Προεκλογικός αγώνας ή αγώνας ποδοσφαίρου

Παρακολουθώντας κάποιος τα σχόλια των αναρτήσεων στο blog κυρίως του ντελάλη διαπιστώνει ότι η ομοιότητα αντεγκλήσεων μεταξύ οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων και οπαδών – ψηφοφόρων συνδυασμών γίνεται όλο και πιο μεγάλη. Φαντάζομαι ότι η πόλωση όσο πλησιάζουν οι μέρες των εκλογών θα μεγαλώνει, με την φαντασία συνθημάτων, κακίας και κατινιάς επίσης να μεγαλώνει.

Ο Ντελάλης έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός διαιτητή.

Οι μισοί τον βρίζουν διότι δημοσιεύει σχόλια και οι άλλοι μισοί διότι κόβει σχόλια και όλοι μαζί έχοντας ταυτόχρονα σχέση εξάρτησης τον διαβάζουν, με πρώτο και καλύτερο τον εαυτό μου.

Τα περισσότερα σχόλια είναι ανώνυμα ή με ψευδώνυμο έτσι όπως στην ανωνυμία του γηπέδου όπου θεωρείται μαγκιά η ανακάλυψη καλού συνθήματος εναντίον του αντιπάλου (θεωρία του όχλου).

Η ελεύθερη έκφραση, η αναζήτηση της αλήθειας δεν έχουν θέση σε συνθήκες εξέδρας.

Σίγουρα πολλά σχόλια εμπεριέχουν και αλήθειες, οι όποιες δύσκολα λέγονται επώνυμα, αλλά σε συνθήκες αγώνα δύσκολα μπορεί κάποιος να πιστέψει τα γραφόμενα. Το «όλα στο φως» δεν σημαίνει αυτόματα και εκτόξευση λάσπης.

Το μόνο σίγουρο από τον προεκλογικό αγώνα, όπως εμφανίζεται μέσω των δημοσιεύσεων σχολίων, είναι ότι οι κάτοικοι από την προεκλογική εκστρατεία θα βγουν πιο ισορροπημένοι, θα έχουν εκτονωθεί γράφοντας, θα πουν πράγματα που ποτέ δεν θα είχαν την δυνατότητα δημόσια να κάνουν και σίγουρα οι ψυχαναλυτές της περιοχής θα δουν τις δουλειές τους να πέφτουν.

Όποιες αλήθειες και αν γραφτήκαν μέσα στο πνεύμα της γηπεδικής αντιπαράθεσης θα ξεχαστούν (πολύς καυγάς για το τίποτα). Στο τέλος θα μείνει η πικρή γεύση σ’ αυτούς που πραγματικά θέλουν να προσφέρουν, σε αυτούς που πιστεύουν σε ιδανικά και οι όποιοι έφαγαν τη λάσπη άδικα. Οι επαγγελματίες πολιτικοί είναι συνηθισμένοι και δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

Τέλος στα πλαίσια της σωστής γηπεδικής συμπεριφοράς θα παρακαλέσω τον Ντελάλη να εμφανίζει όλα τα κείμενα ώστε όλοι να μπορέσουμε να θαυμάσουμε τον πολιτικό πολιτισμό μας κανιβαλίζοντας αλλήλους.

Φιλικά
Βαγγέλης