αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη αραχωβα διαμονη ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακος επιθεωρητης ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό ενεργειακο πιστοποιητικό αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα αραχωβα

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Το σχόλιο του Παρατηρητή για τις προεκλογικές διαδικασίες

Προφανώς εάν ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης γνώριζε ότι τον απόλυτο ερωτικό στίχο του θα τον χρησιμοποιούσαν προεκλογικά θα είχε σπάσει την γραφίδα του η θα είχε συμπληρώσει και τα παρακάτω:

«και να διαλυθούμε αμέσως ήσυχα και απλά,
για να μην έχουμε παρενέργειες.
Θα ξαναέχουμε επαφή στην Πολιτεία του ποτέ.
Μετά την λειτουργία»

Έτσι η ορχήστρα των χρωμάτων του μπλέ (εν τω μεταξύ τα τύμπανα σιγησαν)
θα τελειώσει την τελετή.
Μετά θα κεραστούν με φασόλια και ζάχαρη.

Βέβαια είναι χρήσιμη αυτή η συναισθηματική φόρτιση γιά λίγο πριν και μετά.

Όλα αυτά τα βλέπουν όμως και οι αντιενωτικοί και ζηλεύουν. Εχουν επιστρατεύσει και αυτοί στίχους του βουνού και του κάμπου με φόντο πράσινο, από επίσης μεγάλους δημιουργούς. Ρεαλιστές και πεζούς. Κάνουν και αυτοί πρόβες για να εχουν στόμφο στην απαγγελία. Μάλλον στην κεντρική προεκλογική ομιλία. Προς το παρόν όμως ανιχνεύουν στην πεζογραφία.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι την περιφρούρηση θα την αναθέσουν σε πράσινα αλογα και μετά για κέρασμα θα δώσουν πράσινα γλυκόψαρα (Στην Αντίκυρα τα πράσινόψαρα είναι ενυδρείου στο σπίτι του καθενός).

Τελικά τι πρωτότυπες διαδικασίες είναι αυτές! Πρωτόγνωρες! Ανταγωνισμός στην τέχνη, στην κουλτούρα, στις συν-κινήσεις, άμιλλα στις ιδέες, πρωτοτυπία στα εικαστικά (εχουν μάθει να κρύβουν τα χρώματα), στα γλυπτά και στην αφαιρετική για να μην καταλαβαίνει κανένας τίποτα. Ρωτήσαμε και τα συμπαθή τετράποδα (οικόσιτα και μη) του κάθε σπίτιου εάν συμφωνούν με τις διαδικασίες και μας κούνησαν το κεφάλι καταφατικά. Σε όλα συμφωνούν.

Με τόση τέχνη όμως δεν υπάρχει χωρος και χρόνος για την ταμπακέρα εκτός από μερικές σπόντες. Τώρα η ενασχόληση είναι με τα προσωπα και τους ρόλους στο θιάσο. Επί σκηνής θα απολαυσουμε και την υποκριτική. Οι παράστασεις θα είναι υπαίθριες και γιαυτό εχουν ληφθει μετρα για τα φίδια. Έχουν ρίξει θειάφι και καίνε και παπούτσια για να φύγουν. Θα φύγουν όμως;

Κύριε Πατσαντάρα, οι κτηνοτρόφοι στο βουνό δεν θα καταλάβουν στο μέτρο που θέλεις τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη.

Κυρία Γρανιτσιώτη τα φίδια που είναι γύρω σου μπορεί να σε πνίξουν η το λιγότερο να σε δηλητηριασουν.

Κύριοι προσγειωθείτε, το όραμα για τον τόπο μας δεν είναι εθνική στρατηγική. Την ευθύνη γιαυτήν την έχουν άλλοι. Η τοπική κοινωνία θέλει και απαιτεί λύσεις άμεσες και χειροπιαστές σε ο,τι ενοχλεί και δυσκολεύει την καθημερινότητα μας.

Με εκτίμηση
Παρατηρητής

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ!!!!!!!!! Μονο ενα ρητο σου παει γαντι '' ΑΡΕΣ ΜΑΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ''......... Αν εχεις καταλαβει αυτα που εχεις γραψει και τι θελεις να πεις (εκτος απο την διαχητη αντιπαθεια σου προς τον Πατσανταρα), πες μας και μας γιατι εχεις μπερδεψει την π....α με την β.....α και στο μυαλο σου επικρατει μεγαλο μπερδεμα.........

tati είπε...

Ανώνυμε όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται...!!Μάλλον είσαι υποψήφιος.Η αντιπάθεια ηταν κ για τους 2,την άλλη φορά να διαβάζεις καλύτερα

Στραβων είπε...

Παρατηρητή πραγματικά ο ανώνυμος έχει δίκιο. Τόσα ωραία πράγματα έγραψες για την ποίηση του Λειβαδίτη και δεν πίστευα στα μάτια μου.
Επικεντρώσου σ' αυτό, όλα τα υπόλοιπα που επιχείρησες να γράψεις έιναι πλημμυρισμένα από ασυναρτησίες.

Στραβων είπε...

Άκυρο Παρατηρηρή σε μπέρδεψα με τον Ελεύθερο Πολίτη. Είπα κι εγώ.

Ανώνυμος είπε...

Μη μιλάτε γιατί την προπαγάνδα για το δεξιό στρατιώτη δεν την ακούμε

Ανώνυμος είπε...

Ρε Παρατηρητή τι σου φταίμε ΕΛΕΟΣ είσαι αυτό που λένε εντελώς αντιτουριστικός αμαν πια.
Και να υπερασπίζεσαι τις πα...ριες που λες ως ανώνυμος ή με άλλο ψευδόνυμο δεν το βαριέσαι?

Ε. Πολίτης είπε...

Ο αυτοονομασμένος Παρατηρητής, μέσα από τον ομιχλώδη και ασυνάρτητο λόγο του, θέλοντας να καλύψει τα «ίχνη» της κομματικής του ψευτοταυτότητας, δεν παρέλειψε, να τα βάλει και με τους «αντιενωτικούς», όπως τους αποκαλεί και να τους δώσει και συμβουλές, σε πακέτο οδηγιών προς ναυτιλλόμενους, λέγοντάς τους να προσέχουν τα φίδια που του περιστοιχίζουν και τα οποία εκτρέφουν.
Βεβαίως ο κύριος στόχος του είναι ο συνδυασμός Πατσαντάρα, τον οποίο σε κάθε «γραπτό» του προσπαθεί να απαξιώσει χρησιμοποιώντας διάφορους χαρακτηρισμούς.
Με το πάρα πάνω «άρθρο» του όμως, υπερέβη τα εσκαμμένα δίνοντας ταυτόχρονα το στίγμα του. Ξεσκεπάστηκε εντελώς. Μας αποκάλυψε γιατί τα γράφει όλα αυτά. Γιατί, ένας άνθρωπος που μετατρέπει τον πλέον πολιτικοποιημένο και επαναστάτη Ερωτικό ποιητή, σε απολιτικό και ξενέρωτο στιχάκια, τότε αυτός/οι ο άνθρωπος/οι μόνο ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ/ΟΙ μπορεί να χαρακτηριστεί/ούν.

Ανώνυμος είπε...

ρε παρατηρητη, παρατα το αθλημα.....κανε κατι αλλο γιατι δε σου παει!

ΓΔΠ είπε...

Παρατηρητή μου επιτρέπεις να σου πω απλά πόσο λάθος είσαι για άλλη μια φορά κι έχουμε και λέμε:
Μέσα στους αιώνες, η ποίηση και η πολιτική έκαναν το δικό τους, ξεχωριστό αλλά και κοινό ταξίδι. Η σχέση τους δεν ανάγεται μόνο στην καταγωγή, στους κοινούς προγόνους. Επιβεβαιώνεται κατά καιρούς και κατά τόπους με έναν εκρηκτικό τρόπο. Με τον Ακάθιστο Ύμνο, με τον Σολωμό, με τον Ρίτσο. Με τον Γκαίτε, με τη Μασσαλιώτιδα, με τον Μαγιακόφσκι.
Οι δυο πρώτες στροφές του Ύμνου εις την Ελευθερίαν είναι ίσως το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε από μικρά παιδιά. Και είναι, ταυτόχρονα, το πιο επίσημο κρατικό κείμενο, μαζί με το Σύνταγμα, χωρίς μάλιστα να αναθεωρείται...
ο Εθνικός Ύμνος μαζί με τη σημαία, είναι η συμβολική σταθερή αξία.
Από πολλούς αμφισβητήθηκε το δικαίωμα της πολιτικής να προσφεύγει στην ποίηση. Να "χρησιμοποιεί" τον Εθνικό Ύμνο ως επιχείρημα ή ατάκα. Είναι ασέβεια, είναι σφετερισμός, λένε. Η πολιτική κινείται στο χώρο του ρεαλιστικού. Στην καθημερινότητα. Είναι εφήμερη. Η ποίηση κινείται στο χώρο των συμβόλων. Είναι αιώνια. Είναι αμόλυντη. Είναι ουδέτερη.
Κι όμως κάθε πολιτισμένος άνθρωπος οφείλει να παραβιάζει συνεχώς τα σύνορα ποίησης και πολιτικής.
Η λογοτεχνία είναι αναγκαία στην πολιτική πριν απ' όλα όταν αυτή δίνει φωνή σε αυτό που δεν έχει φωνή, όταν δίνει όνομα σε αυτό που δεν έχει ακόμα όνομα και ειδικά σε αυτό που η πολιτική γλώσσα αποκλείει ή προσπαθεί να αποκλείσει.
Και για κατακλείδα πρόταση βροντοφωνάζω για να ακουστεί στα πέρατα:
"Εξόριστε Ποιητή" σήμερα γιατί σωπαίνεις; Γιατί έχεις αποστρέψει το πρόσωπό σου; Βλέπεις "τα έθνη", "τα πελέκια" και "τους εμπόρους"; Βλέπεις τη "διαρκή επανάσταση"; Βλέπεις "τα αγόρια και τα κορίτσια"; Δεν συναισθάνεσαι ότι είναι δική σου η ευθύνη για να βλέπεις και να μας λες "την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων";

Ανώνυμος είπε...

Για τους φίλους παρατηρητές, νομίζω τους πάει γάντι.

Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Του Κων/νου Π. Καβάφη


Άρεσε γενικώς στην Αλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Αριστομένης, υιός του Μενελάου.
Ως τ' όνομά του, κ' η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν• ήταν μετριόφρων.
Αγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ' οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ' επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται•
κ' έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ' οι Αλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
Γι' αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά•
κ' έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.

Top