Τοπικό πολιτιστικό... μαγκαζίνο

του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Δημοσιογραφική εισαγωγή

Αγαπητοί φίλοι,

Ας ξεκινήσουμε με μια άσχετη (νομίζετε) ερώτηση: ποια πιστεύετε ότι είναι η αγαπημένη και ‘ιερή’ λέξη των παρουσιαστών των κεντρικών δελτίων ειδήσεων και των διακεκριμένων σχολιαστών τους; Για να σας βοηθήσω λίγο, δεν είναι ελληνική λέξη, αλλά την πολυχρησιμοποιούμε. Άντε να το πάρει το ποτάμι;

Μα ασφαλώς η λέξη «ρεπορτάζ». Και ιδού ένα... φανταστικό παράδειγμα: Ο εκ των κορυφαίων παρουσιαστών κ. Ντίνος Χατζηιωάννου ρωτάει όλος ενδιαφέρον (και ενώ έχει προηγηθεί λεπτομερής σύσκεψη) την πολιτική αναλύτρια κα Κάποια Μαρή (Μαρή, Αρή δεν θυμάμαι ακριβώς) να του αποκαλύψει το «ρεπορτάζ» της. Εκείνη αφ’ υψηλού με αυτοπεποίθηση (μέχρι ιδιότυπου γυναικείου τσαμπουκά) αρχίζει να μας αποκαλύπτει με δόσεις το «ρεπορτάζ» της. Οπότε τη στιγμή που πρέπει παρεμβαίνει με πολλή αγένεια το έτερον ήμισυ (και... κάτι παραπάνω) των σχολιαστών, ο πληθωρικός κ. Γιώργος Μάγκας, ο οποίος με προσχεδιασμένη οργή αμφισβητεί το «ρεπορτάζ» της άσπονδης συναδέλφου του και παρουσιάζει το δικό του «ρεπορτάζ». Έλα όμως που και ο αρχι-παρουσιαστής κ. Ν. Χατζ. σαν παλιά... καραβάνα έχει φροντίσει να ’χει κι αυτός το δικό του «ρεπορτάζ».
Αποτέλεσμα: οι ρεπόρτερ μπλέκουν τα... ‘γούστα’ τους (τα πολιτικά) και καταλήγει να γίνεται της... «ρεπόρτερ».

Και βέβαια μπορεί να αναφέρονται ψεύδη, ασυναρτησίες, προπαγάνδες, αυτονόητα, παράλογα, αντιφατικά, άσχετα, χυδαία, λαϊκίστικα, υποτιμητικά, λασπολογικά πράγματα, αν όμως...

...τα βαπτίσεις στην κολυμβήθρα του «ρεπορτάζ», τότε όλα εξαγνίζονται και αποκτούν κύρος και αυθεντικότητα. “Μα το βεβαιώνει το δικό μου ρεπορτάζ”, κραυγάζουν, οπότε δεν απαιτούνται αποδείξεις, πηγές, ντοκουμέντα, αναλύσεις, λογικοί συλλογισμοί, απόψεις ειδικών, τίποτα. Ας είναι καλά το «ρεπορτάζ» και οι αφελείς τηλεθεατές.

Βλέπετε είναι κι αυτή η ρημάδα η γαλλική κατάληξη, αυτό το –αζ, που δίνει μια επιπλέον γοητεία και φινέτσα. Τώρα πώς γίνεται όλα τα «ρεπορτάζ» να είναι ‘αποκλειστικά’ και οι πάντες να ξέρουν τα πάντα, εμένα μη με ρωτάτε, καθώς εγώ είμαι από χωριό και δεν τα κατέχω αυτά.

Οι καλοί μας βέβαια ‘ενημερωτές’ και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, με μια σύγχρονη μέθοδο “μιθριδατισμού” μας προσφέρουν το «ρεπορτάζ» σταγόνα-σταγόνα, για να μη μας πειράξει, κι έτσι το υπόλοιπο καλούμαστε να το δούμε μετά τις διαφημίσεις, στην ακολουθούσα ενημερωτική εκπομπή, στο αυριανό δελτίο ειδήσεων, στο ραδιόφωνο ή την εφημερίδα που εργάζονται κλπ.

Σημειώνεται ότι η μοναδική περίπτωση που το «ρεπορτάζ» χάνει την πρωτοκαθεδρία στα Μ.Μ.Ε. είναι η περίοδος των εκλογών, οπότε εκτοπίζεται από το άλλο ¨φετίχ¨ των δημοσιογράφων, τα «γκάλοπ».

Προσωπική αναφορά

Είμαι σίγουρος ότι έχετε μπερδευτεί με τα προηγούμενα, καθώς, έστω κι αν συμφωνείτε, δεν καταλαβαίνετε τι σχέση έχουν όλα αυτά μ’ εμάς και το χωριό μας.

Αγαπητοί φίλοι, η εξήγηση είναι η ακόλουθη: κάνοντας για άλλη μια φορά «κατάχρηση» του blog και στα πλαίσια της υπόσχεσης-δέσμευσης για ενημέρωση των εκτός Αραχώβης συμπατριωτών και φίλων (αλλά και πολλών εντός), αναγκάσθηκα να γίνω και «ρεπόρτερ», καθώς καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.

Φρόντισα όμως προηγουμένως να ενημερωθώ και έβγαλα το συμπέρασμα ότι υπάρχουν δύο σχολές «ρεπόρτερ»: του δρόμου και του... μώλου. Με το πρώτο εννοώ το ελεύθερο ρεπορτάζ των γεγονότων, της ενημέρωσης, της αποκάλυψης, των κινδύνων, της αλήθειας με δυο λόγια αυτό που υπηρετείται από άξιους και μοχθούντες επαγγελματίες. Το δεύτερο είναι αυτό που ηχητικά καταλαβαίνετε, αλλά για λόγους ευπρέπειας και συνεννόησης ας το ονομάσουμε «ναυτιλιακό» (λόγω... μώλου).

Σκοπεύω να ακολουθήσω την πρώτη σχολή και μάλιστα τα πρότυπά μου δε βρίσκονται στα μεγάλα ονόματα των ρεπόρτερ, αλλά στα τοπικά μας πρότυπα, που ακούνε στο όνομα “γριά-Σουλάραινα”, “Παστουξάφ” και άλλες αγνές μορφές που θα τις θυμούνται οι παλιότεροι και έμειναν στην ιστορία, γιατί πάσχιζαν για την ενημέρωση και την πρόσφεραν απλόχερα και ανιδιοτελώς στους άλλους...

Με σκοπό λοιπόν τη δική σας ενημέρωση, βγήκα στους δρόμους και σας παρουσιάζω το δικό μου «αποκλειστικό ρεπορτάζ».

Ο χριστουγεννιάτικος φωτισμός

Τέλος καλό, όλα καλά. Το χωριό φωτίσθηκε, με τον ίδιο βέβαια τρόπο, που είναι όμως προσεγμένος, αισθητικός και όμορφος, κατά τη γνώμη μου. Ξεχωρίζουν ο Κούκουρας, η Γέφυρα, ο Αγκάρσιος, η Λάκκα. Ο ωραίος δημοτικός φωτισμός παρακίνησε και τους κατοίκους, που μιμούμενοι ακολουθούν. Μπράβο σε όλους!

Η έκθεση φωτογραφίας

Σε δύο αίθουσες του παλιού Δημοτικού Σχολείου και μελλοντικού Λαογραφικού Μουσείου λειτουργεί από τις 28-11-2010 έκθεση φωτογραφίας του κ. Μιχαλάκη Χαρίτου, με τίτλο ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ, με τις εξής θεματικές ενότητες:

• Πορτραίτα (Στο πέρασμα του χρόνου)
• Οι Ελιές μας ταξιδεύουν στο χρόνο
• Ανθρώπινες μορφές
• Ζωγραφιές
• Όλα τα παλιά πουλάω.

Εκτίθενται ωραίες φωτογραφίες Αραχωβιτών στην Αγορά και γενικά διακρίνεται μια ωραία αισθητική στις επιλογές του καλλιτέχνη-φωτογράφου, ενώ τα έργα αναδεικνύονται μέσα στον ωραίο αυτόν χώρο.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 15-12-2010. Όσοι πιστοί προσέλθετε.

Η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αράχωβας διοργανώνει την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 7 το απόγευμα, χριστουγεννιάτικη εκδήλωση στο ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ (δίπλα στην πλατεία Λάκκα). Μετά από εισήγηση του πατρός Σπυρίδωνος Βασιλάκου, διευθυντή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Βοιωτικής Εκκλησίας, θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα με χριστουγεννιάτικα τραγούδια σε συνεργασία της Φιλαρμονικής με τη Χορωδία του Συλλόγου.

Εδώ να σημειώσουμε ότι το ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ είναι ένα θαυμάσιο διώροφο πέτρινο κτήριο με αρχοντική εσωτερική διακόσμηση, έργο της ενορίας των Εισοδίων της Θεοτόκου (Παναγίας) μετά από δωρεά. Η ενορία το διαθέτει ευγενικά και έτσι εκεί διεξάγονται τα μαθήματα σκακιού, οι πρόβες της Χορωδίας και τα μαθήματα μιας μικρής σχολής βυζαντινής μουσικής.

Αθόρυβα και δημιουργικά, κάποια πράγματα περπατάνε καλά στην Αράχωβα.

Τα νέα για το Λαογραφικό Μουσείο

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αράχωβας προ Καλλικράτη. (Α! όλα κι όλα αγαπητοί “παραπονιάρηδες”. Μην αρχίσετε να με ψέγετε γιατί δεν σας ενημέρωσα. Σας δήλωσα ότι εγώ είμαι του πολιτιστικού ρεπορτάζ. Για τα πολιτικά και δημαρχιακά να απευθυνθείτε σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα).

Θεωρώ ότι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο (μακράν από τα υπόλοιπα) ήταν η ενημέρωση που μας έκανε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. και επικεφαλής της επιτροπής για το Λαογραφικό Μουσείο κ. Γ.Δ. Ανδρέου για την αποδοχή από την Ακαδημία Αθηνών του αιτήματός μας για την ανάληψη από μέρους της, της οργάνωσης και επιστημονικής επιμέλειας του Μουσείου με αρμόδια την κυρία Καμηλάκη Διευθύντριας του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας.

Είναι μια λαμπρή είδηση, η βέλτιστη θα έλεγα στις δύσκολες εποχές μας και δημιουργεί μια ελπιδοφόρα προοπτική για τα πολιτιστικά μας πράγματα, εφόσον βέβαια συνδράμουμε όλοι μας.

Άλλωστε:
“Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή”

Γι’ αυτό:
“μη παρακαλώ σας μη, λησμονάτε τη χώρα μου”
(και τα χωριά μας).

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.

Με εκτίμηση
ΙΑΛ

ΥΓ: Για λόγους δεοντολογίας αλλά και ουσίας θα στείλω την επόμενη εβδομάδα υπενθύμιση της χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης στα δύο άλλα αραχωβίτικα blogs.

Σημ. Ντελάλη: Το εξώφυλλο του πολιτιστικού μαγκαζίνο αυτού του τεύχους που έχω τη χαρά να φιλοξενώ είναι δικής μου έμπνευσης...