Αναρτήσεις
Συμπληρώνονται σήμερα 53 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη. Ο Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 - 26 Οκτωβρίου 1957) ήταν Έλληνας μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Αναγνωρίζεται ως ένας των σημαντικών συγχρόνων Ελλήνων λογοτεχνών και ως ο περισσότερο μεταφρασμένος παγκοσμίως.
Ταυτόχρονα, αποτελεί κι έναν από τους αγαπημένους συγγραφείς του διαχειριστή του blog αυτού. Την κορυφή του blog, έχω επιλέξει να κοσμεί μια φράση του Καζαντζάκη από την Ασκητική:
"Ν΄αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω".
Όμως ακόμη δυο φράσεις -μεταξύ άλλων-, από το ίδιο έργο, με εκφράζουν και προσπαθώ (τα καταφέρνω ή όχι, ποιος ξέρει...) να πορεύομαι με αυτές:
"Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν΄ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ΄σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία.
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε; Πολέμα!"
"Ν΄αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω".
Όμως ακόμη δυο φράσεις -μεταξύ άλλων-, από το ίδιο έργο, με εκφράζουν και προσπαθώ (τα καταφέρνω ή όχι, ποιος ξέρει...) να πορεύομαι με αυτές:
"Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν΄ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ΄σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία.
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε; Πολέμα!"
Ντελάλης
9 σχόλια:
Πολύ ωραία τα γράφετε για τον Καζαντζάκη αλλα ξεχνάτε οτι οταν πέθανε η "προοδευτική" μας εκκλησία τον αφόρισε.
Αγαπητέ Ανώνυμε,
Στην πραγματικότητα ο Νίκος Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε από την Εκκλησία.
Το 1954 η Ιερά Σύνοδος με έγγραφό της ζητούσε από την κυβέρνηση την απαγόρευση των βιβλίων του, ενώ έναν χρόνο πριν και η παπική Εκκλησία είχε καταγράψει τα έργα του συγγραφέα στον κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων (τον περίφημο Index).
Αρκετοί ιεράρχες επέμεναν στον αφορισμό του.
Τελικά, ούτε απαγόρευση έγινε ούτε αφορισμός διότι ο Καζαντζάκης είχε ένθερμους υποστηριχτές και από τον συντηρητικό τύπο, τον πολιτικό και πνευματικό κόσμο, ενώ είχε επιφανείς υποστηριχτές και στο εξωτερικό.
Πάντως σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Με εκτίμηση
Ντελάλης
Mπράβο Ντελάλη ! Άραγε υπάρχουν άνθρωποι τέτοιας παγκόσμιας εμβέλειας σαν τον Καζαντζάκη ?
Μέτριος συγγραφέας, φτωχός ποιητής. Δεν κατάφερε ποτέ να εμπνεύσει πέραν της πρώτης ανάγνωσης και πέραν της ρηχής αρχικής έμπνευσης στους αναγνώστες των μαθητών των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου.
Παλινδρομώντας κατά καιρούς, επηρεασμένος από τα διάφορα φιλολογικά και φιλοσοφικά ρεύματα , δεν κατάφερε να μας πει τίποτα περισσότερο απ’ ότι η παγκόσμια γνώση γνώριζε(παρ’ όλο που το προσπάθησε με την Ελένη), πλην της αγιογραφίας του Ζορμπά.
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο' καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο' το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή' ταυτόχρονα το
ξεκίνημα κι ο γυρισμός' κάθε στιγμή πεθαίνουμε.
Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν:
Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.
Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή' κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν:
Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.
Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν:
α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία
β) ο κατήφορος, προς τηναποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.
Ασκητική ρηχέ ανώνυμε
Αγαπητέ Ανώνυμε (δεύτερε κατά σειρά των σχολίων),
Σέβομαι την άποψή σου αλλά διαφωνώ. Ο Καζαντζάκης είναι ο περισσότερο μεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας. Σημαίνει κάτι αυτό άραγε?
Έπειτα το βραβείο Νόμπελ, που αν και προτάθηκε δεν πήρε ποτέ. Το 1957, χρονιά την οποία απεβίωσε ο Καζαντζάκης, το Νομπέλ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε στον Αλμπέρ Καμύ.
Ο Νομπελίστας Καμύ, έγραφε λίγο αργότερα στην Ελένη Καζαντζάκη: "Τη μέρα που λυπόμουν να δεχθώ μια διάκριση που ο Καζαντζάκης άξιζε εκατό φορές περισσότερο, πήρα από εκείνον το πιο γενναιόδωρο από όλα τηλεγράφημα. Λίγο αργότερα κατάλαβα με τρόμο πως το μήνυμα αυτό ήταν γραμμένο λίγες μέρες πριν πεθάνει. Μαζί του χάθηκε ένας από τους τελευταίους μεγάλους καλλιτέχνες. Είμαι από εκείνους που αισθάνονται και θα εξακολουθήσουν να αισθάνονται το μεγάλο κενό που άφησε...".
Τέλος, είναι το πώς μιλάει στην καρδιά κάθε αναγνώστη. Ίσως στη δική σου καρδιά δε λέει πολλά, αυτό όμως δεν τον κάνει μέτριο συγγραφέα ή φτωχό ποιητή...
Έτσι δεν είναι?
Ντελάλης
Ανώνυμε Νο1, τόσα ξέρεις τόσα λες, είσαι τελείως ανίδεος κατά την προσωπική μου κρίση, αν και μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις...Και προφανώς το φτωχό μυαλό σου δεν μπορεί να καταλάβει αυτά που έλεγε ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης,ακούς εκει δεν έδινε έμπνευση!!!Ο αφορισμός του από την εκκλησία της Ελλάδος δεν πραγματοποιήθηκε διότι ο τότε οικουμενικός πατριάρχης Αθηναγόρας ήταν αντίθετος. Μπράβο ντελάλη, αξίζει να αναφερόμαστε σε τέτοιου είδους προσωπικότητες!!
Παιδιά ηρεμήστε, δεν ήθελα να προσβάλω κανέναν. Δεν είπα ότι ο Καζαντζάκης δεν είναι καλός συγγραφέας, είπα δεν είναι ΜΕΓΑΛΟΣ συγγραφέας. Προσπαθήσατε ποτέ να διαβάσετε την «Οδύσσεια» του; Δεν θα τα καταφέρετε. Είναι κάτι σαν τα κινηματογραφικά έργα του Αγγελόπουλου. Η Ασκητική είναι, επί το λαϊκότερο, οι απόψεις του Νίτσε. Τα υπόλοιπα έργα του είναι καλογραμμένα μυθιστορήματα για να διαβάζονται από τους μαθητές των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου. Είναι σίγουρο ότι θα ήθελε να είναι Σολωμός αλλά δεν τα κατάφερε. Θα ήθελε να είναι Δάντης αλλά δεν μπόρεσε. Προσπάθησε να γίνει Γκαίτε αλλά δεν ακούμπησε. Ο Νίτσε τον ενέπνευσε αλλά και τον απέλπισε. Θα βρίσκετε στη μνήμη μας σαν ένας γλυκός μυθοπλάστης , παιδαγωγός για τους νέους και μαζί φορέας της ελευθερίας του πνεύματος. Θα του συγχωρήσουμε το ότι το επίγραμμα στον τάφο του δεν είναι δικό του, γιατί ήταν πραγματικά ελεύθερος.
Δεν «Φοβάμαι τίποτα δεν Ελπίζω τίποτα είμαι ‘λεύτερος» αν αυτό δεν είναι του Καζαντζάκη, τότε ποιανού είναι? Ρε φίλε μας κοροϊδεύεις?
Δημοσίευση σχολίου