Ένας... φανταστικός (!) διάλογος Ικτίνου - Καλλικράτη. Ένα... ιστορικό ντοκουμέντο

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Αγαπητέ Ντελάλη της Αράχωβας,

Εκλεκτοί φίλοι του Ντελάλη συμπατριώτες και μη,

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε η ανάρτηση από τη συνονόματη Ιωάννα στον Ντελάλη της ανακοίνωσης του Δήμου Αμφίκλειας σχετικά με την έδρα του Δήμου Παρνασσού. Οπωσδήποτε εντυπωσιάσθηκα κι εγώ από το σοβαρό τεχνοκρατικό πνεύμα της ανακοίνωσης και την τεκμηριωμένη τεχνική ανάλυση που παρατέθηκε. Μέσα σε έναν πίνακα, με τη χρήση αριθμών και χωρίς περιττά λόγια και βαρύγδουπη αρλουμπολογία, οι άνθρωποι μας είπαν αυτό που ήθελαν με στοιχεία που δύσκολα αμφισβητούνται, αναδεικνύοντας έτσι τα δυνατά τους σημεία (Συγκριτικά Πλεονεκτήματα που μετατρέπονται σε Ευκαιρίες σύμφωνα και με την μέθοδο S.W.O.T. ANALYSIS για τους γνωρίζοντες Διοίκηση).

Μας έδωσαν και ένα δείγμα σοβαρής μελετητικής δουλειάς και στρατηγικού σχεδιασμού. Για την αποτελεσματικότητα όλων αυτών βέβαια πολύ αμφιβάλλω, καθώς άλλα κριτήρια επικρατούν, πάντως οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους. Ήταν μια όαση σοβαρής προσέγγισης μέσα σε ένα διχασμένο κόσμο που κραυγάζει, αλληλοδυσφημεί και λασπολογεί.

Στη συνέχεια, αρχίζοντας να διαβάζω τα σχόλια, ειλικρινά σοκαρίσθηκα από τον επισκέπτη R2 που αναρωτήθηκε με τόλμη και ειλικρίνεια, τι απ’ όλα αυτά διαθέτουμε εμείς στην Αράχωβα, με την κυνική κατάληξη «εκτός από Cayenne, Porsche και λαμόγια». Η πρώτη μου αυθόρμητη αντίδραση ήταν να συμφωνήσω μαζί του, χωρίς καθόλου να σκεφθώ ότι προσφέρει επιχειρήματα στο ‘ αντίπαλον δέος’ , απόδειξη ότι ο αυτοέλεγχος και η δημόσια αυτοκριτική δε λείπουν από τους Αραχωβίτες. Σιγά-σιγά όμως κάτι άρχισε να επαναστατεί στη σκέψη μου. Αν είναι έτσι, αν αυτές είναι οι αξίες μας, αυτά τα επιχειρήματά μας, αυτά τα πρότυπά μας τότε γιατί αγωνιζόμαστε; «Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη», δηλαδή εγωιστικά και πεισματικά για ένα όνομα;

Μήπως όμως δεν είναι έτσι; Μήπως η περιρρέουσα δυσώδης ατμόσφαιρα έχει μπλοκάρει τον τρόπο σκέψης μας, παραλύοντας κάθε κριτική ανάλυση και αντίδραση στα στερεότυπα, τα σλόγκαν και τα κλισέ των ημερών μας; Μήπως η χούντα, η αθλιότητα και η τρομολαγνεία των βραδινών τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων έχει λοβοτομήσει και παγιδεύσει τη σκέψη μας, με αποτέλεσμα να δεχθούμε εύκολα ότι τελικά είμαστε ‘ελέφαντες’, παρότι ζούμε ψηλά στον Παρνασσό; Μήπως δηλαδή ταυτίζουμε μερικούς τυχάρπαστους, νεόπλουτους επισκέπτες της Αράχωβας με την ίδια την Αράχωβα;

Μήπως σ’ αυτό έχει συντελέσει και η τακτική μας να προσφέρουμε την Αράχωβά μας σε τιμή ευκαιρίας, περιφέροντάς τη πότε στη Φωκίδα, πότε στη Βοιωτία, πότε χωρίς κανένα αντάλλαγμα, πότε απαιτώντας τα πάντα, πότε οργισμένοι, πότε αδιάφοροι, πότε συμβιβασμένοι, πότε αιθεροβάμονες, πότε επαιτώντας, πότε απαιτώντας, αλλά απευθύνοντας ανοιχτές επιστολές προς όλους και θυμίζοντας τελικά γυρολόγους και παζαριώτες; Νομίζω ότι μόνο σ’ αυτό το θέμα είναι δικαιολογημένη η κριτική που μας ασκείται (κακόπιστη ίσως αλλά με υπαιτιότητά μας). Με συμπαθάτε αλλά προτιμώ να είμαι χρήσιμος και ειλικρινής παρά ευχάριστος και υποκριτής.

Και όλα αυτά μέσα σε διαδικασίες που βρίθουν από παρασκήνιο, αδιαφάνεια, παζαρέματα, γελοιότητες, φαιδρότητες, τελικά μια παρωδία μεταρρύθμισης.

Της αξίζουν όλα αυτά της Αράχωβας; Αρμόζουν όλα αυτά των Αραχωβιτών; Του πρέπουν όλα αυτά του περήφανου Παρνασσού;

Μήπως είναι η ώρα για ένα «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» ή για ένα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ»; Μήπως είναι προτιμότερη μια αξιοπρεπής αποχώρηση, μια γενναία άρνηση, μία ηρωική έξοδος-λύση του δράματος που έχει εξελιχθεί σε κακόγουστη φαρσοκωμωδία;

Ο καθένας ας δώσει τις απαντήσεις του.

Με αφορμή λοιπόν όλες αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, οδηγήθηκα, έστω και για να αλλάξει κάπως το κλίμα, να γράψω για την πατρίδα μας την Αράχωβα, όχι σε ύφος τεχνοκρατικό και επιστημονικό (αυτό είναι χρέος και αρμοδιότητα της Δημοτικής Αρχής μας και των αντίστοιχων υπηρεσιών της), αλλά σε γλώσσα λογοτεχνική, σύμφωνα και με τη ρήση του Ελύτη «τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» αλλά και έμμετρη, καθώς στην Αράχωβα οι περισσότεροι πιστεύω πως έχουμε την αίσθηση του μέτρου (κάθε είδους).

Θέλησα να γράψω βιωματικά, όπως γράφει κανείς για οικεία, αγαπημένα και καθημερινά του πρόσωπα. Χώρος για κατηγορίες προς τους γείτονες δεν περισσεύει. Η ιδιαίτερη πατρίδα του καθενός είναι η γενέτειρα γη του και επομένως η προσβολή της και η προσπάθεια μειώσεώς της (συνήθως και ανώνυμα) δεν είναι πράξη ούτε «καλή κ’ αγαθή» ούτε και λεβέντικη.

Τι αντιπροσωπεύει λοιπόν σήμερα η Αράχωβα; Είναι αυτά που μας τσαμπουνάνε τα lifestyle media ή είναι ίσως πολλά άλλα, διαφορετικού ύφους, ήθους και ειδικού βάρους;

Ποιες είναι οι δικές μου απαντήσεις πάνω σ’ αυτά τα ερωτήματα και ποια η πρότασή μου θα φανεί εύκολα στη συνέχεια διά στόματος Καλλικράτους.

Καλή σας ανάγνωση!

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΕΝ ΠΑΡΝΑΣΣΩ

1. Ω ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ μέγιστε

Της τέχνης υπηρέτα

Σε κάναν οι πολιτικοί

Μια σχέτη οπερέτα.

2. Και ο ΙΚΤΙΝΟΣ κατηφής

Ψηλά απ’ τον Παρθενώνα

"Επέστρεφε" του φώναζε,

"Παράτα τον αγώνα".

3. Μη με πιέζεις φίλε μου

Δεν ημπορώ να φύγω

Έχω την υποχρέωση

Ονόματα να δίδω.

4. Τον τελευταίο τον καιρό

Εδώ είμαι δεσμευμένος

Στους πρόποδες του Παρνασσού

Είμαι αποκλεισμένος.

5. Ένα όνομα ειν’ το πρόβλημα

Και λύση αυτό δεν έχει

Μεγάλη σπαζοκεφαλιά,

Θαρρώ θα μου σαλέψει.

6. Αλλιώς τα λέμε αποβραδίς

Μα το πρωί είν’ άλλα

Κάποιος μεσ’ στα μεσάνυχτα

Το χέρι βάζει λάθρα.

7. Κάθε βδομάδα που περνά

Το όνομα αλλάζει,

ΙΚΤΙΝΕ αυτή η εξέλιξη

Εμέ δε μου ταιριάζει.

8. Εγώ επιστρατεύθηκα

Για να μεταρρυθμίσω

Και τώρα μου ζητήθηκε

Ρουσφέτια να ρυθμίσω.

9. Φίλοι Αραχωβίτες μου

Σας έχω συμπαθήσει

Τι κρίμα που ο υπουργός

Σας έχει αδικήσει.

10. Είσθε άνθρωποι φιλότιμοι

Γεροί δουλευταράδες

Προγκάτε αμέσως από κει

Όλους τους βουλευτάδες!

11. Ανάγκη εσείς δεν έχετε

Από καμία χάρη

Έχετε για προστάτη σας

Το ΜΕΓΑ ΚΑΒΑΛΑΡΗ!

12. Έχετε και τον ΠΑΡΝΑΣΣΟ

Γνωστόν στην οικουμένη

Μια γειτονιά του Παρισιού

Έτσι είν’ ονομασμένη *

*MONTPARNASSE

13. ΠΑΡΝΑΣΣΙΣΜΟΣ είναι γνωστός

Εις την Λογοτεχνία

Και Σύλλογος ονομαστός

Εδρεύει στην Αθήνα**

**ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

14. Ο χιονισμένος Παρνασσός

Πάντα πρωτεία έχει

Άριστα χιονοδρομικά

Σήμερα διαθέτει

15. Μα και το ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑ

Έχετε πατριώτη,

Η κιβωτός του έσωσε

Όλη την ανθρωπότη.

16. Η Μάχη της Αράχωβας

Έγραψε Ιστορία

Μέσα σε κρίσιμη καμπή

Έφερ’ ελευθερία.

17. Εις τα ιερά της χώματα

Της Ράχωβας εδιάβη

ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ αρχηγός

Μουστάμπεης δε, ετάφη.

18. Εις μνήμην του οπλαρχηγού

Αδριάντας ανηγέρθη

Και θέα ανεμπόδιστη

Προς τη Φωκίδα έχει.

19. Απέναντι απ’ το άγαλμα

Λιοτρίβι λειτουργάει

Αγνό λαδάκι από κει

Σ’ όλα τα σπίτια πάει.

20. Παρόλη την εξέλιξη

Ελιές δεν παρατάνε

Ας ειν’ καλά κι οι Αλβανοί

Πολύ σ’ αυτό βοηθάνε.

21. Όλα τα επαγγέλματα

Υπάρχουν σ’ αφθονία

Μακριά από σας η ξιπασιά

Και η ευδαιμονία.

22. Οι Αραχωβίτες δεν ξεχνούν

Τα δύσκολα τα χρόνια

Καλύβια και ο Λόγγος τους

Τους σώσανε στη φτώχεια.

23. Ευπρόσδεκτος ο τουρισμός

Χειμώνα και αργίες

Μα ευτυχώς καθημερνές

Προέχουν οι Αξίες.

24. Είναι χωριό υπέροχο

Με θέα μεγαλείο

Στο διάβα για τον Παρνασσό

Μα και για το Μουσείο.

25. Έχει πολλά προνόμια

Αυτή εδώ η ράχη

Απέχει ένα μισάωρο

‘πο θάλασσα κι ελάτη.

26. Έχει και το προνόμιο

Ν’ απέχει δυο ανάσες

Απ’ το ιερό τ’ Απόλλωνα

Κι απ’ τ’ Ομφαλού τες βάσες.

27. Η θέα είναι υπέροχη

Στα Μαύρα τα Λιθάρια

Αυτή η φωτογράφιση

Προβάλλει την Ελλάδα.

28. Το στολισμένο το χωριό

Ο βράχος με την Ώρα

Ειν’ ένα θαύμα αισθητικής

Απόλαυσέ το τώρα.

29. Μα και πολλές κατασκευές

Με πέτρα έχουν γίνει

Θα έλεγα πως το χωριό

Πολύ έχει ομορφύνει.

30. Έχει νεράκι δροσερό

Βγαλμένο απ’ το χιόνι

Η ζήτηση αυξάνεται

Μ’ αυτό ποτέ δε σώνει.

31. Όλα τα σπίτια βγάζουνε

Καρπίτια στο μπαλκόνι

Σωστά αριστουργήματα

Που ο χρόνος δεν αλλοιώνει.

32. Όλα αυτά αγαπητοί

Δεν πρέπει να χαθούνε

Και μέσα στο Μουσείο σας

Πρέπει να εισαχθούνε.

33. Η φέτα σας του Παρνασσού

Έχει μια γεύση τρέλα

Και λόγια δεν υπάρχουνε

Γι αυτή τη φορμαέλα.

34. ΚΡΙΜΑ, ΔΕΝ καταφέρατε

τ’ αμπέλια να κρατήστε

μπρούσκο κρασί αυτόχθονο

ΔΕΝ έχετε να πιείτε.

35. Θαυμάζω τα ξωκλήσια σας

Που έχετε δεκάδες

Έχουν πασχίσει για όλα αυτά

Ψυχές πολλές χιλιάδες.

36. Φροντίστε τα με σεβασμό

Δώστε τα στα παιδιά σας

Να ευλογούν τη φύση σας

Και τα υπάρχοντά σας.

37. Ανόητοι των Αθηνών

Λαμόγια και σαΐνια

Μάθετε πως Αράχωβα

Σημαίνει Ιστορία.

38. Δεν μας χρειάζεται εμάς

Το STAR για να μας γιάνει

Κάποτε μας επέλεξαν

Λαμπέτη, Κακογιάννης.

39. Κι άλλοι εκλεκτοί ηθοποιοί

Ήρθαν με την αράδα

Θέλετε ένα παράδειγμα :

Το Λάμπρο Κωνσταντάρα.

40. Μα και οι Μπητλς οι ‘σκάθαροι’

Οι θρύλοι του αιώνα

Είχαν μια φωτογράφιση

Με το γερο-Μηλιώνα.

41. Κι ο Άγγελος Σικελιανός

Εδώ βρήκ’ αποκούμπι

Τη Δελφική Ιδέα του

Να βάλει σε καλούπι.

42. Ομοίως και η Εύα του

Φιλέλληνας μεγάλη

Που ήρθε στην Αράχωβα

Υφαντική να μάθει.

43. Ως Καλλικράτης ομιλώ

Φίλοι Αραχωβίτες

Μια δήλωση ομολογώ

"ΔΕΝ είσθε Συβαρίτες".

44. Δέον νάσθε περήφανοι

Γι αυτά που κουβαλάτε

Αλλά και αισιόδοξοι

Γι αυτά που προσδοκάτε.

45. Μείνετε στο χωρίον σας

Φυλάξτε Θερμοπύλας

Γιατί ο εχθρός είν’ ύπουλος

Φοράει προσωπίδας.

46. Κι αν κάπως αποφεύγετε

Εις τα Κοινά να μπείτε

Καθόλου μην εντρέπεσθε

Τιμή σας να το δείτε.

47. Έχει πολύ η πολιτική

Διαφθορά και βρώμα

Το διαπίστωσα κι εγώ

Με έπιασε μια μπόχα!

48. Φίλοι Αραχωβίτες μου

Πολλά έμαθα μαζί σας

Έμαθα για το παρελθόν

Και την καταγωγή σας.

49. Δεν είναι αδικαιολόγητη

Η φήμη η μεγάλη

Μα ούτε κινδυνεύετε

Η μόδα μην αλλάξει.

50. Ειν’ άδικο ω φίλοι μου

Με τόσην Ιστορία

τ’ όνομα να σας κλέβουνε

αυτό είναι αμαρτία.

51. Κι αυτό το παρασκήνιο

Μου φέρνει αηδία

Για το λαμπρό μου όνομα

Θα είναι μια κηλίδα.

52. Κι αν θέλετε τη γνώμη μου

Κρατήστε χαρακτήρα

Μην κάνετε συμβιβασμούς

Δηλώστε ΑΠΟΥΣΙΑ.

53. Καλύτερα ν’ απέχετε

Σ’ αυτή την κωμωδία,

Η Ιστορία δε γράφεται

Μέσα στα Υπουργεία.

54. Το λέω εγώ που φθάρθηκα

Σ’ αυτή την ιστορία

Απ’ Αρχιτέκτονας Τρανός

Έγινα κωμωδία.

55. Και τώρα φίλοι μου καλοί

Εγώ θα σας αφήσω

Στον Παρθενώνα θ’ ανεβώ

Το έργο να βοηθήσω.

56. Θα προτιμώ εις το εξής

Τη συντροφιά του ΙΚΤΙΝΟΥ

Παρά να περιφέρομαι

Εντός χώρου, επικινδύνου.

Έρρωσθε! (= να είστε καλά!)

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
ΝΥΝ: Σχέδιο Αυτοδιοικητικής Μεταρρύθμισης
ΚΑΙ ΑΕΙ: Αρχιτέκτονας του ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ με το συνεργάτη του ΙΚΤΙΝΟ.

Για την αντιγραφή: ΙΑΛ