Αναρτήσεις
Του Στέργιου Μπακολουκά«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!!! Ότι χρωστάμε στους τοκογλύφους της Ευρώπης ας τα γράψουν στο χιόνι και στη συνέχεια να περιμένουν την ανατολή του ηλίου!!!»
Ταυτόχρονα, με το γεγονός της υπογραφής του Μνημονίου που συντελέστηκε πριν από λίγο καιρό και την αναπόφευκτη καθυπόταξη της Ελλάδας στους πιστωτές της, συνέβησαν και δύο τραγικά γεγονότα:
α) Ο Θάνατος της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας και
β) Η Δημόσια παραδοχή της χρεοκοπίας της χώρας.
Οι Νέστορες της σύγχρονης διεθνούς οικονομικής επιστήμης με το αλάνθαστο ένστικτο αλλά και τη γνώση που έχει μετατραπεί σε σοφία, η οποία προκύπτει από την τεράστια πείρα τους, έχουν είδη προβλέψει την επικείμενη τέλεση της επιμνημόσυνης τελετουργίας της Ελλαδικής πολιτικής οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, όπως τουλάχιστον την ξέραμε μέχρι σήμερα.
Έχουν προβλέψει, με «μπούσουλα» μόνο τα οικονομικά κριτήρια, την παρακμή της «πολιτικής τάξης» που μέχρι σήμερα- μεταπολιτευτικά- είχε αναλάβει να καθοδηγεί τις εξελίξεις.
Σ’ αυτή την επιμνημόσυνο σύναξη είναι υποχρεωτική η παρουσία των εν ζωή αρχιτεκτόνων αυτής της παρακμής και της χρεωκοπίας, δηλαδή των τέως Πρωθυπουργών κκ Κ. Μητσοτάκη, Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή.
Και οι τρείς πρέπει να είναι παρόντες, κουβαλώντας μαζί τους τις «τύψεις της αντικειμενικής ενοχής τους».
Βεβαίως αυτές οι τύψεις διακρίνουν τους αυθεντικούς δημόσιους άνδρες που συνήθως, οδηγούνται λόγω γοήτρου και υπερβατικής ηθικής στην αυτοχειρία. Όμως είναι αμφίβολο αν αυτοί οι καιροσκόποι της πολιτικής και νεκροθάφτες της Ελλάδος...
...έχουν τα «κότσια» να αποκαταστήσουν την τάξη, προβαίνοντας σε ένα τέτοιο λυτρωτικό διάβημα!
Οι ηχηρές και τραγικές διαπιστώσεις της τρέχουσας οικονομικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών αυτού του τόπου, φαίνεται ότι δεν είναι ικανές να τους οδηγήσουν στην πιο πάνω ενέργεια. Αντιθέτως προτιμούν την τακτική του «σφυρίζω αδιάφορα και στρίβω μουλωχτά, διότι πρέπει να απολαύσω όλα αυτά που απλόχερα μου έδωσε η ζωή»!
Βεβαίως παρόντες στην επιμνημόσυνη δέηση πρέπει να είναι και όλα τα πολιτικά «τσιράκια» μικρού και μεσαίου μεγέθους, που έλαβαν μέρος σ’ αυτό το ανοσιούργημα που συντελέστηκε στην πλάτη του Ελληνικού λαού τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, αν και με μικρότερο μερτικό ευθύνης αλλά πάντως υπαρκτό.
Πιθανώς επειδή η παρουσία τους θα είναι μεν αναγκαία αλλά επειδή είναι αρκετοί σε πλήθος, με βάση το πρωτόκολλο, πρέπει να καταλάβουν στασίδι, στον περίβολο του λατρευτικού χώρου του μνημόσυνου.
Το λέω αυτό γιατί εντός του στεγασμένου χώρου που θα λάβει χώρα η τελετή, πρέπει να υπάρξει ευρυχωρία, για την παρουσία των οικονομικών πρωτεργατών αυτής της παρακμής (είναι οι γνωστοί ντόπιοι, αργυραμοιβοί, νεκροθάφτες των ονείρων του απλού Έλληνα).
Για όλη αυτή την αγέλη των υποτιθέμενων επιχειρηματιών, αλλά στην ουσία παράσιτων της οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής, που σαν άλλοι άφρονες πλούσιοι, συσσώρευσαν στα οικογενειακά τους «κεμέρια» τον ιδρώτα και το μόχθο του Ελληνικού λαού.
Είναι αυτοί που πλούτισαν, παραμένοντας οι ίδιοι στο απυρόβλητο, βάζοντας για προκάλυμμα τους πολιτικούς και χρησιμοποιώντας τους για να στρέψουν τις αφελείς μάζες μόνο εναντίον τους (των πολιτικών) στοχοποιώντας τους και απενοχοποιώντας τους εαυτούς τους.
Άλλωστε πάντα η οικονομική κρίση δημιουργεί νέες ευκαιρίες για άκοπο και σίγουρο πλουτισμό και επομένως θα πρέπει να είναι έτοιμοι για τον επόμενο γύρο.
Με όλους αυτούς παρόντες, δεν μένει χώρος στον τόπο της τελετής για την παρουσία των άμεσα ενδιαφερόμενων, αυτών που σπαράζουν καθημερινά από τα απότοκα αποτελέσματα της Πολιτικής τους.
Εννοώ την παρουσία της συντριπτικής πλειοψηφίας του «κυρίαρχου λαού».
Όμως αυτός ο λαός, θα είναι νοερά παρών, θα στοιχειώνει τη σκέψη των παρευρισκόμενων, θα κάνει αισθητή την παρουσία του παντού σε όλους τους χώρους, διαδηλώνοντας σιωπηρά με τους βρόγχους της απελπισίας εμβληματικά περασμένους στο λαιμό του, θέλοντας να δηλώσει και να υπενθυμίσει το μέγεθος της καταστροφής.
Ταυτόχρονα όμως αυτή η βουβή λιτανεία, θα είναι και το απειλητικό τελεσίγραφο προς τους πολιτικούς πρώτα απ’ όλα, ότι δεν πάει άλλο και ότι αυτή η άβουλη και ασπόνδυλη μάζα που μέχρι σήμερα εξουσίαζαν, είναι αποφασισμένη και έτοιμη να πάρει τις τύχες της στα χέρια της.
Είναι αποφασισμένη να ξαναγίνει Λαός Κυρίαρχος και αυτές τις οδύνες της κρίσης που συνεχώς αυξάνονται και παρατείνονται, να τις μετατρέψει σε εργαλείο σφυρηλάτησης της μελλοντικής του Πολιτικής συγκρότησης, αλλά και μηδενικής ανοχής προς τους πολιτικούς.
Είναι ο μελλοντικός Κυρίαρχος Λαός που θα κραυγάσει το σύνθημα:
«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!!! Ότι χρωστάμε στους τοκογλύφους της Ευρώπης ας τα γράψουν στο χιόνι και στη συνέχεια να περιμένουν την ανατολή του ηλίου!!!»
Στέργιος Μπακολουκάς
3 σχόλια:
Ο ΡΩΜΙΟΣ (Γ. ΣΟΥΡΗΣ)
Στον καφενέ απ' έξω σαν μπέης ξαπλωμένος
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανένα δεν κοιτάζω, κανένα δεν ψηφώ.
Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.
Ψυχή μου! τι λιακάδα! τι ουρανός! τι φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω
και στρίβω το μουστάκι μ' αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαβόλου στέλλω
τον ίδιο εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.
Φέρνω τον νου στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.
Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ...
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλασφήμιες ξέρω αρχίζω να τη πω.
Στον καφετζή ξεσπάνω... φωτιά κι εκείνος παίρνει,
αμέσως άνω κάτω τον κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος... δεν πληρώνω δεκάρα στον καφέ.
Φίλε Στέργιο μπράβο, θεωρώ ότι ελάχιστοι-ή και κανένας, δεν θα μπορούσαν παρά να συμφωνήσουν μαζί σου. Μια όμως καλοπροαίρετη παρατήρηση: εκεί που αναφέρεις για την παρουσία των τέως πρωθυπουργών, καλό θα ήταν και λειτουργώντας με συνολική λογική να προσθέσεις και τους Ανδρέα και Γιώργο Παπανδρέου, οι οποίοι-και μόνο σαν συμμετέχοντες με οποιονδήποτε τρόπο στην διακυβέρνησης αυτής της έρμης χώρας, έχουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί. Επιτέλους θα πρέπει να μπούμε στη λογική της "συνέχειας" τόσο όσον αφορά την διαχείρηση της εξουσίας, όσο και της ανάληψης της ευθύνης.
Ωραια αναλυση εγω βλεπω το χρεος να εκτινασσεται ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ και ολοι να κληρονομουν τις αμαρτιες αυτου.. Κυριε αναλυτα οταν η Ελλαδα Θεωρουταν κρατος ισχυρο ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ ΠΟΥ (ΚΑΙ ΚΑΛΑ) ΣΑΣ ΕΔΕΙΝΕ Η ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΚΑΤΟ ΔΡΑΧΜΕΣ.
Δημοσίευση σχολίου