Δαλάι Λάμα: Η Κίνα μας καταστρέφει

Από τη Νόρα Ραλλη

Ότι έκανε το Θιβέτ «μία κόλαση» και ότι σκότωσε «εκατοντάδες χιλιάδες Θιβετιανούς», κατηγόρησε την Κίνα ο Δαλάι Λάμα σε δηλώσεις του πέρυσι, με την ευκαιρία της 50ης επετείου από την αποτυχημένη αντικινεζική εξέγερση, ενόψει της οποίας το Πεκίνο ενίσχυσε τα μέτρα ασφαλείας στην «Στέγη του κόσμου». Φέτος, ένα χρόνο μετά, ενισχύει τις δηλώσεις του ακόμα περισσότερο... Ο εξόριστος πνευματικός ηγέτης του Θιβέτ κατηγορεί τις κινεζικές αρχές ότι χρησιμοποιούν μέσα καταστολής στο Θιβέτ σε μια σκόπιμη προσπάθεια να αφανιστεί πλήρως ο βουδισμός εκεί. Η θρησκεία δεν είναι, φυσικά, παρά ένα ακόμη σκαλοπάτι πιο κοντά στην πλήρη - πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική - αφομοίωση του Θιβέτ στην Κίνα. "Μουσειακή" θρησκεία σημαίνει και ξεχασμένα ιδανικά, άρα πλήρη πνευματική αλλοτροίωση - ούτως ή άλλως, τη σωματική την βιώνουν ήδη! Τα ίδια τα λόγια του σπουδαίου ηγέτη (ο οποίος έχει βραβευτεί με το Νόμπελ Ειρήνης το 1989) φανερώνουν τον ρου της ιστορίας: «Αυτά τα τελευταία χρόνια 50, ήταν χρόνια βασάνων και καταστροφών, για το έδαφος και το λαό του Θιβέτ.

Μόλις κατελήφθη το Θιβέτ, η κομμουνιστική κινεζική κυβέρνηση διεξήγαγε εκεί ολόκληρη σειρά από εκστρατείες βίας και καταπίεσης. Οι Θιβετιανοί έζησαν - και ζουν - μία επί Γης κόλαση. Εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι αφανίστηκαν, σκοτώθηκαν, δολοφονήθηκαν»! Το Πεκίνο απάντησε κατηγορώντας τον Δαλάι Λάμα ότι δεν κάνει διάκριση μεταξύ «αληθείας και ψεύδους» και ότι «διαδίδει φήμες». «Οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο Θιβέτ είναι οι πιο εκτεταμένες και οι πιο βαθιές στην ιστορία του», διαβεβαίωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Μα Ζάο Σού, ο οποίος υπογράμμισε ότι δεν επιθυμεί «να απαντήσει στα ψεύδη του Δαλάι Λάμα».

Ιδού αυτές οι "εκτεταμένες, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις":

Εγκατάσταση εποίκων, κατασκευή δρόμων και σιδηροδρομικών συνδέσεων, έλεγχος του εμπορίου, επενδύσεις σε πρώτες ύλες και ύπουλα κίνητρα που δίνονται στους μεικτούς γάμους,... όλα έχουν σαφή στόχο να καταστήσουν το Θιβέτ άλλο ένα ομοιογενές κομμάτι του κινεζικού έθνους. Για τους Κινέζους όλα αυτά είναι απολύτως λογικά και, πρέπει να ειπωθεί, αποδεκτά σχεδόν από όλους στη χώρα. Για αυτούς οι Θιβετιανοί θα πρέπει να είναι ευγνώμονες για κάθε τι που έχουν κάνει οι Κινέζοι, προκειμένου να αυξήσουν τις επενδύσεις, να ανοίξουν οδούς μεταφορών και να ενθαρρύνουν τη μετανάστευση. Και, όπως το έθεσε ένας αξιωματούχος, αν οι Θιβετιανοί έχουν μείνει πίσω από την ανάπτυξη που παρουσιάζουν οι επιχειρήσεις των εποίκων Κινέζων Χαν στη «χώρα» τους, δεν είναι λόγω του αποκλεισμού που υφίστανται, αλλά γιατί είναι «οκνηροί» και ζουν υπό τον ζυγό μιας παρωχημένης φεουδαρχικής ιεραρχίας βουδιστών κληρικών!!!

Όσο για τη θέση της Δύσης; Η "ακαδημαϊκή" απάντηση είναι ότι συμφώνησε με επαίσχυντο τρόπο με την εισβολή πριν από μισό αιώνα, βγάζοντας μόνο μια αδύναμη κραυγή διαμαρτυρίας, και πως δεν είναι σε διάθεση να έλθει σε ολοκληρωτική αντιπαράθεση για το ζήτημα αυτό... Με απλά λόγια, το Θιβέτ δεν είναι Κουβέιτ. Δεν έχει πετρέλαια - έχει βουδιστές. Οι οποίοι είναι καλοί για το χώρο του θεάματος, αλλά αδιάφοροι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Συνεπώς, γιατί να μπλεχτούμε εκεί που δε μας σπέρνουν;;; (βλέπεις η Γιουγκοσλαβία, η Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Κουβέιτ και αναρίθμητες ακόμη περιοχές του πλανήτη ήταν σε "ενδιαφέρουσα"... κατάσταση ώστε να δράσει η Δύση "υπέρ" τους - το Θιβέτ, απλά "κυοφορεί" μόνο κινδύνους!)

Λίγα λόγια για την ιστορία (ώστε να ξέρουμε τι να απαντάμε!):

Το Θιβέτ εκτείνεται ανάμεσα σε δύο χώρες με μεγάλο πολιτισμό, την Ινδία και την Κίνα. Το όνομά του προέρχεται από σανσκριτική λέξη και σημαίνει «ουρανός». Βρίσκεται σε υψόμετρο 5.000 μέτρων και συχνά αποκαλείται «η πύλη του κόσμου». Σύμφωνα με τον μύθο, οι Θιβετιανοί -στην πλειοψηφία τους Βουδιστές- κατάγονται από την ένωση ενός πιθήκου, που αποτελεί ενσάρκωση του Βούδα, και μιας δράκαινας. Το Θιβέτ ήταν ένα ισχυρό βασίλειο και μια πλούσια αγροτική κοινωνία από τον 7o έως τον 10o αιώνα. Την εξουσία ασκούσε ο Δαλάι Λάμα, ο οποίος θεωρείται απόγονος του Βούδα και πνευματικός ηγέτης των Βουδιστών. Τον 13o αιώνα η χώρα κατακτήθηκε από τον Τζέκινς Χαν και τους Μογγόλους, οι οποίοι διατήρησαν με διαλύματα την κυριαρχία τους έως τον 18o αιώνα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι Κινέζοι. Η περιοχή παρέμεινε υπό τον έλεγχο της Κίνας έως το 1904, οπότε οι Άγγλοι κατέστησαν το Θιβέτ βρετανικό προτεκτοράτο. Το 1907 οι Βρετανοί αναγνώρισαν την κινέζικη κυριαρχία στο Θιβέτ. Όμως, λόγω της εσωτερικής αναταραχής στην Κίνα, το 1911 ο Δαλάι Λάμα βρήκε την ευκαιρία και εγκατέστησε την εξουσία του. Μετά την επικράτηση των κομουνιστών στην Κίνα, το 1949, το ενδιαφέρον του «Κόκκινου Δράκου» αναθερμάνθηκε για το Θιβέτ. Ένα χρόνο αργότερα, ο Λαϊκός Στρατός εισήλθε στην πρωτεύουσα Λάσα, χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Εγκαταστάθηκε τότε μία μικτή κινεζοθιβετιανή εξουσία έως το 1956, οπότε οι ανατολικές επαρχίες επαναστάτησαν, με την υποστήριξη της αμερικανικής CIA. Οι επαναστάτες συνετρίβησαν το 1959 και η περιοχή ενσωματώθηκε στην Κίνα ως αυτόνομη περιοχή. Έκτοτε, γύρω στο 1 εκατομμύριο Θιβετιανοί έχουν βρει το θάνατο από τις κακές συνθήκες διαβίωσης, αλλά και τις μάχες με τους Κινέζους. Στο μεταξύ, ο 14ος Δαλάι Λάμα, που εγκατέλειψε τη χώρα, ζει αυτονομία του Θιβέτ. Ωστόσο, οι Κινέζοι θεωρούν την κυριαρχία τους στο Θιβέτ απόλυτη και απλώς δεν μπορούν να συμβιβαστούν σε αυτό το θέμα. Οι ίδιοι οι Θιβετιανοί απαντούν με τη φιλοσοφία τους: «Να είσαι καρτερικός ω υποψήφιε, σαν κάποιος που διαρκεί αιώνια. Οι ίσκιοι ζουν και αφανίζονται. Αυτό που μέσα σου είναι, θα ζει παντοτινά. Αυτό που μέσα σου είναι, γνωρίζει, γιατί είναι η ίδια η Γνώση».

Από το fimotro