αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Ο εφιάλτης ενός ανώνυμου μπλόγκερ...

Την ίδια ώρα που επώνυμοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αιρετοί κ.α. χτίζουν το brand name τους (και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς), κάποιοι άλλοι απλοί άνθρωποι γράφουν και δημοσιοποιούν τις σκέψεις τους, όπως έχει το δικαίωμα να κάνει κάθε ενεργός πολίτης που θεωρεί ότι η άποψή του είναι η καθημερινή ψήφος του. Όπως ο πολίτης προσέρχεται στην κάλπη και ψηφίζει μυστικά, έτσι και δικαιούται να λέει την άποψη του ανώνυμα, αν το επιθυμεί, για οτιδήποτε και οποιονδήποτε σχετίζεται με τη ζωή του, τον τόπο του και τον πλανήτη του.
Τους μπλόγκερ αυτούς (μεταξύ τους και η αφεντιά μου) δεν τους ενδιέφερει η καταξίωση και επιτυχία του ονόματος τους, αλλά δραπετεύοντας από τις κοινωνικές και συμβατικές δεσμεύσεις του κάθε ονόματος, γράφουν για την άποψη, απλώς και μόνο για να εκφράσουν ελεύθερα την άποψή τους...
Το ήθος και η εντιμότητα φαίνονται στην ανωνυμία. Αν κάποιος αναγκάζεται περισσότερο να υποκρίνεται για να προστατέψει το όνομα του αυτός, είναι ο επώνυμος και όχι ο ανώνυμος...
Το παρακάτω email έλαβα από ανώνυμο αναγνώστη, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά. Διαβάστε το, αξίζει τον κόπο...

Χθες το βράδυ Ντελάλη είδα έναν εφιάλτη τον οποίο και αφιερώνω σε όλους του θαυμαστές της επωνυμίας των bloggers.

Ένας ανώνυμος blogger, ο "Σοφιστής" είχε, λέει, βρεθεί σε μια παράξενη κοινωνία. Τα πάντα, άνθρωποι, ζώα και πράγματα είχαν το όνομα τους καρφιτσωμένο στο πέτο τους σαν μέλη συνεδρίου διεθνούς οργανισμού...
Ολοι οι bloggers έγραφαν με το πραγματικό τους όνομα. Πάνος Καραπάνος, Σοφιστής... Στα λεωφορεία και στο μετρό οι επιβάτες είχαν κρεμασμένο στο πέτο τους ένα ταμπελάκι με το όνομα τους. Κώστας Βασιλείου εργάτης. Ελένη Αργυρίου εκπαιδευτικός.
Στους δρόμους δεν υπήρχε πια αυτό το γνωστό και ανώνυμο πλήθος. Όλοι έφεραν εμφανώς την πινακίδα τους θεωρημένη από το υπουργείο. ΥΑΒ Κώστας Πετρίδης. ΙΗΕ Μιχάλης Κωστόπουλος.
Στις διαδηλώσεις κάθε διαδηλωτής κρατούσε ένα πλακάτ με το όνομα του. Νίκος Μπάχαλος κουκουλοφόρος. Γιώργος Κωλοπαίδης Σέχτα Επαναστατών. Στα σούπερ μάρκετς οι καταναλωτές είχαν εμφανώς αναρτημένα τα ονόματα τους όπως τα προϊόντα στα ράφια, στις δε εκλογές ο πολίτης έγγραφε με ενθουσιασμό και το όνομα του στο ψηφοδέλτιο. Γιώργος Βασιλείου Πασόκ..

Όλα ήταν επώνυμα, έγκυρα και υπεύθυνα.

Μια κοινωνία του brand name που είχε αντικαταστήσει τις παραδοσιακές κοινωνικές τάξεις με τις τάξεις των ονομάτων.
Στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας φάνταζαν τα ονόματα των μεγαλοδημοσιογράφων, πανελιστών, μοντέλων, παιχτών ριάλιτι και ποδοσφαιριστών. Πάρα κάτω τα golden boys των μεγάλων επιχειρήσεων. Πιο κάτω των πρωθυπουργών, υπουργών, πολιτικών. Πιο κάτω των καλλιτεχνών και διανοουμένων. Ακόμα πάρα κάτω των επιστημόνων και φυσικά στο κατώτατο σκαλί τα ονόματα των απλών πολιτών.
Οι περιοχές ήταν επίσης χωρισμένες ιεραρχικά αναλόγως την αξία των ονομάτων που τις επισκέπτονταν ή κατοικούσαν σε αυτές. Εκάλη, Μύκονος, Αράχωβα. Οι ψευδείς φήμες και οι συκοφαντίες ήταν σπάνιες σε αυτήν την κοινωνία και αν υπήρχαν αντιστοιχούσαν στην ιεραρχία. Αρχίζοντας δηλαδή από κάτω προς τα πάνω οι περισσότεροι απατεώνες, κοπρίτες, συκοφάντες και διασπορείς ψευδών φημών ήταν οι απλοί πολίτες. Ακολουθούσαν οι επιστήμονες, ακόμα λιγότερους έβρισκες στους πολιτικούς, ακόμα λιγότερους στα golden boys και φυσικά απολύτως κανέναν στην κορυφή των μεγάλων ονομάτων του θεάματος, μεγαλοδημοσιογράφων, μοντέλων και παιχτών ριάλιτι, που αποτελούσαν το πλατωνικό αγαθό, το πρότυπο και ιδανικό όλων των άλλων στις κατώτερες κλίμακες...

Παντού στα κτίρια ήταν κρεμασμένα τεράστια banners πού προέτρεπαν ότι τα επώνυμα προϊόντα είναι και τα καλύτερα.
-Μην παίρνετε ανώνυμο λάδι σε ντενεκέ!
-Προτιμάτε τις επώνυμες σερβιέτες!


Ονοματοκρατία (καμία σχέση με το νομιναλισμό του Οκαμ). Η αξία των πάντων κρίνονταν απ το όνομα τους. “Πάν μέτρο όνομα” πού θάλεγε και ο προπάππος μου ο Πρωταγόρας...
Η επιτυχία, η εντιμότητα και υπευθυνότητα ήταν συνδεδεμένη με το μέγεθος του ονόματος. Όσο πιο επώνυμος τόσο και πιο άξιος.

Οι πάντες επιδίδονταν μετά μανίας στο κτίσιμο του brand name τους και έτσι έκτιζαν ταυτοχρόνως και την πρόοδο και το μέλλον αυτής της παράξενης κοινωνίας...

Αυτός ήταν ο εφιάλτης μου. Όλοι οι επώνυμοι κυνηγούσαν να εξοντώσουν τούς εναπομείναντες ανώνυμους που αποτελούσαν τη “μάστιγα” της κοινωνίας και κρύβονταν σαν τα ποντίκια στους υπονόμους της... Εκεί είχε κρυφτεί και ο δυστυχής μπλόγκερ Σοφιστής και άκουγε ήδη τα γαβγίσματα των σκυλιών να πλησιάζουν..

«Κάποιος θα πρέπει να συκοφάντησε τον Γιόσεφ Κ., διότι χωρίς να έχει κάνει τίποτα κακό, ένα ωραίο πρωί συνελήφθη»... Φ. Κάφκα.

Αυτήν λοιπόν την κοινωνία ονειρεύεσαι κε έγκυρε και επώνυμε; Δεν το πιστεύω..

Για την αντιγραφή απο το sofistis.wordpress.com
Ανώνυμος Αναγνώστης

24 σχόλια:

giannisdistomo είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ντελαλη καλημερα.

ονομα είπε...

Καλημέρα και σε σένα φίλε μου...

Admin - Αμβρόσσιος είπε...

Η ανωνυμία είναι σεβαστή και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα, αρκεί να μην χρησιμοποιείται για κομματικές αισχρές σκοπιμότητες, και κατηγορία για άλλους. Όταν κατηγορείς άλλους, καλό θα είναι να υπάρχει λίγο ανδρισμός και μαγκιά...Αυτό το λέω για πολλές φορές που πέφτει δηλητήριο σε όλα τα blogs. Ειδικά στα δικά μας τα τοπικά, που λίγο πολύ γνωρίζει ο ένας τον άλλον και μπορεί να βγάλει άνετα τις χολές του ο καθείς..Αν θες να γράψεις ένα ποίημα πχ, γράψτο ανώνυμα επειδή ντρέπεσαι ή δεν είσαι σίγουρος ότι είναι καλό και περιμένεις κριτική..Αλλά για κατηγορίες και για να διαβάλλεις κάποιον, ποτέ!!
ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ...ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!! :)

ονομα είπε...

Αγαπητέ φίλε Distomo,

Η πυρηνική ενέργεια μπορεί να ηλεκτροδοτήσει όλο τον κόσμο και ταυτόχρονα να τον καταστρέψει.
Είναι όμως απλώς πυρηνική ενέργεια.

Κάπως έτσι συμβαίνει και με την ανωνυμία. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ελεύθερη έκφραση αλλά και για υπόγειες, μικροπρεπείς και άνανδρες επιθέσεις, όπως σωστά λες. Στα blogs του Δήμου μας βλέπουμε και από τα δύο.

Είναι στο χέρι του καθενός πώς θα την χρησιμοποιήσει και πώς θα αξιολογήσει τους ανώνυμους συντάκτες.

Την καλημέρα μου.

Φιλικά
Ντελάλης

Ανώνυμος είπε...

...ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΕΠΩΝΥΜΑ (ΔΑΣΚΑΛΟΣ,ΙΕΡΕΑΣ, GOLDEN-BOY,ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ)ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ν'ΑΠΑΝΤΑΕΙ (ΣΤΗ ΔΗΘΕΝ ΛΑΣΠΗ) ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΑΠΤΟΥΝ...Η ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠ' ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΠΛΕΞ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ (ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΑΝΑΛΑΦΡΑ ΘΕΜΑΤΑ)...ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΚΑΛΥΨΗΣ ΙΕΡΟΤΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ...

(ΝΤΕΛΑΛΗ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ)

ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ είπε...

Αλάνια την καλημέρα μου, απολάτε τους... και ταξιδέψτε...σας το αφιερώνω.-

θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.

ονομα είπε...

Φίλε Ανώνυμε σε ευχαριστώ.
Φίλε ΑΝΤΑΡΣΙΑ πολύ καλό!

Την καλημέρα μου και στους δύο...

Ντελάλης

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Ανταρσία το ποίημα πράγματι είναι πολύ ωραίο, είναι δικό σου? Αν όχι γιατί δεν μας λες τον ……. Ποιητή?

Ανώνυμος είπε...

Το ποίημα είναι το Ιδανικός κι ανάξιος εραστής.

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης

ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ είπε...

ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Σόλων είπε...

Ντελάλη
καταπληκτικό άρθρο, επίσης καταπληκτικό το έργο "V for Vendetta" από το οποίο είναι η εικόνα.

Kostas K είπε...

Εγώ πάλι επειδή έχω καεί από το χύμα λάδι θα προτιμώ από εδώ και εμπρός το επώνυμο και ελεγμένο.

Δεν σημαίνει πως επειδή κάτι είναι επώνυμο ή ανώνυμο είναι και κακό.

Η ποιότητα καθορίζεται από άλλα πράγματα. Ο γενικός αφορισμός είναι κακό πράγμα.

anentaxtidistomitissa είπε...

προs ΑΝΤΑΡΣΙΑ,

Μαs ταξίδεψεs και σιγοτραγουδάμε, γι αυτό αs πάμε ακόμη πιο μακριά πάλι με Καββαδία!

ΜΟΥΣΩΝΑΣ

Τρελός Μουσώνας ράγισε μεσονυχτίς τα ρέλια.
Στο χέρι σου χλωρό κλαρί, χαρτί κι ένα φτερό.
Τέσσεροι κάμανε καιροί τα ρούχα σου κουρέλια.
Να σε σκεπάσω θέλησα, γλιστράς και δε μπορώ.

Κοράλλι ο κατραμόκωλος βαστάει να σε φιλέψει.
Γιατί μπήγεις τα νύχια σου στη σάπια κουπαστή;
Είν' ένα φάδι αθώρητο και μου μποδάει τη βλέψη.
Γαλάζιο βλέπω μοναχά, γαλάζιο και σταχτί.

Παρακαλώ σε κάθησε να ξημερώσει κάπως.
Χρώμα να βρώ, το πράσινο και τίντες μυστικές.
Κι απέ, το θρύλο να σου πω που μου 'πε μαύρος κάπος
τη νύχτα που μας έγλειφε φωτιά στο Μαρακές.

Ακόμη ξέρω τον αρχαίο σκοπό του Μινικάπε,
τη φοινικιά που ζωντανή θρηνεί στο Παραμέ.
Μα ένα πουλί μου μύνησε πως κάποιος άλλος σ' τα 'πε
κάποιος , που ξέρει να ιστορά καλύτερα από με.

Κάματος είναι που μιλά στενόχωρα και κάψα.
Πεισματική, και πέταξες χαρτί,φτερό,κλαδί,
όμως δεν είμαστε παιδιά να πιάσουμε την κλάψα.
Τι θά 'δινα - ''Πάψε, Σεβάχ'' - για να 'μουνα παιδί!

Αυγή, ποιός δαίμονας Ινδός σου μόλεψε το χρώμα;
Γυρίζει ο ναύτης τον τροχό κι ο γύφτος τη φωτιά.
Και μεις, που κάμαμε πετσί την καραβίσια βρώμα,
στο πόρτο θα κερδίσουμε και πάλι στα χαρτιά.

ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ είπε...

Την καλημέρα μου σε όλους.
Ανένταχτη σ'ευχαριστώ και σας αφιερώνω ένα τραγουδάκι αλλιώτικο...

Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα

Ω, γιατί 'χα πόνο στην καρδιά
γιατί 'χα πόνο στην καρδιά
ψηλό μελαχρινάκι μου
γιατί 'χα πόνο στην καρδιά
και βγήκα και τον είπα
Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα

Στ' άστρα θα πω τον πόνο μου
απού δεν τον μαρτυρούνε

Ω, απού 'χουνε κι υπομονή
αχ-ή, πώς με κατάντησες
απού 'χουνε κι υπομονή
ώρες με τσ' ώρες και γροικούνε
Στ' άστρα θα πω τον πόνο μου
απού δεν τον μαρτυρούνε

Δεν έτυχε φεγγάρι μου
να 'ρθεις στο χάλι απού 'μαι

Ω, κι έχεις το δίκιο να ρωτάς
αχ-ή, πώς εκατάντησα
έχεις το δίκιο να ρωτάς
γιάηντα στεναχωρούμαι
Δεν έτυχε φεγγάρι μου
να 'ρθεις στο χάλι απού 'μαι

Έχασα την αγάπη μου
κι εσύ ρωτάς φεγγάρι

Ω, για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί
αχ-ή, καημοί και βάσανα
για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί
ο ύπνος να με πάρει
Έχασα την αγάπη μου
κι εσύ ρωτάς φεγγάρι.

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ είπε...

ΑΚΟΥΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΤΩΝ BLOG.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ/ΤΡΙΑ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΕΠΩΝΥΜΟΥ BLOG,ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ: na pw alla oi protaseis gia miniseis pane suneffo....tha prospathisw na brw an boresw to video gia na min pw,toulaxiston na deiksw.EΠΕΙΔΗ ΕΓΩ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ,ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΝΤΕΛΑΛΗΣ ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.

Ανώνυμος είπε...

Ρε «κάπηλε» Ανταρσία, θα πάψεις να δημοσιεύεις επιτέλους Ποιήματα χωρίς να αναφέρεις τον Ποιητή; Στο είπα και προχθές κόσμια αλλά δεν το κατάλαβες!

Ανώνυμος είπε...

……………… Συνέχεια από το προηγούμενο: …………… άιντε και ντε ρε Ανταρσία (ονοματοκάπηλε)μην αμολήσω τη………. Σκύλα από το υπόγειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ είπε...

Ανώνυμε αυτό το τραγουδάκι είναι δικό μου, γι'αυτό δεν αναφέρω τον Ποιητή.

ΑΣΤΡΑ ΜΗ ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΤΕ:

Στίχοι, μελοποίηση: ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ
Ερμηνεία: Μανώλης Λιδάκης.

Αι κάμε καμιά δλειά ρεεε..

ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ είπε...

Κι ο ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ στο κόντρα μπάσο.

Ανώνυμος είπε...

Θα σας πω ένα παραμύθι….. αλλά χωρίς μύθο …μόνο με το νόημα της αλήθειας που περιέχει ο μύθος.
Κάποτε στα χρόνια τα……. δίσεκτα μετά τον πόλεμο, σ’ ένα χωριό της Ηπειρωτικής Ελλάδας και μάλιστα σε …… εθνική επέτειο……. Ο χωροφύλακας του χωριού που το όνομά του ήταν …………. «Ανταρσίας» λογόκρινε τα ποιήματα που οι μαθητές θα απάγγελναν στη συγκεκριμένη γιορτή. Ένα από τα ποιήματα που θα απαγγέλλονταν σ’ αυτή τη γιορτή ήταν και ένα απόσπασμα από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Σολομού(του …… γνωστού ποιητή ,……… όχι το………….. ψάρι!!!! «Ανταρσία πρόσεχε να μη τα μπερδέψεις»). Ο Λογοκριτής λοιπόν χωροφύλακας, επειδή του άρεσε το ποίημα και επειδή δεν γνώριζε το τον ποιητή , εύλογα ρώτησε: Ποιος το είπε αυτό; Του απάντησαν : Ο Σολωμός. Επειδή όμως επαναλαμβάνω, ο χωροφύλακας, δεν γνώριζε τον ποιητή αλλά του άρεσε το ………. Ποίημα, είπε: Σβήσε το όνομά του και γράψε το δικό μου όνομα!!! Εγώ το είπα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.
Αυτός που έχει αυτιά και μπορεί να ακούει ας ακούει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!

giannisdistomo είπε...

προς ΑΝΤΑΡΣΙΑ και anentaxtidistomitissa

Τι έχει γράψει αυτός ο ποιητής....!!!


Federico Garcia Lorca

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκάλι σου μεσοφόρι
Αύγουστος ητανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι.

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδεία
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατρίχιαζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε,ακαμάτης,τ αχαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά,ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ έφεραν,κατσίβιλε,στη μπόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ενα αντρίκειο ανάστημα ψηλώ σαν το σωρό.

Κοπέλες απ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά

Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.

ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ είπε...

Καλημέρα φίλοι μου.
Γιάννη κάθε στροφή και μια εικόνα
...τα λόγια είναι περιτά...
το KURO SIWO είναι το αγαπημένο μου κομάτι...με αυτό ξεφεύγω...

Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.

Πέρ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου 'πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες' το μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; "

Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που 'χα με κούραση γυμνάσει.

Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη
κ' συ κοιτάς ακόμη πάνω απ΄το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας

giannisdistomo είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!no comment.

Top