Εξέλιξη του εξωτερικού χρέους και ανάλυση οικονομικών στοιχείων του ΑΕΠ

Του Στέργιου Μπακολουκά

Εξέλιξη του εξωτερικού χρέους και ανάλυση Οικονομικών στοιχείων του ΑΕΠ.

Επειδή κάποτε πρέπει τα πράγματα να τα βάλουμε στη θέση τους και ο καθένας, από τους Πολιτικούς που δημιούργησαν το εξωτερικό χρέος της Χώρας, να πάρει τις ευθύνες που του ανήκει, θα σας περιγράψω με αριθμούς (οι οποίοι ΔΕΝ ευημερούν και γι' αυτό λένε την αλήθεια) την εξέλιξη του Ελληνικού εξωτερικού χρέους από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Τα στοιχεία αυτά μπορεί να τα πάρει εύκολα κανείς με ένα απλό «κλικ» από το site του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Σφίξτε την καρδιά σας και τα... βρακοζώνια σας αφήστε στην άκρη τις κομματικές σας ψευτοταυτότητες, μην ακούτε τις σειρήνες των ΜΜΕ και των συμφεροντολόγων πολιτικών (συλλήβδην, δεν υπάρχει κανένας έντιμος από δαύτους), και διαβάστε.

Και για να μην παρεξηγηθώ και με περάσετε για αλαζόνα, σας επαναλαμβάνω ότι τα στοιχεία αυτά ήταν και είναι σε όλους τους γνωστά και οι πηγές τους προσβάσιμες, απλά δεν μας τα έλεγαν.

Εξέλιξη του Εξωτερικού Χρέους της Χώρας από το 1974 μέχρι σήμερα.

1974: Η ΝΔ παρέλαβε από τη Χούντα εξωτερικό χρέος, ίσο με το 18,9% του ΑΕΠ.

1981: Η ΝΔ παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ εξωτερικό χρέος, ίσο με το 31,2% του ΑΕΠ.

1990: Το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε στη ΝΔ εξωτερικό χρέος, ίσο με το 80,7% του ΑΕΠ.

1993: Η ΝΔ παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ εξωτερικό χρέος, ίσο με το 111,6% του ΑΕΠ.

2004: Το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε στη ΝΔ εξωτερικό χρέος, ίσο με το 108,5% Του ΑΕΠ.

2009: Η ΝΔ παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ εξωτερικό χρέος, ίσο με το 120% του ΑΕΠ.

Σήμερα το εξωτερικό χρέος βρίσκεται...

στο 125% του ΑΕΠ, με έντονες ανοδικές τάσεις. Προβλέπεται δε ότι ανεξάρτητα από τα μέτρα που θα παρθούν, αυτό θα αυξάνεται και μέχρι το 2013 θα φτάσει το 150% του ΑΕΠ ή σε απόλυτους αριθμούς θα φτάσει στο εξωφρενικό νούμερο των τριακοσίων πενήντα πέντε δις ευρώ (355.000.000.000).

Μια χρήσιμη παρατήρηση: Τα οικονομικά μέτρα που παίρνει η Κυβέρνηση, είναι για την εξοικονόμηση χρημάτων για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, δηλαδή των παραπανήσιων χρημάτων που χρειάζεται κάθε χρόνο το κράτος για να καλύψει τις ανάγκες του και όχι για την αποπληρωμή μέρους του εξωτερικού χρέους. Άρα αν τα επόμενα χρόνια δεν υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή τα ετήσια έσοδα του Κράτους να γίνουν περισσότερα από τα έξοδα, δεν θα υπάρξει και μείωση του εξωτερικού ελλείμματος.

Τα οικονομικά στοιχεία της χώρας μας αυτή τη στιγμή είναι τα κάτωθι:

240 δις ευρώ ΑΕΠ 2009. (Στο ΑΕΠ οι διάφορες παραγωγικές τάξεις συμμετέχουν ως εξής: 40% νοικοκυριά Δημοσίου τομέα, 14% Τουρισμός 6% εξαγωγές και 40% ιδιωτικός τομέας.)

300 δις ευρώ Δημόσιο χρέος δηλαδή το 125% του ΑΕΠ

14 δις ευρώ Εξαγωγές

44 δις ευρώ Εισαγωγές

Αρνητικό ισοζύγιο εξαγωγών –εισαγωγών= -30 δις ευρώ

60 δις ευρώ έσοδα

92 δις ευρώ έξοδα

Αρνητικό δημοσιονομικό έλλειμμα= -32 δις ευρώ (13,6% του ΑΕΠ εσωτερικό έλλειμμα)

Συμπεράσματα:

1) Ο Ελληνικός Δημόσιος τομέας αποτελεί το 40% του ΑΕΠ είναι δηλαδή υπέρ υπερτροφικός και θυμίζει περισσότερο χώρα «σοσιαλιστική–κομμουνιστική» παρά οικονομία χώρας της ΕΟΚ. Ένας στους πέντε Έλληνες εργαζόμενους απασχολείται στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα με την γνωστή σε όλους παραγωγικότητα και αποτελεσματικότητα.

2) Τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια (από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα), η «ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας στηρίχτηκε στα Δάνεια και στα δισεκατομμύρια των κάθε λογίς Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων (Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, Γεωργικές επιδοτήσεις, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης). Ένα μεγάλο μέρος από τα λεφτά αυτά πήγαν στις τσέπες των πολιτικών ως προμήθειες καθώς και των διαφόρων ημετέρων των κομμάτων (χωρίς να είναι άμοιρα ευθυνών και τα κόμματα της Αριστεράς). Την ίδια εποχή που διακόσιες πενήντα οικογένειες στην Ελλάδα γινόντουσαν ζάμπλουτες, οι εκάστοτε κυβερνόντες διόριζαν στο Δημόσιο ανεξέλεγκτα ανθρώπους, με κομματικά κριτήρια, που πολλές φορές δεν ήξεραν να γράψουν το όνομά τους και με αυτό τον τρόπο τους έκλειναν το στόμα κάνοντάς τους συνένοχους, αλλά ταυτόχρονα χτίζανε και την εκλογική τους πελατεία. Σήμερα βρεθήκαμε να έχουμε τετραπλάσιους Δημοσίους Υπαλλήλους απ’ ότι χρειαζόμαστε και να πρέπει να δανειζόμαστε δις Ευρώ για να πληρώσουμε τους μισθούς τους και μάλιστα με υπέρογκους τόκους. Ταυτόχρονα από κακή εννοούμενη αλληλεγγύη, όλοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι γίνονται απολογητές ακόμα και αυτών των υπέρ υπεράριθμων συναδέλφων τους.

3) Τα χρόνια 2000 μέχρι 2007 παρουσιάσαμε τεράστια!!! «ανάπτυξη» βασισμένοι στα Ολυμπιακά έργα, με τα οποία γεμίσαμε τη χώρα Ολυμπιακά ακίνητα-κουφάρια και κατασπαταλήσαμε τα τελευταία Εθνικά Δανειακά αποθέματα, με αποτέλεσμα η Χώρα να προδιαγράψει το οικονομικό της μέλλον, υποθηκεύοντας την ελευθερία των επόμενων γενιών.

Επ’ ευκαιρία πρέπει να θυμηθούμε και τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Λιάνη και να τον... τιμήσουμε δεόντως!!! γιατί αυτός μας έμπλεξε με αυτή την Ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, μέσα από έναν περίεργο μεγαλοϊδεατισμό και μια αχαλίνωτη κουλτούρα της δεκάρας, με τα γνωστά αποτελέσματα των είκοσι τριών δις που στοίχισαν οι Αγώνες.

4) Η χώρα σήμερα πάσχει επίσης από έλλειψη σοβαρής και οργανωμένης βιομηχανικής παραγωγής και επιχειρηματικής δράσεως καθώς και από ένα συνεχώς αυξανόμενο αρνητικό ισοζύγιο «εξαγωγών–εισαγωγών». Στα τριάντα πέντε αυτά χρόνια σταματήσαμε να παράγουμε ακόμα και πολλά αγροτικά προϊόντα που είχαμε περίσσευμα, με αποτέλεσμα να είμαστε και εκεί ελλειμματικοί και να αναγκαζόμαστε να εισάγουμε... σκόρδα και κρεμμύδια από την... Κίνα.

5) Ο Τουρισμός, ο οποίος μέχρι σήμερα συμμετείχε με 14% στο ΑΕΠ, με μια πολύ δύσκολη περσινή χρονιά, φέτος λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο.

Όλες αυτές οι ευθύνες βαραίνουν κυρίως τις Πολιτικές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ χωρίς να μένουν απ έξω τα Αριστερά κόμματα τα οποία φορτωμένα τις αγκυλώσεις τους, αποδείχτηκαν πολύ κατώτερα των περιστάσεων, θυμίζοντας μάλλον απολιθώματα του παρελθόντος, ανίκανα να σταθούν για άλλη μια φορά στο ύψος των περιστάσεων.

Αυτή η αδυναμία του πολιτικού συστήματος είχε σαν αποτέλεσμα την εκτροφή του αυγού του φιδιού που μέσα από τον απόλυτο λαϊκισμό του κόμματος του Καρατζαφέρη, φοβερίζει να μας φέρει σιγά-σιγά σε δρόμους που στο παρελθόν, τους πληρώσαμε με ποτάμια αίματος.

Εδώ στο τέλος αυτού του σημειώματος, θέλω να κάνω έκκληση, με την ασθενική μου φωνή, προς τη γειτονική Πόλη του Διστόμου και να τους πω πώς πρέπει σ’ αυτή την Ιστορική στιγμή της γέννησης του καινούργιου Δήμου να βάλουν νερό στο κρασί τους και να μην τα ζητάνε όλα δικά τους γιατί όπως λέει και η λαϊκή παροιμία... «το γινάτι βγάζει μάτι!!!!!».

Ίσως έχουν υπερεκτιμήσει τους διάφορους υψηλά ιστάμενους καλοθελητές και μας αναγκάσουν να επαληθεύσουμε την επίσης λαϊκή παροιμία... «κι εσύ κακά χερόβολα... κι εγώ κακά δεμάτια»