Αναρτήσεις
Δείχνει μέτριες ικανότητες το να πιάνεις τους άλλους κορόιδα.Marquis de Vauvenargues, 1715-1747, Γάλλος γνωμικογράφος
Γάλλος συγγραφέας της εποχής του διαφωτισμού, που πέθανε σε ηλικία μόλις 32 ετών. Φίλος του Βολταίρου στη διαμάχη του με τον Πασκάλ, συμφωνεί μαζί του στην απόρριψη κάθε μεταφυσικής θεώρησης του κόσμου, αλλά υπερασπίζεται τις αρχές του κλασικισμού απέναντι στην καταχρηστική εξουσία του ορθολογισμού και στην "επιπολαιότητα" του εγκυκλοπαιδικού πνεύματος.
4 σχόλια:
• Ο Σκοπός αγιάζει τα μέσα. Μακιαβέλι.
• Χωρίς να σπάσεις αυγά δεν φτιάχνεις ομελέτα. Λαϊκή παροιμία.
• Η σφίξη φέρνει το λάδι. Λαϊκή παροιμία.
• Αλίμονο αν αφήναμε τις τύχες του Πολέμου στους…… Στρατιωτικούς( βλέπε Πολιτικούς συμφεροντολόγους). Ρούσβελτ..
• Στην Εθνική Αντίσταση η ηγεσία του κόμματος που την υποστήριξε ήταν κατώτερη των περιστάσεων με τα γνωστά αποτελέσματα.(Ιωαννίδης Σιάντος κ.λπ)
• Αδιαφιλονίκητοι ηγέτες είναι αυτοί που ό ίδιος ο Πόλεμος αναδεικνύει. Κλαούζεβιτς.
• H ευδαιμονία και η μαλθακότητα ήταν η βασική αιτία της πτώσης της Ρώμης. Ιστορία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
• Ακόμα και αν βλέπεις ότι χάνεις τη μάχη , πρέπει να πουλήσεις ακριβά το τομάρι σου. Κανάρης – Μπατάγια( Ναυμαχία) του Γέροντα.
• ……..Και ένα σύντομο ανέκδοτο: Ένα αντρόγυνο κοιμόταν ένα καλοκαιρινό βράδυ. Ο άντρας σηκώθηκε να πάει προς νερού του. Προτίμησε την ταράτσα. Βγαίνοντας βλέπει απέναντι δύο διαρρήκτες να λιμάρουν την κλειδαριά από το απέναντι κατάστημα. Χωρίς να κάνει τίποτα γύρισε στο κρεβάτι του, η Γυναίκα του τον ρώτησε: τι καιρό κάνει έξω ; απάντησε καλό, αλλά είναι και κάποιοι που παίζουν βιολί. Η γυναίκα του, του απάντησε ότι δεν ακούει τον ήχο του βιολιού και τότε ό άντρας της είπε ότι θα τον ακούσει αύριο . Πράγματι, όταν ξημέρωσε ακούστηκε η σειρήνα του περιπολικού της Αστυνομίας
• . Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω. Μεγάλος
Ανώνυμε
Πολυ ενδιαφέρουσες οι ρήσεις που μας παραθέτεις. Σε ευχαριστώ δε και για την ποικιλία. ΕΓΙΝΕΣ ΣΑΦΗΣ.
Σίγουρα είσαι έξυπνος άνθρωπος γιατί καταλαβαίνεις, σου αξίζουν συγχαρητήρια.
Στη θέση όμως θα αναρωτιόμουν αν για κάποια πράγματα (είναι επουσιώδες ποια: είτε τα μεγαλύτερα είτε τα μικρότερα), αξίζει να θυσιάσουμε μιαν ιδέα, ένα μας πιστεύω.
Σκέψου το για λίγο, για δυο δευτερόλεπτα. Ότι κι απαντήσεις τώρα, ελπίζω στο μέλλον να μην καταλήξεις στην απάντηση ότι ΌΛΑ ΠΗΓΑΝ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ, ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ, ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΕΛΕΝΗ.
Άξιες οι ρήσεις σου, αλλά ΑΝΑΞΙΑ Η ΠΛΕΡΩΜΗ.
Όπως και να'χει να'σαι καλά... Και καλή συνέχεια στην προσπάθειά σου...
Ντελάλης
Ντελάλη, άφες αυτοίς,(μήπως) ου γαρ οίδασι τι ποιούσι?
ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑΤΕ!!
Δημοσίευση σχολίου