Αναρτήσεις
Ολοκληρώνεται μετά το Πάσχα η διαδικασία απομάκρυνσης των προσβεβλημένων δένδρων ελάτης, μετά το πρόβλημα της ξήρανσης δένδρων που παρουσιάσθηκε σε αρκετά ελατοδάση της ορεινής περιοχής Τρικάλων από το περασμένο καλοκαίρι.Είχε προηγηθεί επιστολή του ΕΘΙΑΓΕ προς τη διεύθυνση δασών Τρικάλων, με την οποία είχε προταθεί η υλοτόμηση και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων δένδρων κατά τους χειμερινούς μήνες και το αργότερο μέχρι αρχές Μαρτίου, ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των υπολοίπων δένδρων.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο διευθυντής δασών Τρικάλων, Χρήστος Κουτσονάσιος, μέχρι τώρα η διαδικασία απομάκρυνσης έχει ολοκληρωθεί στα δημόσια και μη δημόσια δάση, ενώ μετά το Πάσχα θα ολοκληρωθεί και στα δημοτικά, κυρίως στα δάση του δήμου Καστανιάς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το περασμένο καλοκαίρι, συναγερμός είχε σημάνει στις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες της περιοχής νομού Τρικάλων, αφού στα περισσότερα δάση παρατηρήθηκε το φαινόμενο να ξεραίνονται τα δέντρα ελάτης.
Μετά την παρατεταμένη ξηρασία των προηγούμενων ετών (2005 - 2008), όπως επισήμανε τότε η Διεύθυνση Δασών Τρικάλων, σε αρκετά δάση του Νομού Τρικάλων παρουσιάσθηκε το πρόβλημα της ξήρανσης (κοκκίνισμα κόμης και ξήρανση κορμού) δέντρων ελάτης.
Οι περιοχές, στις οποίες εμφανίστηκε πιο έντονα το φαινόμενα ήταν τα δάση...
...Καστανιάς, Αμαράντου, Ελαφίου (Κουρνιάτα - Φίλιππα), Κλεινού και Αηδόνας, Βροντερού, Νεραϊδοχωρίου, Πύρρας, Δέσης, καθώς και στο δάσος Στουρναρέικων.
Το φαινόμενο αυτό, σύμφωνα με τις αρμόδιες υπηρεσίες, είχε παρουσιασθεί και στο παρελθόν, σε περιόδους που υπήρχε έντονη ξηρασία. Για παράδειγμα, υπήρξαν ασυνήθιστες νεκρώσεις το 1977 σε πολλά ελατοδάση της Στερεάς Ελλάδας, τις περιόδους 1964-65 και 1985-86 το φαινόμενο υπήρξε έντονο στην Πελοπόννησο και ιδιαίτερα στα ελατοδάση Μαινάλου.
Κατά το έτος 1989, η κατάσταση είχε πάρει μορφή επιδημίας σχεδόν σε όλα τα ελατοδάση της πατρίδας μας, με αποτέλεσμα, ύστερα από παρέμβαση της κεντρικής υπηρεσίας δασών, να ανασταλεί η εφαρμογή των εγκεκριμένων διαχειριστικών μελετών ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Από την επί τόπου έρευνα που έγινε τότε, διαπιστώθηκε ότι η αποξήρανση των δέντρων ήταν απότομη, χωρίς να προηγείται άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα, εκτός από την εκροή ρητίνης σε ορισμένα δένδρα από το φλοιό του κορμού. Άλλα δέντρα ξηραίνονταν από το μέσον της κόμης και άνω ή σε άλλα ξηραίνονταν μόνο συγκεκριμένος αριθμός πλάγιων κλαδιών.
Η Διεύθυνση δασών και τα Δασαρχεία Τρικάλων και Καλαμπάκας το περασμένο καλοκαίρι δραστηριοποιήθηκαν άμεσα γνωστοποιώντάς το στις αρμόδιες Διευθύνσεις του ΥΠ.Α.Α.Τ. και στα Δασικά ερευνητικά Ινστιτούτα στέλνοντας δείγματα των προσβεβλημένων δένδρων. Ως πρωτογενής αιτία, ανέφερε τότε η διεύθυνση δασών Τρικάλων που καταπονεί τα δένδρα θα μπορούσε να θεωρηθεί η ξηρασία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες των προηγούμενων ετών, που ευνόησε την υπεραύξηση του πληθυσμού των εντόμων.
Τα φλοιοφάγα έντομα Pityokteines curvidens και Cryphalus picea που βρέθηκαν στα δείγματα, σε κανονικές συνθήκες λειτουργούν ως δευτερογενή, όμως σε περίπτωση έξαρσης του πληθυσμού τους, όπως στην περίπτωσή μας, σημείωσε η αρμόδια υπηρεσία, προσβάλλουν ακόμη και υγιή δένδρα.
Το βέβαιο είναι ότι ο συνδυασμός παθογόνων, παρασίτων, κλιματικών συνθηκών κλπ. προκαλούν τη νέκρωση αρκετών δένδρων, τα οποία όσο παραμένουν στο δάσος αποτελούν εστία μόλυνσης και για τα υπόλοιπα δένδρα.
Προτάθηκε σαν άμεση αντιμετώπιση, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι το Μάρτιο ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των υπόλοιπων δένδρων και η επέκταση της μόλυνσης σε άλλες περιοχές.
Περίπτωση όξινης βροχής δεν προέκυψε. Αν υπήρχε περίπτωση όξινης βροχής, αναφέρθηκε, δεν θα ήταν επιλογική και κατά θέσεις η προσβολή ατόμων ελάτης, αλλά θα ήταν εκτεταμένη και ενιαία και όχι μόνο για τα έλατα, διευκρινίζει η παραπάνω υπηρεσία.
Βάσει στοιχείων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Τρικάλων, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις του νομού Τρικάλων, ανάλογα με το υψόμετρο και τη γεωγραφική τους θέση, αποτελούνται τόσο από κωνοφόρα είδη (πεύκη - ελάτη) όσο και από πλατύφυλλα (δρυς - καστανιά - οξυά), καθώς και από αείφυλλα πλατύφυλλα είδη της χαμηλότερης υψομετρικά ζώνης.
Τα δάση της περιοχής καλύπτουν το 30% του νομού (δάση κυρίως ελάτης, δρυός και οξυάς) και προσφέρουν σημαντικές ποσότητες πρώτης ύλης, με ετήσια παραγωγή 150.000 τόνους ξυλείας (στρογγύλη και καυσόξυλα), απασχολώντας μεγάλο αριθμό του δασόβιου και παραδασόβιου πληθυσμού. Λόγω της γεωμορφολογίας του, ο Νομός καλύπτεται στο μεγαλύτερο ποσοστό του από δάση (30%) ή από βοσκότοπους (42%) και μόνο το 20% αποτελείται από γεωργικές εκτάσεις, ενώ το υπόλοιπο 8% είναι διάφορες άλλες μορφές (οικισμοί 3,51%, υδάτινες εκτάσεις 1,66% και λοιπές εκτάσεις 3,30%). Οι βοσκότοποι καταλαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό της συνολικής έκτασης του Νομού, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι ορεινοί (δασικοί).
Τα κυριότερα όρη του Ν. Τρικάλων είναι τα Τζουμέρκα ή Αθαμανικά (2.429 m) και ο Λάκμος ή Περιστέρι (2.295 m) που χωρίζουν το Νομό από τους Νομούς Άρτας και Ιωαννίνων αντίστοιχα, η οροσειρά της Ν. Πίνδου (2.148 m), ο Κόζιακας (1.901 μ.m), τα Χάσια (1.554 m) και τα όρη του Ζάρκου. Το Κεντρικό, Νότιο και Ανατολικό τμήμα του Νομού είναι πεδινό.
Η πιο ορεινή περιοχή είναι η Δυτική, όπου υψώνονται τα Αθαμανικά όρη και τα όρη της νότιας Πίνδου. Στο ΒΔ άκρο του Νομού υπάρχει το διάσελο (αυχένας) της Κατάρας ή Ζυγού από όπου επικοινωνεί η Θεσσαλία με την Ήπειρο. Ο Νομός χαρακτηρίζεται από του περίφημους βράχους των Μετεώρων, ο οποίοι υψώνονται ανάμεσα στα όροι Αντιχάσια, Χάσια και Κόζιακα, Βόρεια της Καλαμπάκας.
Η μοναδική πεδινή περιοχή του Νομού εκτείνεται στο Νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού και αποτελεί προέκταση και τμήμα της μεγάλης πεδιάδας της Θεσσαλίας.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο διευθυντής δασών Τρικάλων, Χρήστος Κουτσονάσιος, μέχρι τώρα η διαδικασία απομάκρυνσης έχει ολοκληρωθεί στα δημόσια και μη δημόσια δάση, ενώ μετά το Πάσχα θα ολοκληρωθεί και στα δημοτικά, κυρίως στα δάση του δήμου Καστανιάς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το περασμένο καλοκαίρι, συναγερμός είχε σημάνει στις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες της περιοχής νομού Τρικάλων, αφού στα περισσότερα δάση παρατηρήθηκε το φαινόμενο να ξεραίνονται τα δέντρα ελάτης.
Μετά την παρατεταμένη ξηρασία των προηγούμενων ετών (2005 - 2008), όπως επισήμανε τότε η Διεύθυνση Δασών Τρικάλων, σε αρκετά δάση του Νομού Τρικάλων παρουσιάσθηκε το πρόβλημα της ξήρανσης (κοκκίνισμα κόμης και ξήρανση κορμού) δέντρων ελάτης.
Οι περιοχές, στις οποίες εμφανίστηκε πιο έντονα το φαινόμενα ήταν τα δάση...
...Καστανιάς, Αμαράντου, Ελαφίου (Κουρνιάτα - Φίλιππα), Κλεινού και Αηδόνας, Βροντερού, Νεραϊδοχωρίου, Πύρρας, Δέσης, καθώς και στο δάσος Στουρναρέικων.
Το φαινόμενο αυτό, σύμφωνα με τις αρμόδιες υπηρεσίες, είχε παρουσιασθεί και στο παρελθόν, σε περιόδους που υπήρχε έντονη ξηρασία. Για παράδειγμα, υπήρξαν ασυνήθιστες νεκρώσεις το 1977 σε πολλά ελατοδάση της Στερεάς Ελλάδας, τις περιόδους 1964-65 και 1985-86 το φαινόμενο υπήρξε έντονο στην Πελοπόννησο και ιδιαίτερα στα ελατοδάση Μαινάλου.
Κατά το έτος 1989, η κατάσταση είχε πάρει μορφή επιδημίας σχεδόν σε όλα τα ελατοδάση της πατρίδας μας, με αποτέλεσμα, ύστερα από παρέμβαση της κεντρικής υπηρεσίας δασών, να ανασταλεί η εφαρμογή των εγκεκριμένων διαχειριστικών μελετών ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Από την επί τόπου έρευνα που έγινε τότε, διαπιστώθηκε ότι η αποξήρανση των δέντρων ήταν απότομη, χωρίς να προηγείται άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα, εκτός από την εκροή ρητίνης σε ορισμένα δένδρα από το φλοιό του κορμού. Άλλα δέντρα ξηραίνονταν από το μέσον της κόμης και άνω ή σε άλλα ξηραίνονταν μόνο συγκεκριμένος αριθμός πλάγιων κλαδιών.
Η Διεύθυνση δασών και τα Δασαρχεία Τρικάλων και Καλαμπάκας το περασμένο καλοκαίρι δραστηριοποιήθηκαν άμεσα γνωστοποιώντάς το στις αρμόδιες Διευθύνσεις του ΥΠ.Α.Α.Τ. και στα Δασικά ερευνητικά Ινστιτούτα στέλνοντας δείγματα των προσβεβλημένων δένδρων. Ως πρωτογενής αιτία, ανέφερε τότε η διεύθυνση δασών Τρικάλων που καταπονεί τα δένδρα θα μπορούσε να θεωρηθεί η ξηρασία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες των προηγούμενων ετών, που ευνόησε την υπεραύξηση του πληθυσμού των εντόμων.
Τα φλοιοφάγα έντομα Pityokteines curvidens και Cryphalus picea που βρέθηκαν στα δείγματα, σε κανονικές συνθήκες λειτουργούν ως δευτερογενή, όμως σε περίπτωση έξαρσης του πληθυσμού τους, όπως στην περίπτωσή μας, σημείωσε η αρμόδια υπηρεσία, προσβάλλουν ακόμη και υγιή δένδρα.
Το βέβαιο είναι ότι ο συνδυασμός παθογόνων, παρασίτων, κλιματικών συνθηκών κλπ. προκαλούν τη νέκρωση αρκετών δένδρων, τα οποία όσο παραμένουν στο δάσος αποτελούν εστία μόλυνσης και για τα υπόλοιπα δένδρα.
Προτάθηκε σαν άμεση αντιμετώπιση, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι το Μάρτιο ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των υπόλοιπων δένδρων και η επέκταση της μόλυνσης σε άλλες περιοχές.
Περίπτωση όξινης βροχής δεν προέκυψε. Αν υπήρχε περίπτωση όξινης βροχής, αναφέρθηκε, δεν θα ήταν επιλογική και κατά θέσεις η προσβολή ατόμων ελάτης, αλλά θα ήταν εκτεταμένη και ενιαία και όχι μόνο για τα έλατα, διευκρινίζει η παραπάνω υπηρεσία.
Βάσει στοιχείων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Τρικάλων, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις του νομού Τρικάλων, ανάλογα με το υψόμετρο και τη γεωγραφική τους θέση, αποτελούνται τόσο από κωνοφόρα είδη (πεύκη - ελάτη) όσο και από πλατύφυλλα (δρυς - καστανιά - οξυά), καθώς και από αείφυλλα πλατύφυλλα είδη της χαμηλότερης υψομετρικά ζώνης.
Τα δάση της περιοχής καλύπτουν το 30% του νομού (δάση κυρίως ελάτης, δρυός και οξυάς) και προσφέρουν σημαντικές ποσότητες πρώτης ύλης, με ετήσια παραγωγή 150.000 τόνους ξυλείας (στρογγύλη και καυσόξυλα), απασχολώντας μεγάλο αριθμό του δασόβιου και παραδασόβιου πληθυσμού. Λόγω της γεωμορφολογίας του, ο Νομός καλύπτεται στο μεγαλύτερο ποσοστό του από δάση (30%) ή από βοσκότοπους (42%) και μόνο το 20% αποτελείται από γεωργικές εκτάσεις, ενώ το υπόλοιπο 8% είναι διάφορες άλλες μορφές (οικισμοί 3,51%, υδάτινες εκτάσεις 1,66% και λοιπές εκτάσεις 3,30%). Οι βοσκότοποι καταλαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό της συνολικής έκτασης του Νομού, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι ορεινοί (δασικοί).
Τα κυριότερα όρη του Ν. Τρικάλων είναι τα Τζουμέρκα ή Αθαμανικά (2.429 m) και ο Λάκμος ή Περιστέρι (2.295 m) που χωρίζουν το Νομό από τους Νομούς Άρτας και Ιωαννίνων αντίστοιχα, η οροσειρά της Ν. Πίνδου (2.148 m), ο Κόζιακας (1.901 μ.m), τα Χάσια (1.554 m) και τα όρη του Ζάρκου. Το Κεντρικό, Νότιο και Ανατολικό τμήμα του Νομού είναι πεδινό.
Η πιο ορεινή περιοχή είναι η Δυτική, όπου υψώνονται τα Αθαμανικά όρη και τα όρη της νότιας Πίνδου. Στο ΒΔ άκρο του Νομού υπάρχει το διάσελο (αυχένας) της Κατάρας ή Ζυγού από όπου επικοινωνεί η Θεσσαλία με την Ήπειρο. Ο Νομός χαρακτηρίζεται από του περίφημους βράχους των Μετεώρων, ο οποίοι υψώνονται ανάμεσα στα όροι Αντιχάσια, Χάσια και Κόζιακα, Βόρεια της Καλαμπάκας.
Η μοναδική πεδινή περιοχή του Νομού εκτείνεται στο Νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού και αποτελεί προέκταση και τμήμα της μεγάλης πεδιάδας της Θεσσαλίας.
Από το paseges.gr
(Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών)
Από τον Παναγιώτη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου