Ρουμελιώτης και Αράχωβα

Του Βαγγέλη Οικονομάκη

Ρουμελιώτης (κυρ): Ο κάτοικος της Ρούμελης (Στερεάς Ελλάδος).

Ρουμελιώτης (μετ): Ο Αραχωβίτης την καταγωγή μη μόνιμος κάτοικος Αραχώβης ο οποίος την επισκέπτεται γενικά κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα όπως επίσης και το καλοκαίρι. Λέγεται συνήθως υποτιμητικά κυρίως όσον αφορά την γνώση τους για τα πολιτικά θέματα του χωριού, ενασχόληση τους με τα κοινά κλπ.

Η ανάπτυξη που είχε η Αράχωβα κυρίως από τον τουρισμό βοήθησε ώστε ο χαρακτηρισμός να ψιλοξεχαστεί, τώρα σε σχετικά χαλεπούς καιρούς απ' ότι βλέπω ο χαρακτηρισμός επανέρχεται.

Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για την έννοια και όρο Ρουμελιώτης θα πρέπει να παραλεχθεί το μάλλον η ήττον τα έξης:
1. Εξακολουθεί να είναι δημότης και να πληρώνει δημοτικά τέλη, νερό κλπ.
2. Εξακολουθεί να πληρώνει για την ύδρευση του ελαιώνα αν και οι δικές του ελιές είναι μονίμως απότιστες σε αντίθεση με των μονίμων κατοίκων.
3. Χρηματοδοτεί την καλλιέργεια της ελιάς ανεξαρτήτως του κόστους λαδιού.
4. Δεν έχει άμεσα οικονομικά συμφέροντα με τα μικρά δρώμενα στο χωριό.
5. Γενικά χρηματοδοτεί όσες δραστηριότητες αναπτύσσει με πόρους που δεν παράγονται στο χωριό αλλά είναι εισαγόμενοι και μάλιστα από εκτός τουρισμού πήγες.
6. Είναι ωφελημένος από την ανάπτυξη (Αύξηση της αξίας γης) αλλά σίγουρα λιγότερο από τους μόνιμους κατοίκους.

Η φυγή από τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο καθένας στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν είναι συνειδητή επιλογή αλλά επιλογή ανάγκης, επιλογή αναζήτησης ή επιλογή συγκυρίας.

Δεν ξέρω για άλλες γειτονιές αλλά στην Μπαμπασούκα πολλά σπίτια είναι ακατοίκητα και ανήκουν στους Ρουμελιώτες.

Πιστεύω δε πως είναι ένα ζωντανό ακόμα κομμάτι της κοινωνίας του χωριού, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής τους από την στιγμή που νοιώθει τον καημό και τον πόνο του τόπου. Η απόσταση βοηθά στο να βλέπουν αποστασιοποιημένοι τα προβλήματα και να την είναι μέρος τους, και η όποια ειρωνική διάθεση στον όρο δεν τους ταιριάζει.

Υπάρχει ένα μέρος στο Ρίο Οντάριο όπου τα όνειρα παρηγορούν τις αναμνήσεις.
(Στίχος από τραγούδι Neil Young)

B. Οικονομάκης