Ανοικτή επιστολή του κ. Ιωάννη Μίχου, Κοινοτάρχη Αντίκυρας, προς τον Δήμαρχο και το Δ.Σ. Διστόμου

Προς
α. τον κ. Αθ. Πανουργιά, Δήμαρχο Διστόμου
β. το Δ.Σ. του Δήμου Διστόμου

Ανοικτή επιστολή του Ιωάννη Μίχου,

Κοινοτάρχη Αντίκυρας

Οι εξελίξεις, όσον αφορά τα του νέου Δήμου και ειδικότερα το θέμα της ονομασίας, με αναγκάζουν να κάνω αυτή τη δημοσίευση, θεωρώντας ότι οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και καθείς από εμάς που βρισκόμαστε σε κάποια θέση ευθύνης τον παρόντα χρόνο, οφείλει να τοποθετηθεί, όσο και να είναι πολύ προσεκτικός σ' αυτά που λέει...

Πρέπει να ομολογήσω ότι η υπ' αρίθμ. 6/2010 απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου Διστόμου με άφησε άναυδο και με προβλημάτισε ιδιαίτερα το ύφος της, καθώς και τα ίδια τα λεγόμενά της. Την αρχική μου αυτή εντύπωση, ήρθε να ενισχύσει η ανοικτή επιστολή του Δημάρχου Διστόμου που επακολούθησε. Δε θα σχολιάσω τα περί ανακλήσεως των προσκλήσεων για την επέτειο της 10ης Ιουνίου, που για μένα είναι πρωτοφανή πράγματα, ούτε την “καταδίκη” των μελών της κυβέρνησης, που ανάλγητα διέπραξαν αυτή την “τρομερή αδικία” εις βάρος του Διστόμου. Θα καταθέσω απλώς έναν προβληματισμό όσον αφορά το χρόνο που ελήφθη η συγκεκριμένη απόφαση.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, προ της τριπλής ονομασίας, υπήρξε η διπλή. Δεν συνεδρίασε τότε το Δ.Σ. του Δήμου Διστόμου και δεν καταδίκασε κανέναν γι αυτή την επιλογή. Η αντίδραση επήλθε μετά την αναγγελία της τριπλής ονομασίας, πράγμα που ευνόητα παραπέμπει στη σκέψη ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι η συμπερίληψη του ονόματος της Αντίκυρας. Είναι έτσι κ. Δήμαρχε; Η τρομερή και ασύλληπτη αδικία που έγινε σε σας είναι ότι μπήκε το όνομα και της Αντίκυρας; Διότι μη μου πείτε ότι όψιμα ενδιαφερθήκατε για το Στείρι. Ο καποδιστριακός Δήμος Διστόμου συμπεριλαμβάνει και το Στείρι εξ αρχής και όταν πανηγυρίζατε για την αναγγελία του ονόματος του νέου καλλικρατικού Δήμου ως Δήμος Διστόμου, δεν ακούστηκε καμία φωνή που να ζήτησε τότε την αποκατάσταση του Στειρίου το οποίο απορροφήσατε εν είδη προτεκτοράτου. Τώρα το θυμηθήκατε; Όχι κ. Δήμαρχε, δεν πείθετε κανέναν. Αυτό που θέλετε είναι απλώς να τα πάρετε όλα και δε σας αρέσει κανενός είδους αντίσταση. Όποιο “χωριουδάκι” αντισταθεί, το ρίχνουμε στην πυρά; Κάτι μου θυμίζουν αυτά... Η Αντίκυρα απλώς διεκδίκησε “μια θέση στον ήλιο” και δεν νιώθει ότι έκανε κάτι κακό ή μεμπτό. Και ήταν μια συλλογική απόφαση που πάρθηκε ύστερα από δημοκρατικές διεργασίες και η επιτυχία που ήρθε ήταν γιατί το αίτημά μας ήταν με βάση τη λογική κι όχι εξαιτίας των ενεργειών ενός ατόμου που διαπιστώνω ότι δαιμονοποιείται. Όλοι εδώ πρόσφεραν, ο καθένας με τη δύναμή του, ακριβώς διότι ο στόχος ήταν και ηθικός και, επαναλαμβάνω, λογικός. Η πρότασή μας ήταν ενωτική χωρίς να μειωθεί ούτε η μαρτυρικότητα του Διστόμου ούτε η αναμφισβήτητη ωφέλεια της παρουσίας του ονόματος της Αράχωβας. Αντίθετα από τη δική σας στάση προς εμάς, εμείς στηρίξαμε την υπόθεση της έδρας για σας από την αρχή.

Από την αρχή παλέψαμε για τη δημιουργία του Δήμου ενάντια στο σενάριο της Λιβαδειάς, γιατί πιστέψαμε στη καλή γειτονία και στα κοινά συμφέροντα. Και δε σας κρύβω, απογοητευτήκαμε από τη στάση σας. Δεν αντιδράσαμε στην ονομασία “Δήμος Αράχωβας” διότι μόνο κάποιος τυφλός δε θα έβλεπε την αναπτυξιακή ωφέλεια που προκύπτει από το όνομα αυτό. Ομοίως δεν αντιδράσαμε στην ονομασία “Δήμος Διστόμου”, από σεβασμό στους προγόνους σας. Δεν μπορούσαμε όμως να δεχτούμε τη διπλή ονομασία, δηλ. Αράχωβα-Δίστομο, γιατί θα ήταν αντίθετο προς τα συμφέροντά μας και δε θα ήταν συναινετική λύση. Δεν προτείναμε, για τους ίδιους λόγους, διπλή ονομασία δηλ. Αράχωβα-Αντίκυρα που, ίσως, θα ήταν και πιο δίκαια λύση δεδομένου του ότι πήρατε την έδρα, αν και η πρόταση αυτή συζητήθηκε πολύ. Είπαμε ότι όλοι μαζί πρέπει να πορευθούμε προς το μέλλον και μια συναίνεση στο θέμα του ονόματος θα ήταν μια καλή αρχή... Έτσι προτείναμε την τριπλή ονομασία Αράχωβα-Δίστομο-Αντίκυρα βάζοντας την Αντίκυρα τελευταία. Τριπλή ονομασία δόθηκε από το υπουργείο και σε άλλη περίπτωση, άλλου καλλικρατικού Δήμου. Πώς κρίνετε αυτές μας τις ιδέες; Τις βρίσκετε απαράδεκτες και υβριστικές προς τους προγόνους σας; Η κεντρική εξουσία πάντως δεν τις θεώρησε έτσι...

Αντιλαμβάνομαι, με βάση τις ενέργειές σας, ότι διαφέρουμε ριζικά στις απόψεις μας. Θέλω να εξάρω τη στάση της Αράχωβας η οποία, όταν είδε ότι η δική της πρόταση δεν πέρασε, δέχτηκε τη δική μας επιδεικνύοντας έτσι σωφροσύνη και αντιλαμβανόμενη την ουσία του ζητήματος που είναι η από τούδε συνύπαρξη. Στάθηκαν έτσι στο ύψος των ιστορικών αυτών περιστάσεων ατενίζοντας το μέλλον και όχι ολισθαίνοντας προς το παρελθόν. Αν και είναι η λιγότερο εξαρτώμενη από τη βιομηχανία που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή μας και θα περίμενε κανείς να βρίσκεται αυτή απέναντι σε μας τους δύο, έχει συμβεί το αντίθετο. Αυτό δείχνει πράγματι ορθότητα σκέψης και δημιουργεί ερωτήματα για τη δική σας στάση. Δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση σας... Δεν μπορώ να καταλάβω τα επιχειρήματά σας… Για παράδειγμα το επιχείρημα των απαλλοτριώσεων, που θα πρότεινα να το επανεξετάσετε. Ίσως δείτε ότι υπάρχουν και αλλού απαλλοτριώσεις...

Κλείνοντας, θέλω να κάνω μια επισήμανση κ. Δήμαρχε. Κάθε οικογένεια έχει νεκρούς από τη μαύρη περίοδο της κατοχής, ανά την Ελλάδα, είτε από εκτελέσεις είτε από αντίσταση. Στην Αντίκυρα υπάρχει ένα μνημείο του ΕΛΑΝ. Δε στήθηκε τυχαία... Ο σεβασμός προς τους νεκρούς εκείνης της περιόδου είναι δεδομένος και μη τον θέτετε συνεχώς υπό συζήτηση. Οι νεκροί κέρδισαν αυτό το σεβασμό και είναι αιώνιος. Μένει και μεις οι νεώτεροι να σταθούμε σε ανάλογο ύψος...

Το δικό μας στοίχημα είναι η ανάπτυξη και η δημιουργία κατάλληλων προϋποθέσεων για τα παιδιά μας και γενικότερα για το μέλλον του τόπου μας.

Φιλικά

Ι. Μίχος