Αναρτήσεις
Μας κυβερνούν ηγέτες, όχι αστείαΓράφει η Κουκίδα
Κι άλλα χαστούκια φάγαμε τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες. Ένα (το μεγαλύτερο) το έφαγε ο Geoffrey, (πρώην Γιωργάκης), από τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο. Του το φύλαγε ο Πορτογάλος του δικού μας. Το δεύτερο το έφαγε ο Παπακωνσταντίνου από τους υπολοίπους υπουργούς οικονομίας της ευρωζώνης. Το τρίτο το έφαγε η Κατσέλη από τον υπάλληλο των Βρυξελλών και μέλος της τρόικας Σερβάς Ντερούζ.
Η αν(τ)οχή της ΕΕ προς την Ελλάδα στέρεψε απότομα, γιατί έχει να κοιτάξει και άλλους ασθενείς (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ιταλία) που έχουν την προοπτική να γίνουν καλά. Εμείς έχουμε χρόνια, και κατά τα φαινόμενα, μη αναστρέψιμη αρρώστια. Γι αυτό, όταν ο ΓΑΠ πήγε να ζητήσει, για τρίτη φορά, πολιτική κάλυψη από την Κομισιόν, εισέπραξε ένα «κάντε τη δουλειά σας γρήγορα γιατί αλλιώς διευκολύνσεις δεν πρόκειται να δείτε».
Να υπενθυμίσουμε ότι η πρωθυπουργάρα μας, όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε επιτεθεί πολλάκις στον Μπαρόζο και τον κατηγορούσε ότι έβαζε πλάτες στον Καραμανλή για να στέλνει παραποιημένα στοιχεία στην Κομισιόν. Μάλιστα πρωτοστάτησε για να μην επανεκλεγεί στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτόν παρακαλάει τώρα.
Από την άλλη, η Λούκα Κατσέλη, επέλεξε να δημοσιοποιήσει ότι τη Δευτέρα θα έβλεπε τον εκπρόσωπο της τρόικας για να παζαρέψει (λέμε τώρα) τις αλλαγές στις κλαδικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα. Έλα όμως που οι Βρυξέλλες είναι το βασίλειο του τεχνοκράτη και μόλις έμαθαν ότι στην Ελλάδα κυκλοφορεί «η προσπάθεια της κυβέρνησης να χαλαρώσει την τρόικα» τους ήρθε ταμπλάς; Έτσι οι βρυξελλιώτες διέρρευσαν με την σειρά τους ότι «η κ. Κατσέλη ζήτησε μόνη της το ραντεβού, εμείς δεν αρνούμαστε να δούμε κανένα, αλλά δεν συζητήσαμε τίποτα για τον ιδιωτικό τομέα». Μεγάλο άδειασμα. Γιατί είπαμε, η τρόικα στον ιδιωτικό τομέα δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει μέτρα, μόνο να συστήσει. Έτσι απέτυχε για ακόμα μια φορά η προσπάθεια να φορτώσει η κυβέρνηση δικές της αποφάσεις στους τροϊκανούς.
Και ερχόμαστε στον μέγα οικονομολόγο Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Οι γιουρογκρουπάτοι του χρέωσαν σημαντικές καθυστερήσεις και εκτροχιασμό των στόχων. Αποφάσισαν το βράδυ της Δευτέρας να παγώσουν τις συζητήσεις για διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του δανείου (που η κυβέρνηση μας πλάσαρε σαν τετελεσμένο γεγονός), μέχρι να δουν απτά αποτελέσματα. Μάλιστα ο Γερμανός υπουργός οικονομίας φέρεται να είπε στον δικό μας: «Ό,τι πετύχατε μέχρι τώρα...
...ήταν τα εύκολα γιατί περικόψατε μισθούς και συντάξεις. Τώρα πρέπει να αποδείξετε ότι μπορείτε να λειτουργήσετε και ως κυβέρνηση». Μαχαίρι στο κόκαλο το σχόλιο.
Εμείς έχουμε να πούμε ότι όλοι αυτοί είναι εξαιρετικά ανασφαλείς άνθρωποι, μας ζηλεύουν και θέλουν το κακό μας. Ο Geoffrey έχει πάρει πανευρωπαϊκό βραβείο ανδρείας από τους Γερμανούς. Ο Παπακωνσταντίνου βγήκε 8ος πιο ικανός υπουργός οικονομικών της ΕΕ, σύμφωνα με τους «εγκυρότατους» Financial Times. Είναι να διερωτάται κανείς πώς βγαίνουν τέτοιες λίστες. Γιατί πρώτος βγήκε ο Γερμανός υπουργός οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Που υποστηρίζει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λέει ο Παπακωνσταντίνου. Που μας κατηγορεί ότι δεν μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση της προκοπής. Που χτυπάει τον δικό μας αλύπητα κάτω σαν χταπόδι σε κάθε γιουρογκρούπ. Που συχνά πυκνά εκμυστηρεύεται στους γερμανούς δημοσιογράφους ότι «ο Έλληνας υπουργός οικονομικών δεν είναι και ιδιαίτερα εύστροφος και συνεχώς χαμογελάει μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων δεν πάει να γίνεται πόλεμος». Μάλλον δημόσιες σχέσεις κάνει η βρετανική εφημερίδα. Πώς γίνεται να βγάζεις ένα υπουργό ως καλό πολιτικό όταν κάτι μήνες τώρα γράφεις σωρηδόν άρθρα και ρεπορτάζ ότι η χώρα του θα πτωχεύσει ελλείψει σωστής πολιτικής; Έλα μου ντε.
Η ουσία όμως είναι μία. Ότι σήμερα έρχεται ο πρόεδρος. Ένας είναι ο πρόεδρος. Πρέπει να βάλουμε όλοι τα καλά μας και να βγούμε στους δρόμους να τον υποδεχτούμε. Γιατί μας φέρνει λεφτά βρε αχάριστοι. Θα μας ξελασπώνει μέχρι το 2024 με απανωτά δάνεια. Και αν του δώσουμε καμιά βραχονησίδα, ένα νησάκι, μια τράπεζα, λίγο πετρέλαιο, λίγο φυσικό αέριο, ένα δύο αεροδρόμια, κανένα ακίνητο, τι πειράζει; Εδώ μεγαλουργούμε.
Έχουμε, για παράδειγμα, μια αντιτρομοκρατική τσακάλι με τα όλα της. Κάθε μέρα θα ξετρυπώνει και μια γιάφκα, μέχρι να περάσει και το τελευταίο οικονομικό μέτρο. Έχουμε κυβέρνηση με ηγετικές μορφές και προσωπικότητες που λαμβάνουν συνεχώς βραβεία. Εδώ ο Παμπούκης χτύπησε το κουδούνι στη Wall Street και δήλωσε ότι σε λίγο I ellada tha gyrisi piso (μάλλον στα αγγλικά του το γράψανε το σχόλιο). Εδώ ο Γερουλάνος βραχυκύκλωσε τους Βρετανούς με την γιγαντιαία πολιτική κίνηση ματ, να δηλώσει ότι είμαστε έτοιμοι να τους παραχωρήσουμε τα μάρμαρα του Παρθενώνα που έκλεψε ο Έλγιν, με αντάλλαγμα ένα μακροχρόνιο δάνειο (Ω ναι). Εδώ ο Δρούτσας δήλωσε ότι η χώρα μας είναι η πρώτη που μπήκε στην κρίση και η πρώτη που θα βγει, και ότι είμαστε το πειραματόζωο (!!!) για την αντιμετώπιση των μελλοντικών κρίσεων. Εδώ ο Ραγκούσης προανήγγειλε 200.000 απολύσεις και μετά άρχισε τα τηλέφωνα στους πολιτικούς συντάκτες για να διαρρεύσει ότι αυτός θα είναι ο chief of staff του νέου Λευκού Μαξίμου που σχεδιάζει ο Geoffrey. Μένει να ξαναβγεί ο Πάνκακος να δηλώσει ότι το μνημόνιο του 2024 είναι οργασμός.
Υ.Γ.: Παρακαλούνται οι κύριοι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών σωματείων να μην κάθονται τόσες ώρες στα σαλονάκια έξω από τα γραφεία των υπουργών. Καρφώνονται.
ΥΓ1: Προς συναδέλφους: Αν ξέρει κάποιος χριστιανός να μου πει γιατί η Margaret φωνάζει τον Γιώργο, Geoffrey, ας μου στείλει ένα sms. Δεν μπορώ, συγκλονίστηκα με την πληροφορία. George το καταλαβαίνω. Georgie boy αντε. Αλλά Geoffrey;;; Γι αυτό διχάστηκε το παιδί...
Από το Ποντίκι
Η αν(τ)οχή της ΕΕ προς την Ελλάδα στέρεψε απότομα, γιατί έχει να κοιτάξει και άλλους ασθενείς (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ιταλία) που έχουν την προοπτική να γίνουν καλά. Εμείς έχουμε χρόνια, και κατά τα φαινόμενα, μη αναστρέψιμη αρρώστια. Γι αυτό, όταν ο ΓΑΠ πήγε να ζητήσει, για τρίτη φορά, πολιτική κάλυψη από την Κομισιόν, εισέπραξε ένα «κάντε τη δουλειά σας γρήγορα γιατί αλλιώς διευκολύνσεις δεν πρόκειται να δείτε».
Να υπενθυμίσουμε ότι η πρωθυπουργάρα μας, όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε επιτεθεί πολλάκις στον Μπαρόζο και τον κατηγορούσε ότι έβαζε πλάτες στον Καραμανλή για να στέλνει παραποιημένα στοιχεία στην Κομισιόν. Μάλιστα πρωτοστάτησε για να μην επανεκλεγεί στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτόν παρακαλάει τώρα.
Από την άλλη, η Λούκα Κατσέλη, επέλεξε να δημοσιοποιήσει ότι τη Δευτέρα θα έβλεπε τον εκπρόσωπο της τρόικας για να παζαρέψει (λέμε τώρα) τις αλλαγές στις κλαδικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα. Έλα όμως που οι Βρυξέλλες είναι το βασίλειο του τεχνοκράτη και μόλις έμαθαν ότι στην Ελλάδα κυκλοφορεί «η προσπάθεια της κυβέρνησης να χαλαρώσει την τρόικα» τους ήρθε ταμπλάς; Έτσι οι βρυξελλιώτες διέρρευσαν με την σειρά τους ότι «η κ. Κατσέλη ζήτησε μόνη της το ραντεβού, εμείς δεν αρνούμαστε να δούμε κανένα, αλλά δεν συζητήσαμε τίποτα για τον ιδιωτικό τομέα». Μεγάλο άδειασμα. Γιατί είπαμε, η τρόικα στον ιδιωτικό τομέα δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει μέτρα, μόνο να συστήσει. Έτσι απέτυχε για ακόμα μια φορά η προσπάθεια να φορτώσει η κυβέρνηση δικές της αποφάσεις στους τροϊκανούς.
Και ερχόμαστε στον μέγα οικονομολόγο Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Οι γιουρογκρουπάτοι του χρέωσαν σημαντικές καθυστερήσεις και εκτροχιασμό των στόχων. Αποφάσισαν το βράδυ της Δευτέρας να παγώσουν τις συζητήσεις για διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του δανείου (που η κυβέρνηση μας πλάσαρε σαν τετελεσμένο γεγονός), μέχρι να δουν απτά αποτελέσματα. Μάλιστα ο Γερμανός υπουργός οικονομίας φέρεται να είπε στον δικό μας: «Ό,τι πετύχατε μέχρι τώρα...
...ήταν τα εύκολα γιατί περικόψατε μισθούς και συντάξεις. Τώρα πρέπει να αποδείξετε ότι μπορείτε να λειτουργήσετε και ως κυβέρνηση». Μαχαίρι στο κόκαλο το σχόλιο.
Εμείς έχουμε να πούμε ότι όλοι αυτοί είναι εξαιρετικά ανασφαλείς άνθρωποι, μας ζηλεύουν και θέλουν το κακό μας. Ο Geoffrey έχει πάρει πανευρωπαϊκό βραβείο ανδρείας από τους Γερμανούς. Ο Παπακωνσταντίνου βγήκε 8ος πιο ικανός υπουργός οικονομικών της ΕΕ, σύμφωνα με τους «εγκυρότατους» Financial Times. Είναι να διερωτάται κανείς πώς βγαίνουν τέτοιες λίστες. Γιατί πρώτος βγήκε ο Γερμανός υπουργός οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Που υποστηρίζει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λέει ο Παπακωνσταντίνου. Που μας κατηγορεί ότι δεν μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση της προκοπής. Που χτυπάει τον δικό μας αλύπητα κάτω σαν χταπόδι σε κάθε γιουρογκρούπ. Που συχνά πυκνά εκμυστηρεύεται στους γερμανούς δημοσιογράφους ότι «ο Έλληνας υπουργός οικονομικών δεν είναι και ιδιαίτερα εύστροφος και συνεχώς χαμογελάει μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων δεν πάει να γίνεται πόλεμος». Μάλλον δημόσιες σχέσεις κάνει η βρετανική εφημερίδα. Πώς γίνεται να βγάζεις ένα υπουργό ως καλό πολιτικό όταν κάτι μήνες τώρα γράφεις σωρηδόν άρθρα και ρεπορτάζ ότι η χώρα του θα πτωχεύσει ελλείψει σωστής πολιτικής; Έλα μου ντε.
Η ουσία όμως είναι μία. Ότι σήμερα έρχεται ο πρόεδρος. Ένας είναι ο πρόεδρος. Πρέπει να βάλουμε όλοι τα καλά μας και να βγούμε στους δρόμους να τον υποδεχτούμε. Γιατί μας φέρνει λεφτά βρε αχάριστοι. Θα μας ξελασπώνει μέχρι το 2024 με απανωτά δάνεια. Και αν του δώσουμε καμιά βραχονησίδα, ένα νησάκι, μια τράπεζα, λίγο πετρέλαιο, λίγο φυσικό αέριο, ένα δύο αεροδρόμια, κανένα ακίνητο, τι πειράζει; Εδώ μεγαλουργούμε.
Έχουμε, για παράδειγμα, μια αντιτρομοκρατική τσακάλι με τα όλα της. Κάθε μέρα θα ξετρυπώνει και μια γιάφκα, μέχρι να περάσει και το τελευταίο οικονομικό μέτρο. Έχουμε κυβέρνηση με ηγετικές μορφές και προσωπικότητες που λαμβάνουν συνεχώς βραβεία. Εδώ ο Παμπούκης χτύπησε το κουδούνι στη Wall Street και δήλωσε ότι σε λίγο I ellada tha gyrisi piso (μάλλον στα αγγλικά του το γράψανε το σχόλιο). Εδώ ο Γερουλάνος βραχυκύκλωσε τους Βρετανούς με την γιγαντιαία πολιτική κίνηση ματ, να δηλώσει ότι είμαστε έτοιμοι να τους παραχωρήσουμε τα μάρμαρα του Παρθενώνα που έκλεψε ο Έλγιν, με αντάλλαγμα ένα μακροχρόνιο δάνειο (Ω ναι). Εδώ ο Δρούτσας δήλωσε ότι η χώρα μας είναι η πρώτη που μπήκε στην κρίση και η πρώτη που θα βγει, και ότι είμαστε το πειραματόζωο (!!!) για την αντιμετώπιση των μελλοντικών κρίσεων. Εδώ ο Ραγκούσης προανήγγειλε 200.000 απολύσεις και μετά άρχισε τα τηλέφωνα στους πολιτικούς συντάκτες για να διαρρεύσει ότι αυτός θα είναι ο chief of staff του νέου Λευκού Μαξίμου που σχεδιάζει ο Geoffrey. Μένει να ξαναβγεί ο Πάνκακος να δηλώσει ότι το μνημόνιο του 2024 είναι οργασμός.
Υ.Γ.: Παρακαλούνται οι κύριοι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών σωματείων να μην κάθονται τόσες ώρες στα σαλονάκια έξω από τα γραφεία των υπουργών. Καρφώνονται.
ΥΓ1: Προς συναδέλφους: Αν ξέρει κάποιος χριστιανός να μου πει γιατί η Margaret φωνάζει τον Γιώργο, Geoffrey, ας μου στείλει ένα sms. Δεν μπορώ, συγκλονίστηκα με την πληροφορία. George το καταλαβαίνω. Georgie boy αντε. Αλλά Geoffrey;;; Γι αυτό διχάστηκε το παιδί...
Από το Ποντίκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου