Αναρτήσεις
Από τη VasoΓια το 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Δεν ταξίδεψε στις Κάννες ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, εκφράζοντας αλληλεγγύη προς την Ελλάδα
Κάννες - Απουσία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ προβλήθηκε η νέα του ταινία στο 63ο Φεστιβάλ των Καννών. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν θα πάει, τονίζοντας ότι «προβλήματα όπως το ελληνικό δεν μου επιτρέπουν να είμαι μαζί σας στις Κάννες». Μερικές μέρες νωρίτερα είχε εκφραστεί υπέρ της Ελλάδας, λέγοντας ότι «όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στην Ελλάδα».
Η ταινία του Γκοντάρ Film Socialisme προβλήθηκε τη Δευτέρα στο πλαίσιο του τμήματος «Ένα κάποιο βλέμμα».
Ο ίδιος αρνήθηκε τελευταία στιγμή να έρθει στις Κάννες, στέλνοντας ένα σημείωμα στον διευθυντή του φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, λέγοντας πως «ύστερα από προβλήματα όπως το ελληνικό δεν μπορούσα να είμαι μαζί σας στις Κάννες».
Παράλληλα, μιλώντας σε συνέντευξη με Γάλλο δημοσιογράφο, που δημοσιεύτηκε σε περιοδικό, ο Γκοντάρ αναφέρει τα ακόλουθα σχετικά με την ταινία του και τις απόψεις του για την Ελλάδα:
«Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής. Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα.
Θα μπορούσε να ζητήσει από το σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για τα δικαιώματα του συγγραφέα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα».
«Κατηγορούν τους Έλληνες ότι είναι και ψεύτες... Αυτό μου θυμίζει ένα παλιό συλλογισμό που είχα μάθει στο σχολείο. Ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης ή όλοι οι Έλληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Έλληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου» είπε.
Όσον αφορά την ταινία του, αυτή βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει για το σύγχρονο κόσμο μας και τα πολιτικά, οικονομικά και ηθικά του προβλήματα με αφορμή μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο, με διάφορους σταθμούς από Νάπολη και Ελλάδα μέχρι Αίγυπτο.
Εκτός από την ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στο Φεστιβάλ προβλήθηκε και η δραματική ταινία του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου («Βαβέλ»). Στο Biutiful παρακολουθούμε τις προσπάθειες ενός άνδρα (Χαβιέ Μπαρντέμ) να τακτοποιήσει τα πολλά προβλήματα της μπερδεμένης ζωής του (με την πρώην γυναίκα του, τα δύο παιδιά του και τους μετανάστες με τους οποίους συνεργάζεται). Η Βαρκελώνη και τα περίχωρά της παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία.
Από τις άλλες ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος αξίζει να αναφερθεί η γκανγκστερική περιπέτεια Outrage του Ιάπωνα σκηνοθέτη Τακέσι Κιτάνο, σχετικά με τις βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα σε διάφορες ομάδες Γιαπωνέζων μαφιόζων.
Η ταινία είναι δοσμένη με γρήγορο ρυθμό και περιέχει μερικές βίαιες σκηνές, με τον ίδιο τον Κιτάνο στο ρόλο ενός γκάνγκστερ.
Μια καλογυρισμένη ταινία εποχής μας έδωσε ο Γάλλος Μπερτράν Ταβερνιέ με την Πριγκίπισσα του Μονπανσιέ. Το πορτρέτο μιας νεαρής επαναστατημένης για την εποχή της γυναίκας, στη Γαλλία στην περίοδο των συγκρούσεων ανάμεσα στους Καθολικούς και τους Προτεστάντες που οδήγησε στη σφαγή των Προτεσταντών τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.
Από το in.gr
Η ταινία του Γκοντάρ Film Socialisme προβλήθηκε τη Δευτέρα στο πλαίσιο του τμήματος «Ένα κάποιο βλέμμα».
Ο ίδιος αρνήθηκε τελευταία στιγμή να έρθει στις Κάννες, στέλνοντας ένα σημείωμα στον διευθυντή του φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, λέγοντας πως «ύστερα από προβλήματα όπως το ελληνικό δεν μπορούσα να είμαι μαζί σας στις Κάννες».
Παράλληλα, μιλώντας σε συνέντευξη με Γάλλο δημοσιογράφο, που δημοσιεύτηκε σε περιοδικό, ο Γκοντάρ αναφέρει τα ακόλουθα σχετικά με την ταινία του και τις απόψεις του για την Ελλάδα:
«Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής. Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα.
Θα μπορούσε να ζητήσει από το σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για τα δικαιώματα του συγγραφέα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα».
«Κατηγορούν τους Έλληνες ότι είναι και ψεύτες... Αυτό μου θυμίζει ένα παλιό συλλογισμό που είχα μάθει στο σχολείο. Ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης ή όλοι οι Έλληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Έλληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου» είπε.
Όσον αφορά την ταινία του, αυτή βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει για το σύγχρονο κόσμο μας και τα πολιτικά, οικονομικά και ηθικά του προβλήματα με αφορμή μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο, με διάφορους σταθμούς από Νάπολη και Ελλάδα μέχρι Αίγυπτο.
Εκτός από την ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στο Φεστιβάλ προβλήθηκε και η δραματική ταινία του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου («Βαβέλ»). Στο Biutiful παρακολουθούμε τις προσπάθειες ενός άνδρα (Χαβιέ Μπαρντέμ) να τακτοποιήσει τα πολλά προβλήματα της μπερδεμένης ζωής του (με την πρώην γυναίκα του, τα δύο παιδιά του και τους μετανάστες με τους οποίους συνεργάζεται). Η Βαρκελώνη και τα περίχωρά της παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία.
Από τις άλλες ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος αξίζει να αναφερθεί η γκανγκστερική περιπέτεια Outrage του Ιάπωνα σκηνοθέτη Τακέσι Κιτάνο, σχετικά με τις βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα σε διάφορες ομάδες Γιαπωνέζων μαφιόζων.
Η ταινία είναι δοσμένη με γρήγορο ρυθμό και περιέχει μερικές βίαιες σκηνές, με τον ίδιο τον Κιτάνο στο ρόλο ενός γκάνγκστερ.
Μια καλογυρισμένη ταινία εποχής μας έδωσε ο Γάλλος Μπερτράν Ταβερνιέ με την Πριγκίπισσα του Μονπανσιέ. Το πορτρέτο μιας νεαρής επαναστατημένης για την εποχή της γυναίκας, στη Γαλλία στην περίοδο των συγκρούσεων ανάμεσα στους Καθολικούς και τους Προτεστάντες που οδήγησε στη σφαγή των Προτεσταντών τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.
Από το in.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου