσουν την αυτοδιάθεση και τον αυτοπροσδιορισμό μας.

Η Αράχωβα δεν έχει καμία δουλειά να παραχωρεί χωρίς ανταλλάγματα την οικονομική της ευρωστία και την δυναμική, της ανάπτυξης που εξελίσσει. Η συμμετοχή της στο νέο Δήμο με το όνομά της είναι η ελάχιστη απαίτηση για την οικονομική της συμβολή, στην πριμοδότηση κοινωνιών και πόλεων που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν γι αυτήν ή που δεν έχουν τίποτα να της προσφέρουν ως αντάλλαγμα. Αυτά όλα μέχρι να φτάσει το πλήρωμα του χρόνου, της πραγματικής συνένωσης της Αράχωβας με την κοιτίδα του πολιτισμού, τους Δελφούς.

Η Αράχωβα δεν είναι ίδρυμα κοινωφελούς χαρακτήρα για να εκχωρήσει ακόμα περισσότερους πόρους, πλην των νόμιμων φορολογικών τέτοιων, χωρίς έστω την ηθική αποδοχή από αυτούς που θα ευεργετηθούν. Δεν έχει καμιά δουλειά να παρέχει άλλοθι σε λανθάνουσες φιλοδοξίες ανθρώπων, έστω και πατριωτών μας, για προβολή και εκπλήρωση φιλοδοξιών.

Έρχονται καιροί χαλεποί, τα χιόνια σώνονται η Ελλάδα ουσιαστικά πτώχευσε. Κανένας δεν θα ασχοληθεί μαζί μας αν εμείς δεν φροντίσουμε το μέλλον μας. Ρωτάτε τους πατεράδες σας και τους παππούδες σας να σας πουν: στα δύσκολα χρόνια και κατά πλειοψηφία, από τον τουρισμό των Δελφών, τις ελιές, τα υφαντά και την κτηνοτροφία βιοποριστήκαμε. Παλιότερα όταν οι γονείς μας ήταν ακόμα φτωχοί είχαν το σθένος και τη «μαγκιά» να διεκδικήσουν αυτά που πατροπαράδοτα ανήκαν στο χωριό μας. Εμείς πρέπει να τους μιμηθούμε.

Το Μέλλον της Αράχωβας, είναι προς την πλευρά των Δελφών. Ίσως προς αυτή την κατεύθυνση, αργότερα και αν αυτοί το αντιληφτούν και αν ακόμα περισσότερο αφήσουν κατά μέρος τον υπερφίαλο εγωισμό τους, τραβήξουμε και αυτούς τους γείτονές μας που σήμερα καταπατώντας και προτάσσοντας, στο βωμό μικροσυμφερόντων, ιερά και όσια, αντιδρούν έχοντας γελοίες απαιτήσεις πρωτοκαθεδρίας και περίεργες αντικαταστάσεις του επιπέδου να γίνουν «Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη» χωρίς να το αξίζουν. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε οικονομικές συγκρίσεις μεγεθών ενός FIAT με μια PORSHE και μάλιστα CAYENNΕ!!!!!.

Σήμερα στη θέση αυτών των παλιών γερόντων ιδιοκτητών και θεματοφυλάκων του τόπου, οι οποίοι μας τον παρέδωσαν ακέραιο και ελεύθερο, έρχονται κάποιοι άλλοι νεόκοποι... επαναστάτες και μας παραμυθιάζουν με παχιά λόγια και πύρινες αγωνιστικές υποσχέσεις. Μας αποκοιμίζουν ζητώντας να περιμένουμε με την υπόσχεση ότι εκείνοι... ξέρουν. Ότι έχουν γνώσιν οι φύλακες. Μας ζητούν να μην αντιδράσουμε αλλά να περιμένουμε... μάλλον τη βέβαιη οικονομική καταστροφή της Αράχωβας. Θέλουν να μας κάνουν με το ζόρι κακοπληρωμένους βιομηχανικούς εργάτες και άβουλα όργανα του ηγεμόνα της περιοχής.

Ε΄ λοιπόν μην τους πιστεύετε. Οι Ραγκούσηδες είναι πρόσκαιροι, η παρουσία τους θα είναι για σήμερα ή έστω για αύριο, αντίθετα η ανάπτυξη στηρίζεται μόνο σε πραγματικά δεδομένα σε δουλειά, μόχθο και παραγωγικούς παράγοντες και όχι στους εκβιασμούς και το «μέσον» κάποιων που πρόσκαιρα έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη» και αισθάνονται προσωρινά ισχυροί. Με πορδές αυγά ΔΕΝ βάφονται. Ένα είναι το βέβαιο, το χωριό μας είναι διαχρονικό και αιώνιο και όχι αυτοί.

Το μόνο που απαιτείται είναι να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει, έστω και αν χρειαστεί να αναγκάσουμε την ηγεσία της Πόλεως να μπει μπροστά ακόμα και αν πραγματικά δεν το θέλει. Τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κατακτώνται. Η Αράχωβα ότι πέτυχε μέχρι τώρα δεν της το χάρισε κανένας, το κατάκτησε με μάχες, αγώνες, κόπο και θυσίες, μην τους επιτρέψετε να σας αφαιρέσουν αυτά που τόσα χρόνια αποκτήσατε.

ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ.