Ο Μπάρακ, ο Μουμπάρακ και ο πεσσός Giorgos Papakonstantinou

Γράφει η Κουκίδα

Μα βρε παιδάκια μου εκεί στο deep Αμέρικα. Νομίσατε ότι ζούμε στις δεκαετίες του 60,του 70, του 80, άντε και του 90; Που με μια αναταραχούλα, μια υπόνοια για πυρηνικά, μια κατηγορία για δικτατορικά καθεστώτα που απειλούσαν την ασφάλεια των ΗΠΑ (σας), ανέβαινε το πετρέλαιο και οι πρώτες ύλες στα ύψη; Που τα καρτέλ έβγαζαν δισεκατομμύρια σε λίγα εικοσιτετράωρα και μετά μην τον είδατε τον Παναή; Αμ δε. Έχουν μεσολαβήσει κάτι εισβολές σε Ιράκ, Αφγανιστάν, μια οικονομική κρίση διαρκείας, η άνοδος της Κίνας ως τη νέα υπερδύναμη του πλανήτη και κάτι άλλα ψιλά.

Η πλάκα είναι ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ, είναι ο τελευταίος εκ των εκλεκτών που εσείς κοουτσάρατε και τοποθετήσατε ως ηγέτες ανά τον κόσμο και που για δεκαετίες ολόκληρες κυβερνούσε με δικτατορική πυγμή, αλλά εσείς κάνατε τα στραβά μάτια.

Εξεγέρσεις σαν τις σημερινές υπήρξαν και στο παρελθόν. Καταπνίγηκαν όμως μέχρι να πεις...

...κύμινο και ποτέ δεν απασχόλησαν τόσο πολύ τα διεθνή μέσα ενημέρωσης (και ιδιαίτερα το CNN). Την αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ την καταλαβαίνεις πρώτα από τα ξαφνικά, μαζικά, πολύωρα αφιερώματα στο CNN και μετά από τις πολιτικές δηλώσεις.

Ο Μουμπάρακ, για 40 χρόνια εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στον Αραβικό κόσμο, αγνοώντας απροκάλυπτα τις παλαιστινιακές φωνές, αλλά κανείς δεν τολμούσε να πει τίποτα. Βρε τον Χόσνι...

Μα τι έκανε τους τελευταίους μήνες και γύρισε το αμερικανικό βαθύ κράτος εναντίον του; Ε, κάτι θα έκανε και αυτός και τσουφ, νάσου νέα εξέγερση -ανεξέλεγκτη αυτή τη φορά- νάσου οι δήθεν ειλικρινείς δηλώσεις του Μπαράκ Ομπάμα για δημοκρατία στην Αίγυπτο (τώρα το θυμήθηκαν) και η ανάγκη για αλλαγή. Είχαν έτοιμο από καιρό και τον αντικαταστάτη, τον Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι (έχει νόμπελ αυτός) ως τον νέο εκφραστή των αμερικανικών βλέψεων στην περιοχή.

Η μάζα, ο κοσμάκης δηλαδή, θα νομίζει ότι πέτυχε την αλλαγή και έφερε στην χώρα κοτζάμ μετριοπαθή, εκσυγχρονιστή νομπελίστα για να τους κυβερνήσει. Κάτι μου λέει όμως, ότι ο Μοχάμεντ όλο και κάτι θα ξεχάσει να τηρήσει όταν (και εάν) αναλάβει. Κάτι συμφωνίες με την Κύπρο για τις εξορύξεις φυσικού αερίου που έχουν ξεκινήσει και ενόχλησαν τα μέγιστα ΗΠΑ και Βρετανία και βεβαίως τα ανάλογα καρτέλ. Μάλλον από εκεί άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση της μακροημέρευσης του Μουμπάρακ.

Έλα όμως που τον εκπαίδευσαν καλά τον άτιμο και τις τελευταίες ώρες πάει να τους τουμπάρει; Τι έκανε ο Χόσνι; Ένα τηλεφωνηματάκι στο νούμερο ένα εχθρό τον ΗΠΑ, πρόεδρο του Ιράν Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ. Έριξε γέφυρες, ζήτησε προστασία και μετά έστειλε το ανάλογο μηνυματάκι στην Ουάσινγκτον: Η εγώ ή Ισλαμιστής πρόεδρος.

Σε διάστημα ωρών διέρρευσε νέο, πιο μετριοπαθές μήνυμα του Ομπάμα ότι «παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και ελπίζει να πέσουν οι τόνοι». Εμ, δεν παίζεις με ένα παν-Ισλαμιστικό μέτωπο που θα σε παίζει για πλάκα Μπαράκ μου. Μην σώσουν τα καρτέλ και κερδοσκοπήσουν.

Καλού κακού όμως ο πρόεδρος της Κύπρου, Δημήτρης Χριστόφιας έρχεται εσπευσμένα στην Αθήνα αύριο. Επί τάπητος οι εξελίξεις, αν και οι Κύπριοι, έχοντας μπάσει στο παιχνίδι των γεωτρήσεων από Ρωσία μέχρι Ισραήλ και Γερμανία, αισθάνονται μια άλφα σιγουριά.

Από την άλλη, το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, διατελεί σε πλήρη σύγχυση. Ούτε να συντονιστούν για να μεταφέρουν τους Έλληνες από την Αίγυπτο δεν μπορούν. Κάτι ξέμπαρκοι Έλληνες τουρίστες που έχουν αποκλειστεί στο αεροδρόμιο του Καΐρου, μάταια προσπαθούν να επικοινωνήσουν με το προξενείο εκεί για να τους δώσει την στοιχειώδη πληροφόρηση. Με τουρκικά C130 τους βλέπω να πηγαίνουν Κωνσταντινούπολη και από εκεί ωσάν λαθρομετανάστες νέας γενιάς, θα κάνουν ντου στα πάτρια εδάφη.
Να προσέξουν όμως μην χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο του Παπουτσή. Γιατί μετά τους βλέπω six feet under. Δεν θα βρίσκουν τρόπο να πάνε σε νοσοκομείο γιατί απεργούν τα μέσα μεταφοράς. Αν καταφέρουν να φτάσουν με ώτο στοπ, δεν θα βρουν γιατρούς. Αν βρουν γιατρούς δεν θα βρουν φάρμακα. Αν ξέμεινε κανένα δεν θα τους το καλύπτει το ασφαλιστικό ταμείο. Θα τους ζητηθεί να τα βάλουν από την τσέπη αλλά δεν θα έχουν λεφτά. Όχι μόνο λόγο κρίσης αλλά γιατί χρησιμοποίησαν τα τελευταία για να λαδώσουν τους Τούρκους μεταφορείς.
Τότε θα πάρουν τηλέφωνο στο Ελληνικό υπουργείο εξωτερικών για βοήθεια. Και θα τους διαμηνυθεί ότι ο ΥΠΕΞ λείπει στα ξένα για να προμοτάρει τις φοβερές αλλαγές που εφάρμοσε η κυβέρνηση, την σύγχρονη Ελλάδα που ήρθε για να μείνει, και ότι πρέπει να αναμένουν κανα 20ήμερο μέχρι να επιστρέψει ο υπουργός για να βάλει την σχετική υπογραφή. Και τότε θα πάρουν το δρόμο επιστροφής για το Κάιρο. Αυτοβούλως.

Τώρα θα μου πείτε, αυτό περίμενα για να διαπιστώσω την πλήρη κατάρρευση του κράτους; Εδώ 300 λαθρομετανάστες φυτεύτηκαν για να φανερώσουν την διάλυση του κρατικού μηχανισμού. Πρωθυπουργός δεν υπάρχει, είναι αλλού. Το ίδιο όμως και οι από κάτω. Μέχρι τη ρίζα.

Αλλά από εμφάνιση σκίζουμε. Με σηκωμένο το διπλό κολάρο του πανάκριβου jacket του, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με ύφος ανάλογο της μεγάλης αλλαγής που έχει επιφέρει στη χώρα, εξηγούσε στους δημοσιογράφους στο Νταβός ότι «εξετάζουμε όλα και τίποτα. Καλό είναι να συζητάμε (τα σενάρια που ακούγονται) αλλά και να μην τα συζητάμε» (!!!!)

Έτσι ακριβώς το είπε. Είναι να διερωτάται κανείς, αυτόν, πώς και δεν το έχουν πάρει ακόμα με τις πέτρες;

Από το Ποντίκι