Με αφορμή την ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Ντελάλη για το φοιτητικό έθιμο των σκονακίων έχω να κάνω μερικές επισημάνσεις μεταξύ σοβαρού και αστείου (όπως το πάρει ο καθένας).
- Επειδή η «επιστημονική» έκθεση του σκονακίου εκτίθεται σε τμήμα Οικονομικών Επιστημών μεγάλου Ελληνικού Πανεπιστημίου, ίσως μπορεί να γίνει μια κάποια συσχέτιση (ή εξήγηση) με τη σημερινή μας οικονομική κατάσταση (ή εξαθλίωση).
- Λέτε οι φοβεροί αυτοί εμπνευστές και κατασκευαστές των «σκονακίων-έργων τέχνης» να είναι οι ίδιοι κατοπινοί οικονομολόγοι που επί σειρά ετών (με άνωθεν εντολές πάντοτε) πλαστογραφούσαν τα στοιχεία της Ελληνικής Οικονομίας και κορόιδευαν (εξαπατούσαν) έτσι τους κουτόφραγκους, για το καλό μας βέβαια πάντα, για να μη χαλάσει στη μέση το αμέριμνο ελληνικό φαγοπότι; Έχετε ακούσει που λένε ότι η εμπειρία και η προϋπηρεσία μετράνε; Αυτό εννοούν. Για έναν καλό αντιγραφέα η πλαστογράφηση μοιάζει παιχνιδάκι.
- Πάντως ας μην κατηγορούμε τους χρήστες των σκονακιών. Δεν είναι τεμπέληδες οι άνθρωποι. Εργατικοί και μάλιστα πολύ είναι. Απλώς αντί να διαβάζουν όπως οι υπόλοιποι, αυτοί γράφουν.
- Μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος προβλέπω ότι θα επέμβει άμεσα η Υπουργός Παιδείας καταργώντας τη βάση του 5 (ή αλλιώς παγκόσμια φοιτητική σταθερά όπως λέγαμε στο Πολυτεχνείο), οπότε θα επιλυθεί αυτόματα και το πρόβλημα του σκονακιού. Τότε όλα τα παλιά σκονάκια θα αποκτήσουν συλλεκτική και μουσειακή αξία και θα τα μελετούν οι μελλοντικοί ειδικοί, οι «σκονακιολόγοι».
- Σπεύδω να προλάβω και να καθησυχάσω τους καχύποπτους: ΟΧΙ δεν θα προτείνω με ανάρτηση στο ΝΤΕΛΑΛΗ την ένταξη του Μουσείου Σκονακίου στο δίκτυο Θεματικών Μουσείων, ΟΥΤΕ θα προτείνω την ίδρυση ενός τέτοιου Μουσείου στο παλιό Δημοτικό Σχολείο λόγω εκπαιδευτικής συνάφειας.
- Απευθύνω προσωπικά στο ΝΤΕΛΑΛΗ που είναι ειδικός στην Πληροφορική το ερώτημα αν υπάρχει τεχνική δυνατότητα για print με option “skonaki”, χωρίς καθόλου margins και με άπειρη σμίκρυνση; Να κάνουμε τη ζωή των ανθρώπων εύκολη και να μπει επιτέλους η Πληροφορική και στο σκονάκι.
Ένα... ιστορικό προφορικό σκονάκι
Το παρακάτω περιστατικό είναι πραγματικό και συνέβη πριν από μερικές δεκαετίες στο Γυμνάσιο της Αράχωβας.
Ο αυστηρός φιλόλογος ρωτάει μαθητή που δεν διακρινόταν για τις στενές του σχέσεις ούτε με την Αρχιτεκτονική ούτε με την Αρχαιολογία: «Για πες μου παιδί μου ποιοι αρχιτέκτονες κατασκεύασαν τον Παρθενώνα;»
«Το ξέρω, εδώ το έχω, αλλά αυτή τη στιγμή δε μού'ρχεται» δικαιολογείται ο μαθητής προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και ελπίζοντας στη βοήθεια καλού συμμαθητή που κάθεται από πίσω.
Εξοργισμένος ο καθηγητής αρχίζει ένα μικρό «φιλιππικό» για την Ιστορία μας, τους προγόνους, την αδιαφορία των συγχρόνων κλπ, κλπ.
Στο διάστημα αυτό ο μαθητής με κλωτσιές προσπαθεί να αναγκάσει το συμμαθητή του να του το σφυρίξει.
Εκείνος σκύβοντας και ψιθυριστά του λέει: «Ικτίνος και Καλλικράτης».
Ο ερωτώμενος δεν κατορθώνει να το ακούσει και πανικόβλητος συνεχίζει την κλωτσοπατινάδα. «Ικτίνος και Καλλικράτης» επαναλαμβάνει λίγο δυνατότερα, αλλά πάντα ψιθυριστά, ο υποβολέας, οπότε με ένα θριαμβευτικό ύφος ο ανακρινόμενος μαθητής βιαστικά βροντοφωνάζει: «Το θυμήθηκα κ. Καθηγητά». «Το κτήνος ο Καλλικράτης»!
Ήταν το πρώτο πάθημα του μεγάλου αρχιτέκτονα και καλλιτέχνη Καλλικράτη από τους απογόνους του.
Το δεύτερο και χειρότερο έγινε στις μέρες μας με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε.
Με εκτίμηση
ΙΑΛ
1 σχόλια:
Αγαπητέ Γιάννη,
Μερικοί από τους... αντιγραφείς πιθανώς να είναι οι ίδιοι που συνέχισαν την τέχνη και την εξέλιξαν σε ανώτερο επίπεδο. Αν και πολλοί εξ αυτών θεωρώ ότι δεν χρειαζόταν καν να αντιγράψουν.
Όσον αφορά την τεχνική δυνατότητα για print option - "skonaki" με μηδέν περιθώρια και άπειρη σμίκρυνση τεχνικά μάλλον γίνεται. Βέβαια η χρησιμότητα της πληροφορικής επαφίεται στους χρήστες της, άλλωστε και η ατομική βόμβα ήταν ένα θαύμα της τεχνολογίας.
Ασφαλώς όλοι έχουμε κάνει την αντιγραφή μας, ουδείς... αναμάρτητος.
Φιλικά
Ντελάλης
Δημοσίευση σχολίου